|
بند
209 اوين بازداشتگاهی نسبتا
سری در زندان اوين است. اين بازداشتگاه از ساختمان هائی ساخته
شده در دوران قبل از انقلاب است . در قسمت پشت، بهداری زندان
اوين و جنب آشپزخانه و بند نسوان قرار دارد و از بازداشتگاههای
آموزشگاه قابل رويت است.
در قسمت
روبروی آن، قسمت نانوايی زندان اوين واقع شده است و انتهای آن
به محدوده بند 350 امنيتی و
کارگری ختم می شود.
اين مجموعه
ساختمانی 2 طبقه با آجرهای قرمز فشاری است که کانالهای پوشيده
شده از پشم شيشه و فويل آلومينيومی آنرا از ساير ساختمان ها
مجزا می سازند. دارای 2 درب ورودی در قسمت جلو می باشد. درب
کوچک که دارای آيفون و سيستم مدار بسته تصويری است قسمت ورود
متهمين و درب ديگر احتمالا محل ورود پرسنل اجرايی و عملياتی در
آن مجموعه است.
هيچ شخصی به
غير از پرسنل و متهمين اين بند امنيتی حتی
عاليترين مقامات حق ورود به
محدوده بازداشتگاه 209 را ندارند و فقط و با دستور متوليان رده
بالای ناظر بر اين بازداشتگاه حق ديدار را دارند که آنهم در
موارد بسيار استثنايی چنين اتفاقی می افتد.
قبل از ورود
از همان جلوی درب که وارد سالن باريک بازداشتگاه 209 می شويد
با چشم بند های طوسی رنگ چشم هايت را می بندند. وارد محيط می
شوی سريعا چند نفر به سراغ فرد بازداشتی می آيند و تمام لباسها
و لوازم شخصی را از ريز و درشت به همراه پول تحويل می گيرند و
مبلغ کمی از پول را در اختيار فرد می گذارند.
فرمهايی در
اختيار فرد بازداشتی می گذارند تا تمام مشخصات خود را بنويسد.
در همين حين يک پيراهن و يک شلوار و يک بلوز دوخته شده از
پارچه (اخيرا) سرمه ای رنگ راه راه را تحويل بازداشتی می دهند،
به همراه يک عدد صابون و يک شامپوی کوچک و يک خمير دندان و
مسواک بسيار ارزان قيمت و يک حوله کوچک و يک حوله متوسط و بعد
روی يک صندلی می نشانند و بنا به دستور کارشناسان امنيتی، محل
نگهداری در بازداشتگاه تعيين می شود. البته قبل از ورود به
سلول فرد را به صورت لخت مادرزاد معاينه می کنند و دارا بودن
بيماری خاص و درد جسمی را می پرسند و آثار و علائم خاص بدن را
يادداشت می کنند و اگر در مراحل دستگيری آثار ضرب و شتم زخم و
کبودی وجود داشته باشد يادداشت و صورتجلسه می شود و بر روی
تصوير يک فرد که بر روی کاغذ کپی شده محل صدمات را علامت می
زنند و آخرين سوال اين است که داروی خاصی مصرف ميکردی و يا
سيگاری هستی و يا اعتياد داری؟
پس از اتمام
همه اين مراحل فرد بازداشتی به محل در نظر گرفته شده منتقل می
شود. وضعيت فيزيکی محيط اين چنين است که در راهرو ورودی در سمت
چپ و راست اتاقهايی وجود دارد که درب اول سمت راست دفتر رئيس
بازداشتگاه و درب روبروی آن اتاق مهمانها و اتاق بازجويی و
اتاق کنفرانس و جنب آن اتاق کنترل دوربين ها و اتاق استراق سمع
که هميشه و در همه لحظه افرادی به طور شبانه روزی پشت اين
دستگاهها هستند و گفته ها و شنيده ها و حرکات بازداشتی ها را
در هر مکانی کنترل می کنند .
انتهای اين
سالن باريک که در قسمت هم کف است يک راه پله به طرف بالا و يک
راه پله به طرف پايين و يک راهرو به سمت راست می رود که البته
در فاصله اين سه راهرو يک آسانسور وجود دارد که به طبقه پايين
می رود. در اين مجموعه به طور کلی کسی حق نداشتن چشم بند ندارد
و به طور مطلق تمام بازداشتی ها بايد چشم بند داشته باشند و با
مراقب جا به جا شوند.
حرف زدن و
يا سر و صدا کردن و با سلولهای ديگر تماس برقرار کردن به طور
کلی ممنوع و باعث برخورد شديد می شود.
بهداری در
طبقه بالا و مسير سمت چپ راهرو قرار دارد که يک اتاق پزشک و يک
تخت و مقداری تجهيزات پزشکی دارد و چون دقيقا بازداشتگاه 209
در فاصله کمتر از 20 متری بهداری تقريبا مجهز زندان قرار دارد
زياد مسئله بهداری داخلی مهم نيست.
البته در
مواقع بسيار اضطراری متهمين به بهداری زندان فقط در جهت معاينه
و مسائل اورژانسی منتقل می شوند و سريعا به محدوده 209 باز
گردانده می شوند. حتی برای مراجعه نکردن به خارج از بازداشتگاه
برای جراحی و کشيدن دندان و يا مسائل مشابه که برای فک و دندان
بازداشتی ها رخ می دهد يک اتاق مجهز به ادوات دندانپزشکی وجود
دارد. يک پزشک عمومی رسمی وزارت اطلاعات مسئول کنترل کل مسائل
مربوط به امور افراد بازداشتی است و چندين بهيار و پرستار در
کنار او.
هيچگونه
محدوديت بودجه و دارو و امکانات و اعزام و مامور و نقل و
انتقال و يا فشار روانی بر اثر کمبود نفرات در بين کارکنان
بازداشتگاه 209 وجود ندارد. هيچگونه نامی از ماموران برده نمی
شود و چه بازداشتی و چه مامورين با شماره خاصی فراخوانده می
شوند.
اکثر
متوليان رسيدگی به امور بازداشتی های وزارت اطلاعات که در 209
اند افرادی دارای سنين بالای 55 سال اند که حتی در بين آنها
افراد نزديک به 70 سال سن نيز ديده می شوند که ساليان سال در
اماکن خاص امنيتی مثل 209 خدمت کرده اند و البته جالب ترين
مسئله اين است که کارکنان اين بازداشتگاه نسبت های فاميلی
نزديک با هم برقرار کرده اند و برای
خالی نبودن جايشان پسران بيست سال به بالای خود را در
حال آموزش دادن وضعيت کارآموزی در کنارشان دارند.
محل اقامت
متهمين بازداشتی در 209 به 5 بخش تقسيم می شود.
انفرادی
مطلق که يک اتاق کوچک با عرض تقريبی 1 متر و طول 2 متر است و
هيچ گاه امکاناتی در آن قرار ندارد به جز 2 عدد پتو و موکت کف
آن.
انفرادی
دارای دستشويی و توالت فرنگی که در آن نيز موکت کف و 2 عدد پتو
قرار دارد و عرض آن 1 متر و طول آن 5/2 متر است.
در سوئيت تک
نفره و 2 نفره که اتاق های 5 متری و 6 متری است با نظر
کارشناسان و سرتيم های بازجويی کننده امکانات داده می شود که
البته در آن دستشويی و توالت وجود دارد و امکانات يخچال 7 فوت
و تلويزيون طبق دستور داده می شود.
سوئيت های
سوپر لوکس که برای اتباع خارجی و افراد فوق سرشناس و دردسر ساز
امنيتی از نظر اصحاب رسانه ای و افکار عمومی جهان، تدارک ديده
شده و از امکانات يخچال و تلويزيون و دستشويی و حمام برخوردار
است و افرادی چون کيان تاجبخش درآنجا نگهداری می شدند.
و در آخر
قسمت بندهای عمومی که اتاقهای دارای ظرفيت 6 الی 16 نفر هستند
که بنا به گفته ها 3 تا 4 بند عمومی در 209 وجود دارد و تعداد
زيادی انفرادی در تمام طبقات که با دربهای ميله ای در جلو
محدوده ها مشخص می شوند.
هر قسمت و
واحد دارای افراد خاص خود می باشند و می توان به راحتی گفت هر
مجموعه انفرادی در طبقات دارای 3 مراقب 24 ساعته می باشد که
البته اين افراد به غير از مسئولين و متوليان صاحب امر هستند
که راسا نظارت می کنند و تقريبا در هر طبقه چيزی حدود 10 نفر
مدام در سالن هستند که در صورت رخ داد خاصی در روز سريعا به
متوليان بازداشتگاه خبر می دهند و مطالبات و خواسته ها و نامه
بازداشتيها را می رسانند و يا تقاضای پزشک و غيره را اعلام می
کنند و در صورت حادثه مسئله را به دفتر نماينده دادستان در 209
که اتاقش در کنار اتاق استراق سمع است ارجاع می دهند.
اکثر
مامورين انفراديها پير مردهای پر حوصله هستند و درب انفراديها
را برای دستشويی باز می کنند. هر 3 روز يکبار استحمام آزاد
است. بازداشتيهای مستقر در بندهای عمومی در هفته 3 جلسه به مدت
نيم ساعت به حياطی حدودا 100 متر که سقف آنرا ميله و شيشه
پوشانده منتقل می شوند که البته حياط و محدوده آن و نفرات حاضر
در آن از طريق دوربين های فوق مدرن کنترل می شوند.
البته سقف
شيشه ای حياط متحرک و دارای متورهای برقی می باشد که به راحتی
می توانند شيشه ها را کنار بزنند و آفتاب مستقيم بتابد و هوا
در حياط جريان پيدا کند.
به غير از
اتاقهای بازجويی که در طبقه بالا به تعداد 4 اتاق هستند، اکثر
اتاقهای بازجويی در قسمت همکف واقع شده است. در مواردی همزمان،
شايد دهها نفر در حال بازجويی هستند که البته بازجوها از افراد
ليسانس به بالا حداقل در موارد استخدامی دهه گذشته انتخاب شده
اند و دوره های خاص بازجويی را در کشورهای دارای کلاس بالای
امنيتی سپری نموده اند. بازجويی های سخت را هم که نياز به
دانستن زبانهای خارجی دارد در مورد اتباع خارجی بازداشتی انجام
می دهند.
البته در
اين بين متهمين زن و فعال سياسی و روزنامه نگار و خبرنگار و يا
مدافع حقوق بشر و يا فعال حزبی و گروهی و فرقه ای نيز وجود
دارند که آنها در يکی از بريدگی های خاص و محدوده های کم
ترددتر بازداشتگاه نگهداری می شوند در ضمن در بين دهها انفرادی
و سوئيت و بند عمومی اتاقهای خاص اسفنجی نيز وجود دارد که در
آن به هيچ وجه فرد بازداشتی در صورت از دست دادن تعادل روانی
نمی تواند به خود صدمه ای وارد کند و اکثر اوقات به عنوان اتاق
بازجويی دارای عايق صدا مورد استفاده قرار می گيرد و در آنها
به طور رسمی متهم بازداشتی را نگه نمی دارند.
اکثر
بازداشت شدگان دادستانی ها و تيمهای عملياتی وزارت اطلاعات در
سراسر کشور را که در بازداشتگاه 209 به سر می برند نسل دوم و
نسل سوم فعالان و بازداشتيها و زندانيان سياسی پس از انقلاب 57
تشکيل می دهند که با توجه به ميزان آگاهی و دسترسی اين نسل از
مبارزان و فعالان و دانشجويان سياسی به رسانه های داخلی و
خارجی و نهاد های حقوق بشری و افشاگری های قربانيان وقايع رخ
داده در مورد بازداشتيهای نسل اول زندانيان سياسی دست به دست
هم داده که ديگر اصحاب اطلاعاتی و عملياتی و دادستانی با درنظر
گرفتن موقعيت و بهره زمانی کمتر بتوانند از قدرت سرکوبگرانه و
زنده بگورانه در مورد متهمين و بازداشتيهای اين چنينی بهره
ببرند، خصوصا اينکه با بازداشت سران وزارت اطلاعات در مقوله
قتلهای زنجيره ای و مرگ خانم زهرا کاظمی ديگر پشمی به کلاهشان
باقی نمانده مگر اينکه متهم و بازداشتی آنقدر بی کس و کار و بی
صاحب و تنها باشد که عقده دلشان را سر او خالی کرده و يا
بکشندش و يا اعدامش کنند.
در فعل حال
وضعيت سلولهای انفرادی مخصوصا طبقه بالا به اين شرح است که از
طريق شيشه پنجره بالای اتاق که در ارتفاع بسيار بالا قرار دارد
نور به داخل سلولها می آيد.
می توان گفت
واقعا در انفرادی باتوجه به وضعيت فيزيکی آن اقداماتی مانند:
حلق آويز شدن و اقدام به خودکشی در ميان بازداشتيها به صفر
رسيده است چون هيچ آويز و امکانات و ابزاری وجود ندارد.
در جلوی
پنجره ای که نور از آن عبور می کرد يک نوع فنس توری ريز وجود
دارد که درفاصله 20 سانتی متری از آن ميله های عمودی محافظ و
در فاصله 5 سانتی متری از آن شيشه پنجره که همه اينها در
ارتفاع بالای 3 متر از سطح انفرادی است که البته در بعضی از
انفرادی ها فرق می کند و در آنها فنسها و تورها باز شده و به
جای آنها از ورقه های فلزی که از دهها نقطه سوراخ شده اند در
سلولها استفاده گرديده که ميزان ورود نور را به نصف می رساند.
تجهيزات
مداربسته و استراق سمع در بعضی از سلولها و انفرادی ها و سوئيت
ها نصب است و می توان گفت در محدوده داخلی 209 تقريبا نقطه
کور از ديد دوربين ها وجود ندارد و اگر چنين جايی باشد احتمال
آن کمتر از 1 درصد است و اما اگر رخدادی دور از ديد دوربين ها
در سلولها رخ دهد نه از جهت کارکشتگی بازداشتيهاست بلکه از اين
بابت است که در تمام مشاغل وقتی خيالها از مسائل آسوده شد هر
قدر هم مهم باشند دستخوش راحت طلبی و فرماليته کاری می شوند و
209 نيز از اين قاعده مستثنی نيست.
مامورين بر
مبنای سياست تعريف شده روز که به آن ديکته می شود با متهمين
بازداشتی برخورد می کنند اگر دستور داده شود فحش بده همانکار
را می کنند و اگر دستور بدهند دايه مهربانتر از مادر باش باز
همان کار را می کنند و برخوردهايشان هيچ ارتباطی به ذات و
سليقه شخصی ندارد.
امروز در
روزگار فعلی 209 ديروز نيست که افراد را بی نام و نشان بياورند
و بی نام و نشان سلاخی و معدوم کنند و ساليان سال در دخمه ها
بپوسانند. امروز مسئولين نيز درک کرده اند که کوچکترين تغييری
در موقعيت يک متهم بازداشتی در کمتر از چند دقيقه از طريق
اصحاب رسانه و مراکز حقوق بشری کنترل و نشر و پيگيری می شود.
امروز ديگر
روز اعدام کردن و زنده به گور کردن و تيرباران کردنهای مخفی و
سلاخی کردن در سلولها نيست. امروز شايد ديروز افرادی مثل:
کمالی ها و بهمن نادری پورها باشد و شايد روزهايی مجددا تکرار
شود و آنروز روز سختی خواهد بود و چون آگاهی عوامل اطلاعاتی
بيشتر از سايرمامورين در نهادهای نظامی و انتظامی و امنيتی است
به خاطر همين کمتر اين افراد خود را در تيررس اتهامات قرار می
دهند و با اتکاء به اينکه نسل سوم مبارزين و فعالان سياسی
پرورش يافتگان چند دهه اخير هستند و اکثرا بر اثر کاستيهای
اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی مخالف نظام گرديده اند و به مانند
نسل اول مبارزين چه دوران پهلوی و چه دوران اوايل انقلاب دارای
ايدئولوژی محکم و تعريف شده نيستند و احتمال سست کردن اهداف و
انگيزه های آنان آسان تر است با ايجاد فضای مصنوعی و محدود
احياء حقوق متهم بازداشتی سعی در انحراف افکار بازداشتيها در
اين بازداشتگاه را دارند تا تبديل به
پايگاه تبليغاتی آنان درمورد نوع برخوردشان با متهمين
باشد، که صد البته چون تقريبا تنها بازداشتگاه امنيتی شناخته
شده و در حد بين المللی در ايران اين نهاد شناخته شده با
انگيزه های فريبکارانه افراد را منحرف می کنند و از فرهنگ
رفتاری خاص و رياکارانه ای که تعريف شده است تبعيت می کنند مثل
گفتن: بله" بفرماييد" چه می خواهيد" با چه کسی کار داريد" آيا
گرسنه هستيد" آيا بيمار هستيد" و... می خواهند مبارزان و
فعالان سياسی را با تغذيه مطلوب بخرند. با نظارت و کنترل اجازه
مکالمه تلفنی می دهند، اجازه ديدار و ملاقات با خانواده می
دهند، کتاب های هدفمند در اختيار بازداشتی ها می گذارند، آنان
را به صورت ماهرانه در کنار متهمين خاص و يا نرم شده و يا
متزلزل و يا حداقل هم راستا قرار می دهند. تحقيقات و کند
وکاوهای ايدئولوژيک در مورد اهداف و تفکرات افراد می کنند و
جلسات پی در پی در مورد بازداشتی ها برگزار می کنند و با طراحی
نوعی رفتار و برخورد خاص با خانواده ها اينطور القاء می کنند
که آنان تافته ای جدابافته از جامعه هستند.
اکثريت
مامورين 209 تلاش خود را ميکنند که صورت آنها توسط متهمين
بازداشتی ديده نشود. اين افراد در راستای رفتار تعريف شده شان
به متهمين سيگاری روزی چند نوبت سيگار می دهند. تمام غذاها و
نوشيدنی ها با ليوان و ظرف های يک بار مصرف داده می شود. ساعات
بازجويی و روزهای آن به هيچ عنوان مشخص نيست. اتاق عکاسی و
خبرنگاری و تهيه عکس در طبقه بالا قرار دارد که در آن از
مصاحبه ها و اقرارها و يا گفته های متهمين فيلم برداری می شود
و يا در آن از چهره متهمين عکس تهيه می شود.
در اين بين
وضعيت افرادی که در بندهای عمومی 209 هستند از همه بهتر است.
در اين بندهای عمومی که مابين 12 الی 20 تخت وجود دارد و در آن
متهمينی را نگه می دارند که از مراحل حساس و مهم بازجوئی گذشته
باشند و يا فشار روانی آنها را دچار مشکل کرده باشد و بازدهی
مطلوبی در بازجويی ندارند که بعضی اوقات به طور موقت استراحت و
در مواردی تا زمان انتقال از 209 به آنجا هدايت می شوند.
اين بندها
دارای سرويس دستشويی و توالت و حمام هستند و چند دوربين
مداربسته مدرن اوضاع داخلی آنرا کنترل می کنند و اما در بندهای
عمومی هر کدام يک دستگاه تلويزيون و يخچال و سماور برقی دارند
که البته قانون خاصی درمورد متهمين بندهای عمومی لحاظ می شود.
مثلا: اکثرا دسته ها و فعالان سياسی گروهی بازداشت شده ای
هستند. مثل: اعضای القاعده و يا پژاک و پ. ک. ک . و مجاهدين
خلق و يا انصارالاسلام و جندالله را که دسته های چند نفری
هستند را کنار هم نگه نمی دارند که البته در اين بين جاسوسان
نيز مستثنی نيستند.
اما در زمان
انتقال از 209 به بازداشتگاه و يا زندان همه اموال پس داده می
شود و بايد برگه ای در مورد شرح وضعيت مدت بازداشت در 209 را
پرکنی و در قسمتی در اين برگه نوشته شده که پيشنهاد خود را در
مورد وضعيت 209 بنويسيد که کل اين ماجراها القاعات مصنوعی
برخورد دموکراتيک.
بند 325
و 500 الف ويژه روحانيون
در محدوده
محوطه زندان اوين دقيقا در مجموعه چسبيده به اندرزگاه 1 و يا
همان بند قرنطينه، 2 بند وجود دارد که به بند 325 و 500 الف
معروف هستند که تحت اختيار و نظارت مطلق دادگاه ويژه روحانيت
است و امور آن هيچ گونه ارتباط قضايی و اجرايی به سازمان
زندانها ندارد و فقط از جهت سرکشی و رسيدگی به امور فنی
ساختمان محل اقامت زندانيان روحانی تحت اختيار و نظارت سازمان
زندانها و متوليان زندان اوين است.
بند 500 الف
قسمتی از بازداشتگاه ويژه روحانيت است که در آن متهمين
بازداشتی را نگه می دارند و دارای 2 اتاق است که حدودا روی هم
رفته 30 تخت دارد و در آن امکانات رفاهی مطلوبی وجود دارد مثل
يخچال و يخچال فريزر و تلويزيون و کولر و سرويسهای بهداشتی و
همچنين تلفن نامحدود که البته اين محل برای نگهداری روحانيون
بازداشتی بلاتکليف است.
بند 325
روحانيت که در دوره های نه چندان دور افرادی مثل شهردار سابق
تهران "غلامحسين کرباسچی" و "عبدالله نوری" در آن بوده اند که
دارای سالنی بزرگ است که درآن 18 اتاق وجود دارد که کل جمعيت
اين تشکيلات تحت نظارت دادگاه ويژه روحانيت فقط 13 نفر است که
هر يک از متهمين بازداشتی و يا زندانيان ويژه روحانيت برای خود
يک اتاق اختصاصی با تمام امکانات دارند که در زمان رفتن به
مرخصی های طويل المدت با قفل در آنها را می بندند تا زمانی که
بازگردند.
بنا به گفته
روحانيون ساکن در اين بندها آوردن و استعمال
مواد مخدر به طور مطلق آزاد می باشد و در مواردی نيز از
طريق مجاری چراغ سبزی مواد مخدر به متهمين ويژه روحانيت که بيش
از 70 درصدشان معتاد هستند ارائه می شود.
استفاده از
تلفن در اين بندها نامحدود است. همه ملاقاتها هر هفته حضوری
است و ملاقات شرعی و خصوصی با همسران هفته ای يکبار است.
جيره قضايی
خاصی با دستور و نظارت سرسختانه دادگاه ويژه روحانيت به
روحانيون بند ويژه ارائه می شود.
آشپزخانه و
چراغخانه برای پخت و پز وجود دارد ، سيستم گرمايش و سرمايش و
تهويه مطلوبی در اين بند وجود دارد .
بر خلاف
حياط 300 متری که برای 650 نفر در اندرزگاه 8 وجود دارد بند
ويژه روحانيت از يک حياط دارای زمين واليبال و يک حوضچه و يک
باغچه زيبا و گل کاری شده به وسعت 800 متر فقط برای 13 نفر
بهره می برد که آنگونه که معلوم است يک گوشه از اين حياط به
يکی از بازداشتگاههای محرمانه حفاظت اطلاعات نيروی انتظامی که
در محدوده محوطه زندان اوين واقع است متصل است که البته محدوده
حياط ويژه روحانيت چشم اندازی به ساختمان و يا خانه تک طبقه
خانمی به نام ربابه در حياط
اوين که محل نگهداری افراد بسيار خاص است دارد. به همراه
مجموعه ای دايره ای شکل چند طبقه که شباهت به بازداشتگاه ضد
خرابکاری توحيد دارد که بنا به دانسته ها اين مجموعه مشترکا
بنا به ضرورت زمانی و نياز در اختيار حفاظت اطلاعات قوه قضاييه
و وزارت اطلاعات يا همان بند 209 و حفاظت اطلاعات نيروی
انتظامی می باشد که البته مسئله بنای تک طبقه معروف به ساختمان
رباب که دارای امکانات مستقل و تکميل يک خانه کوچک است فقط در
اختيار وزارت اطلاعات و مراجع عاليرتبه ناظر بر آن نهاد است که
البته قسمتی از محدوده آن متصل به مجموعه بازداشتگاه ويژه
روحانيت است و احتمالا افراد بسيار خاص و فوق محرمانه و مهم در
آن نگهداری می شوند و آخرين قسمت ساختمان بازداشتگاه ويژه
روحانيت نيز به بازداشتگاه 2 الف تحت اختيار حفاظت اطلاعات
سپاه پاسداران متصل است که بازداشتيهای امنيتی بازداشت شده از
طريق سپاه پاسداران در آن نگهداری می شوند.
بازداشتگاه 2 الف اطلاعات سپاه پاسداران
بازداشتگاه
محرمانه 2 الف که تحت اختيار اطلاعات سپاه می باشد در محوطه
زندان اوين جنب بند ويژه روحانيت و پشت اندرزگاه 1 يا همان
قرنطينه قرار دارد.
اين
بازداشتگاه هم اکنون 2 طبقه است. 1 طبقه هم کف و 1 طبقه زير
زمين که البته هر از گاهی مورد استفاده مشترک با وزارت اطلاعات
يا همان بند 209 قرار می گيرد و البته بنا به شرايط خاص کشور
فی الحال در حال توسعه و افزايش اتاقها و طبقات آن هستند تا در
مواقع اضطراری پيش رو بتوان از آن استفاده کرد. برخلاف بند 209
که به طور علنی از شکنجه استفاده نمی گردد و حدودا در راستای
رسيدن به اهداف امنيتی خاص در سطح داخلی و خارجی رفتار و
امکانات مطلوبی را در آن برای متهمين بازداشتی تعريف کرده اند
ولی در بازداشتگاه 2 الف سپاه
دقيقا قضايا برعکس است.
در بند 2
الف که تمام مامورين مراقب آن 2
عضويتی هستند و هم در سپاه پاسداران و هم تحت اختيار
وزارت اطلاعات هستند و در يک مثلث گردشی مابين بازداشتگاه209 و
2 الف و بازداشتگاه امنيتی رجايی شهر و
66 سپاه و
59 سپاه در حالت گردشی و خدمت
هستند. در هريک از اين بازداشتگاهها با نوع تعريفی که
دراختيارشان قرار می دهند تغيير ماهيت
رفتاری می دهند.
همان ماموری
که شايد در 209 بنا به تعريف خاصی محترمانه برخورد می کند شايد
در بند 2 الف جزو بد دهن ترين و شرورترين و شکنجه گر ترين
مامورين باشد و يا در بازداشتگاه ديگری رفتاری مغاير 2 رفتار
سابق دارد.
ولی در کل
رفتار مامورين در بازداشتگاه 2 الف خشن تعريف شده که مامورين
درتمام لحظات حضور در بازداشتگاه با باتومهای دارای شوک
الکتريکی و شوکرهای کوچک تردد می کنند.
در هيچ لحظه
ای متهم در بند 2 الف بدون چشم بند نيست. از درب اصلی که در
نقطه آخر راه کناری بند قرنطينه و ويژه روحانيت است تا رسيدن
به درب اصلی بازداشتگاه، 3 درب فاصله دارد. پس از درب سوم و
گذشتن از مقابل دفتر پرسنل و تحويل وسايل و پوشيدن لباس مخصوص
بازداشتگاه متهم وارد دالانی می شود که رودرروی آن 4 راهروی
باريک وجود دارد که در هر طرف اين راهروها بعضا 4 و يا 5 سلول
انفرادی وجود دارد و 2 اتاق عمومی نيز وجود دارد که يکی 6 تخته
و ديگری 9 تخته است.
غذای 2 الف
برعکس 209 که مجزا تهيه می شود و يا ويژه روحانيت که سفارشی
طبخ و سرو می شود همان غذای زندان است با کيفيت و کميت کمتر و
بدتر.
متهمين
بازداشتگاه 2 الف مرتکبين جرائم
امنيتی و سياسی در سپاه پاسداران می باشند به همراه هم
جرمشان که فرقی نمی کند از چه قشری باشد. تماس تلفنی هر 10 روز
آنهم با دستور کارشناس پرونده و در حضور بازجو انجام می شود.
زندانيان و
بازداشتی های 2 الف نيز مثل اکثر بازداشتی های امنيتی ماهيتا
وجود خارجی ندارند و در بخش
رايانه ثبت نمی شوند و وجودشان در بازداشتگاه رسما اعلام نمی
گردد.
دراين
بازداشتگاه به طور مطلق چيزی به نام هوا خوری وجود ندارد و
ملاقات به طور رسمی و حقيقی وجود ندارد. استحمام در هفته 2 بار
امکان دارد که حمام يک اتاق است و درآن ميله دوش نصب شده است.
طبقه زيرين
بند 2 الف اکثرا اتاق بازجويی و انفرادی است. از بهداری و بخش
درمان در آن خبری نيست در صورت بروز شرايط اضطراری و مصدوميت
وخيم متهم " آنرا در ابتدا به بهداری و اورژانس زندان اوين و
سپس به بيمارستان بقيه الله انتقال می دهند.
ضرب وشتم و
شکنجه و استفاده از شوک جز
عادی ترين اعمال در بند 2 الف محسوب می شود.
انفراديهايی
با ابعاد کوچکتر از 209 در بند 2 الف وجود دارد که فاقد نور و
کف پوش و پنجره است و فقط از فضای شيارهای درب " هوا تردد می
کند و نور ديده می شود.
اتاق شکنجه
بسيار مدرن و مجهزی در قسمت زيرين بند 2 الف وجود دارد که در
آن حتی اعدام و تيرباران سوری نيز انجام می شود.
رئيس و
سرپرست فعلی اين بازداشتگاه در حال حاضر "آشوری" است. |
