تاسوعا و عاشورا در ايران به پايان رسيد و از امروز بار ديگر زندگی دشوار مردم بدون علم و کوتل و زنجير و سنج شروع شد. هزاران شمر و يزيد و امام حسين و... لباس های خود را در آوردند و امور را سپردند دست شمر و يزيد و امام حسين واقعی در ايران 70 ميليونی. نه تنها خبرگزاری های خارجی، بلکه مردم عادی در سراسر اروپا و شايد امريکا، با ديدن صدها عکس و تصويری که در روزهای اخير از ايران به سراسر جهان مخابره شد، اتفاق نظر داشتند که اين "عزاداری" نبود، بلکه يک "کارناوال" بود! مردم فرصتی يافتند تا دسته جمعی بيايند در خيابان ها و حکومت فرصتی يافت تا مدعی "شورحسينی" در ايران شود و ترس در دل يزد و شمر جهانی بياندازد!

اين جمله، در يک پيام به ما رسيده است که عينا منتشر می کنيم تا حفظ امانت کرده باشيم: « در ستاد مبارزه با مواد مخدر دست اندرکاران ستاد هم مراسم عزاداری گرفته بودند. يکی از مقامات ارشد به آن ديگری که از سرداران نيروی انتظامی بود و از تکيه انتظامی به تکيه ستاد آمده بود تا رسم و رسومات اين روزها را مراعات کند می گفت: 70 در صد اينهائی دسته و تعزيه راه انداخته اند را می توان به جرم مصرف و يا پخش مواد مخدر دستگير کرد. و هر دو زدند زير خنده!»

آنها يا ترسيدند و يا خجالت کشيدند بگويند که لات و لوت های محلات که تا ماه پيش نيروی ويژه می خواست نسلشان را براندازد نيز يا شمشر شده بودند يا يزيد و گاه امام زمان. و اگر جک و جانی داشتند رفته بودند زير علم و کوتل!

آنچه که در اين محرم در ايران سازمان داده شد و آنچه که بعنوان کارناوال ناميده شد، کوچکترين ارتباطی به اصل مسئله و جنبه های مذهبی آن ندارد. مسئله بر سر انگيزه های حکومت برای چنين نمايش و کارناوالی در سراسر ايران و بهره گيری مردم برای ريختن بيرون و دو روز سرگرمی و تماشای صحنه هائی بود که بعنوان تعزيه و سينه زنی و زنجير زنی – در مناطقی قمه زنی- به صحنه آورده شد. همراه با شتر و اسب و گوسفند و ...

در اين ميان دهها نوع تصوير از حضرت علی و امام حسين نيز، در ميليون ها نسخه منتشر شد که تاريخ هاليوود نيز چنين مردان زيبا و جذابی را به خود نديده است.

شک نيست که در روزها و هفته های آينده مراجع مذهبی نيز خود معترض و مخالف تکرار محرم امسال خواهند شد، چرا که اصل ماجرا تحت الشعاع بهره برداری حکومت از يکسو و تفريح مردم از سوی ديگر شد. اين که در افغانستان و عراق و بويژه کربلا چه گذشت، هيچ ارتباطی با آنچه که در ايران انجام شد نداشت.

در سال انقلاب آيت الله خمينی هر نوع  عزاداری را که در آن مردم توی سروکله خود بزنند و يا پشت خود را با زنجير سياه کنند منع کرد، چه رسد به قمه زنی و نمايش هائی که امسال بعنوان تعزيه به خيابان ها آورده شد. اين دستور مذهبی برای سال انقلاب بود و متعاقب آن بزرگترين راه پيمائی ضد استبدادی و ضد سلطنتی با شعار مرگ بر شاه – که برای نخستين بار سر داده شد- در تهران برگزار شد و مردم فاصله ميدان امام حسين تا ميدان آزادی را که خيابان انقلاب باشد اشغال کردند. حتی از نيمه روز زير فشار جمعيت امکان حرکت هم نبود. سال پس از انقلاب نيز آيت الله خمينی همين منع را تکرار کرد.

آن تاسوعا و عاشورا انقلابی بود، نام تاسوعا عاشورائی که امسال در ايران برگزار شد چه می توان گذاشت، جز ترويج خرافات و تحجر مذهبی و تبديل اين دو روز به روزهای کارناوال کربلا؟