1- سقوط ارزش ريال از 70/1 واحد    به 000/10/1 سودمندترين کاری بود که به سود صاحبان دلار انجام گرفت و سود بيشتر عايد آنهائی شد که ميلياردها بدست آوردند. بدين ترتيب تعداد مولتی ميلياردرها در آن بالاها افزايش يافت. امروز هم به علت ذينفع بودن شرکائی که در حکومت و کارگردانی شريک بوده اند از سقوط ارزش ريال بهره بيشتری داشته اند، حاضر نيستند قدمی در اصلاح ارزش ريالی بردارند.

 2- حکومتگران امروزی ايران اسرار دارند که آئين زر پرستی خود را که موجب گرد آوری مال و منال بيشتر از طريق خصوصی سازی شده است، با رياکاری و تظاهر به خداپرستی و مسلمانی، زرپرستی خود را از افکار مردم پوشيده نگهدارند.

3- طرفداران خصوصی سازی که همه دارائی ها و ثروت کشور از قبيل کارخانه ها، معادن و ساير منابع درآمد را که با توجه به ارائه سرانه متعلق به هفتادو پنج ميليون نفر ايرانی می باشد دارائی و ثروت (000/000/75) بين شرکای خود تقسيم می کنند، مدام از اتحاد و يکدلی با مبارزان امريکای لاتين لاف می زنند. حال آنکه نهضت و جنبشی که از ونزوئلا سرچشمه گرفته بر مبنای مبارزه بر ضد کانگسترها و نئوليبراليست های حاکم بوده و ملی کردن کمپانی های بزرگ به سود دولت نشانه از آن است که با خصوصی سازی، خدمت به خواص و دست اندازی به دارائی سرانه ملت کمترين تشابهی ندارد و متناقص با آن است.

 4- اگر قرار باشد که درآمد خالص کشور به بخش خصوصی و غير دولتی تحويل شود بطوريکه سهم اين بخش چند برابر سهم بخش دولتی باشد و ديوان محاسبات هم در بخش خصوصی دخالتی نداشته باشد در اينصورت قسمت اعظم درآمدهای کشور به عنوان کمک به سرمايه گذاران به بخش خصوصی تقديم می شود.

 5- در گذشته يکی دو فروشگاه دولتی يا تعاونی به منظور تعديل قيمت ها و جلوگيری از افزايش، بي حد و مرز قيمت ها در شهر تاسيس شده بود که اجناس مورد نياز عموم با بهای نسبتا کمتری عرضه می کرد. حال آنکه امروز مرغ کيلوئی 2700 تومان عرضه می شود و ترمزی هم برای اين افزايش وجود ندارد.

 اکنون آن کسی که از سختی ديگران بر غم نيست ميتواند بخوبی حال و روز مردمی را که با فقر و بيکاری آشکار و پنهان دست به گريبان اند درک نمايد. در اينصورت می توان منتظر قحطی های مصنوعی بود که به همت بخش خصوصی به زودی همه گير خواهد شد.

با توجه به نکات مشروحه بالا که به اختصار شرح داده شد؛ چگونه ميخواهيم در مقابل خشمی که برای رهائی از بحران به جنگ روی آورده و با صدور اسلحه همسايگان را مسلح و حتی با پيش فروش اسلحه برای ده سال آينده محيط را نا امن تر و آتش افروزی می کند مقاومت کنيم؟

فراموش نکنيم که تبهکارترين رئيس جمهوری که فرمان داد تا مردم دو شهر اعم از نظامی و غير نظامی را با تمام زنها و بچه ها در عرض چند ثانيه به خاکستر تبديل کنند، امروز دارای وارثی شده است که سرزمين های جديد را برای غارت منابع ثروتشان تسخير می کند. او از فاصله چند هزار کيلومتری و سوء استفاده از پايگاه های مختلف نيروی اشغالگر را به کرانه دجله و فرات می فرستد و در اين راه نيروهای اعزامی را فدای آزمندی سيری ناپذير خود و شرکای تروريست خويش می سازد.

اينک مدعيان رهبری در ايران امروز بايد مدبر بودن خود را نشان بدهند.