بی نظير بوتو
ديداری که هرگز تکرار نخواهد شد!
منبع:" اجيبشن گزت"
کامليا انتخابی فرد (2 ژانويه 2008)

تابستان سال 1998. برای اولين بار بی نظير بوتو، نخست وزير پيشين پاکستان را در اسلام آباد درخانه شخصی اش ملاقات کردم. پاکستان رفته بودم تا درباره سرنوشت ديپلمات ها و يک روزنامه نگار ربوده شده ايرانی در شهر مزار شريف افغانستان توسط طالبان و حاميان پاکستانی آنها تحقيق کرده و گزارشی برای روزنامه ام (زن) تهيه کنم.

فائزه هاشمی )سردبير( از من خواسته بود تا با خانم بوتو درباره مسائل زنان در کشورهای اسلامی و سياست هم مصاحبه کنم. خانم بوتو با چند جمله شکسته فارسی به من خوش آمد گفت و بقيه اش را به انگليسي:

" فارسی من سابق بر اين بهتر بود ولی متاسفانه نمی توانم بيشتر از اين به خاطر بياورم." لبخندی زد و افزود:" مادر من ايرانی است."

من متحير مانده بودم. نمی دانستم که اين زن سياستمدار، مادری ايرانی دارد و در رگهايش خون ايرانی جاری است. ما درباره دمکراسی و نقش زن مسلمان در سياست و جامعه گفت و گو کرديم. او بعنوان اولين زن مسلمان نخست وزيردر کشورهای اسلامی، شخصيت برجسته ای برای نوشتن بود.

حتی در ايران امروز نيز زنان حق ندارند برای مشاغل بزرگی چون رياست جمهوری و يا قضاوت خود نامزد کنند. قانون اساسی از يک سو و زن ستيزی از سوی ديگر زنان ايرانی را به عقب صحنه می راند. تنها شغلی که دولت ايران زنان را برای بدست آوردن آن تشويق و ترغيب می کند، " مادر و همسری نمونه بودن" است.

شخصيت هايی مانند خانم بوتو، سکولار، تحصيل کرده و شجاع که می توانند حرفهايشان را بدون توهم بر زبان بياورند، الگوهای برجسته ای برای زنان ايران اند. زنانی که تحت فشار رژيم سنت گرای ايرانی ، نقش و حضور آنها در سياست بسيار محدود شده است.

از هنگام بازگشت خانم بوتو به پاکستان در ماه اکتبر، هر زمان که او را در تلويزيون می ديديم محو رقص حجاب او و رفتارش می شدم. می گذاشت تا حرير سفيد رنگی که بر سر داشت به روی شانه هايش بلغزد و پس از آن هيچ تلاش بلافاصله ای برای به سر کردن دوباره آن نمی کرد. با اين حرکت خونسرد وبی اهميت می خواست به مذهبيون افراطی پاکستان بفهماند که حجاب در اسلام اجباری نيست و او  به عنوان يک زن مدرن و سکولارهيچ الزامی برای بر سر داشتن آن ندارد. او از به چالش کشيدن افراطيون هيچ واهمه ای نداشت.

اما در ايران، در جهت مخالف آن، زنان برای دلائل گوناگونانی از جمله "بد حجابی" مورد آزار و اذيت قرار گرفته، در خيابان ها مورد ضرب و شتم قرار می گيرند و حتی روانه زندان می شوند. دو هفته پيشتر از اين پليس تهران  به زنان  درباره پوشش زمستانی هشدار داد  و دراينباره به خبرنگاران گفت که زنها نمی توانند شلوارهايشان را داخل چکمه هايشان کنند چرا که او (رئيس پليس) آن را بسيار اغوا کننده و محرک می داند.

اين حقيقت دارد که تروريست ها پاکستان را از يک رهبر استثنائی محروم کردند اما می خواهم بگويم که اين تنها پاکستان نبود که يک چنين شخصيتی را از دست داد، بلکه تمام زنان مسلمان، مايه الهام و الگوی خود را از دست دادند.

خانم بوتو همانگونه که بود در خاطره ها خواهد ماند و مورد ستايش قرار خواهد گرفت و من يقين دارم که خون وی به هدر نخواهد رفت. او منبع الهام برای بسياری از زنان شجاع و آزاده در اقصاء نقاط جهان خواهد شد. آنهايی که برای حقوق و آزادی های فردی اشان و برای دمکراسی در کشورهايشان مبارزه می کنند و خواهند کرد.