|
عمادالدین باقی، بنیانگذار کانون دفاع از حقوق زندانیان، که در
اوین به بند کشیده شده است، بدنبال یک حمله قلبی خطرناک به
بیمارستان منتقل شد و پس از نجات از مرگ، بار دیگر به اوین
بازگردانده شد. گفته می شود تنها رویداد مثبتی که در باره وی
روی داده و یا ادعا می شود که روی داده، انتقال از او زندان
انفرادی بند 209 وزارت اطلاعات در اوین به یک بند دیگر این
زندان است.
روحانیونی که از سوابق هم با خبرند می دانند که محسنی اژه ای
وزیر اطلاعات دولت احمدی نژاد، یکی از سه عضو هیات رهبری کننده
سازمان امنیت موازی دوران خاتمی برای مقابله با وی و اصلاحات
بود. درعین حال، بسیاری میدانند که اژه ای از جمله فارغ
التحصیل های مدرسه حقانی قم است که سالهاست گرفتار سادیسم
امنیتی است و از جمله صادر کنندگان برخی فتواهای قتل های
زنجیره ای. عمادالدین باقی از جمله قربانیان این سادیسم است.
درجریان گزارش حمله قلبی باقی و انتقال او به بیمارستان مشخص
شد که یک دانشجوی زندانی نیز در سلول مجاور وی، برای فرار از
شکنجه و اعتراف دست به خود کشی زده است.
خانواده باقی ضمن گزارش حمله قلبی وی اطلاع داده اند:
پزشكان و نمایندگان وزارت اطلاعات از آقای باقی پرسیدند كه
مشكلات او چیست كه به چنین وضعیتی دچار شده است؟ آقای باقی ضمن
اشاره به فهرست مشكلات بسیاری سه مساله اصلی را در این وضعیت
مؤثر معرفی كردند:
عامل اول-
حساسیت آقای باقی به وقایع اتفاقیه درون زندان است از جمله سر
و صدایی كه در ساعت 2نیمه شب یكی از شبهای زندان در كنار سلول
آقای باقی بلند شد و در آن اعلام شد كه یك دانشجو
خودكشی كرده و تنها با حضور
به موقع مامور وزارت اطلاعات از مرگ نجات یافت و شنیدن وضع وی
از پشت در سلول كه مدعی بود دوبار با او برخورد فیزیكی شده
است، آقای باقی را به شدت متأثر كرده است و شنیدن اوضاع دیگر
دانشجویان او را در فشار روحی شدیدی قرار داده است و این موضوع
را به مسئولان زندان منتقل كرده است.
عامل دوم-
افزون بر آنكه ایشان حبس خود را غیرقانونی میدانند شرایط حبس
را نیز غیرحقوقی می‌شمارند. آقای باقی به نمایندگان وزارت
اطلاعات گفته‌اند كه اگر به یكسال حبس محكوم شده‌اند، چرا در
سلول انفرادی بسر می‌برند و این در حالی است كه حكم حبس یكساله
وی نیز مربوط به مقالاتی منتشر شده در 10سال پیش است كه حكم آن
در سال 82صادر و چهار سال بعد اجرا شده است و در دادگاهی كه
این حكم هم صادر شده، جز باقی و قاضی هیچكس حتی وكیل باقی حضور
نداشته و او خود به نشانه اعتراض به استناد ماده 129 قانون
دادرسی كیفری از حق سكوت استفاده كرده و به همین دلیل این حكم
فاقد وجاهت قانونی است چرا كه بر اساس مصوبه مجمع تشخیص مصلحت
نظام دادرسی بدون حضور وكیل قانونی نیست. باقی همچنین به
پرونده اخیر خود اشاره كرد كه قرار صادره برای آن وثیقه
50میلیونی است؛ نه بازداشت موقت.
به فرض آنكه وی دوره محكومیت یكساله خود را سپری می‌كند، چرا
باید در زندان مجرد امنیتی باشد؟ و چرا باید 2ماه و نیم او را
بدون قرار بازداشت به طور غیرقانونی نگاه دارند در حالی كه در
ماده 574 قانون مجازات اسلامی كسانی كه چنین اقدامی را در حق
متهمان انجام دهند به مدت 2ماه تا 2سال بازداشت یا انفصال از
خدمت دارند. باقی اعلام كرد جزئیات این مسائل را قبلا در دیدار
با دادیار زندان بیان كرده و وی معترضانه از مسئول بند 209
پرسیده است كه چرا آقای باقی در این بند است و مسئول بند اعلام
كرده است كه آقای باقی نزد ما امانت
است.
این در حالی است كه در هیچ جای قانون چیزی به نام «زندانی
امانی» وجود ندارد و به همین دلیل دادیار زندان اعلام كرد همان
روز با بازپرس شعبه ویژه امنیت مذاكره و اقدام برای خروج باقی
از زندان مجرد را آغاز خواهد كرد اما تا روز چهارشنبه گذشته
هیچ اقدام عملی صورت نگرفت و این بلاتكلیفی در وضع آقای باقی
مؤثر بوده است.
عامل سوم-
طی 76 روز گذشته هر چند روز یكبار افرادی در كنار آقای باقی
قرار می‌گیرند تا ظاهرا سلول دربسته وی سلول انفرادی تلقی
نشود. افرادی كه به صورت محدود و نامنظم هم‌سلول آقای باقی
قرار می‌گیرند، نوعاً بی‌تابی و گریه و زاری می‌كنند و با توجه
به حساسیت باقی نسبت به مسائل و حقوق زندانیان، او را مجبور به
دلداری از این افراد می‌كند و عمادالدین باقی از اینكه
نمی‌تواند كاری برای آنها و دانشجویان انجام دهد، در وضعیت
آسیب‌پذیری قرار می‌گیرد و به وضع روحی باقی صدمه می‌زنند.
پزشكان بیمارستان هم با تأیید موارد استرس‌زایی كه باقی به
آنها اشاره كرد، توصیه كردند با توجه به خطر جانی كه در صورت
تكرار این حملات باقی را تهدید می‌كند وی باید كارهای استرس‌زا
را ترك یا حدالمقدور كم كند.
نمایندگان وزارت اطلاعات نیز با استماع دقیق دلایل باقی و
پزشكان گفتند قول می‌دهند به این وضعیت پایان دهند .
طبق آخرین پیگیری‌های خانواده باقی، وی از بیمارستان به زندان
بازگشته و به بند عمومی 350 منتقل شده است.
|
