رهبر جمهوری اسلامی که سفرهای انتخاباتی خود را با سفر
شاهنشاهی به استان "یزد" آغاز کرد، در اوج جدال بر سر رد
صلاحیت ها و قلع و قمع جناح خط امام، اصلاح طلبان و کادرهای
مذهبی اولیه انقلاب، سکته و مرگ آیت الله توسلی در جلسه مجمع
مصلحت، کشاکش بر سر توهین به خانواده آیت الله خمینی و...
تهران را ترک کرده و به آذربایجان رفت تا در آنجا تنور
انتخابات را گرم کند.
او دراین سفر، مطابق معمول یک سخنرانی یک طرفه ایراد کرد و
درحالیکه روح سخنان او بر محور تفرقه قرار داشت، از ضرورت وحدت
سخن گفت! از برنامه ریزی کلان در جمهوری اسلامی سخن گفت و از
جایگاه برتر بین المللی جمهوری اسلامی و الگو شدن جمهوری
اسلامی تحت رهبری ایشان برای همه کشورهای جهان!
نتیجه برنامه های کلان همان است که در آمار مربوط به فقر و
بیکاری، فحشاء، تفرقه ملی و صف آرائی روحانیون چند دسته در
برابر فرماندهان چند دسته، سانسور و اختناق و سرکوب و رشد
خرافات و ارتجاع مذهبی، قمه زنی، واردات 60 میلیارد دلاری،
جنایت، دو روئی و چند روئی در جامعه و حکومت، زن ستیزی، کارگر
ستیزی، دانشجو ستیزی و… منعکس است و بی نیاز از توصیف!
تازه همان برنامه کلانی را که رهبر از آن در تبریز سخن گفت و
ظاهرا باید برنامه 20 ساله منظورش باشد که الگوئی است از
برنامه "تمدن بزرگ" دوران شاه، احمدی نژاد و همکارانش ناشیانه
زده اند به کاهدان و سرگرم دور زدن آن هستند!
رهبر جمهوری اسلامی با تکرار حرف های چند هفته اخیر فرماندهان
سپاه درباره معیارهای راه یافتن به مجلس، دایره خودی ها را به
طرفداران سیاست نظامی خود محدود کرد. سیاستی که بموجب همه
شواهد دوران اخیر، با وحشت بخش هائی از روحانیون از حاکمیت
فرماندهان و باز پس فرستادن روحانیون به حوزه های مذهبی همراه
شده است.
رهبر با این کارنامه سیاسی – اقتصادی و آن کارنامه اتمی که
پرونده اش در شورای امنیت باز است و تحریم های اقتصادی و بانکی
آن می رود تا اقتصاد بحران زده کشور را بحرانی تر کرده و تورم
و گرانی را تشدید کند، در تبریز سخنرانی انتخاباتی کرد!
علی خامنه ای که عادت دارد با صفات و با "تر" و "ترین" صحبت
کند و اگر صفات را از جملات او برداشته و جملات تکراری اش را
هم حذف کنید، از یکساعت سخنرانی اش، شاید 5
دقیقه آن محتوائی برای شنیدن داشته باشد، در سخنرانی تبریز به
این نکات اشاره کرد:
«ملت ایران مصمم است در چارچوب برنامه ریزی کلان حاکم بر رفتار
عمومی انقلاب و افق های تعیین شده و با
احیای گنجینه های تاریخی و فرهنگی،
و تکیه بر استعدادهای جوان خود به ملتی
قدرتمند و عالِم، دارای جایگاه
برتر بین المللی و الگوی عملی برای همه ملت
ها تبدیل شود.
علت اصلی همه فشارهای سیاسی و اقتصادی و حتی
تهدیدهای نظامی، نگرانی دشمنان از عزم ملت ایران برای ادامه
حرکت پرشتاب
در مسیر آرمان ها و ارزش های انقلاب و تکیه بر اعتماد به نفس
ملی است زیرا روشن شدن کارآیی انقلاب اسلامی موجب به خطر افتادن موجودیت
استکبار در
میان کشورهای اسلامی خواهد شد.
راه صحیح، همانا حضور در صحنه، حفظ یکپارچگی و رها نکردن
دستاوردهای بزرگ انقلاب اسلامی است.
من در انتخابات مختلف ، همواره بر حضور گسترده و پرشور مردم تأکید دارم زیرا
حضور پای
صندوق های رأی خلاف خواست و نظر دشمن است.
انتخاب نمایندگان اصلح یکی دیگر از مسائل مهم انتخابات است. مهم ترین شاخص برای انتخاب افراد این است که باید مسئولان و منتخبان
روز به
روز شعارهای انقلاب اسلامی را زنده تر کنند و این مسئله ربطی
به جناح بندی
ها و اسم ها ندارد.
راه حل مشکلات کشور و رسیدن به آرمان ها، عمل به شعارهای
انقلاب اسلامی است. کسانی باید در مراکز تصمیم گیری حضور
یابند که معتقد به اسلام، شعارهای انقلاب اسلامی، و توانایی
های ملی
باشند. باید مراقب افراد دورو و دورنگ
و کسانی که ظاهر و باطن آنان یکی نیست، بود.
»
شاید شعری که رهبر جمهوری اسلامی در پایان همین سخنرانی - بی
آنکه نام شاعررا یاد کند- خواند، مهمترین و تکاندهنده ترین بخش
این سخنرانی باشد. این شعر، یعنی مجلسی تشکیل خواهد شد در خدمت
جنگ، در خدمت "اتم" و در خدمت "جهانگشائی شیعه" در خاورمیانه و
به ادعای فرماندهان سپاه "رهبری جهان سوم" توسط ایشان!
علی خامنه ای با خواندن این دو بیت "حنظله
بادغیسی" شاعر اواخر قرن دوم و اوائل قرن سوم، پافشاری بر
سیاست نظامی وجنگی خود را اعلام کرد:
مهتری گر به کام شیر در است
رو خطر کن ز کام شیر بجوی
یا بزرگی و عز و نعمت و جاه
یا چون مردانت، مرگ رویا روی |