سايت "بی بی سی" بعد از ظهر ديروز گزارشی را بعنوان همايشی درباره پيامدهای حمله به ايران – که از نظر ما گزارش بسيار مهمی است- منتشر کرد، اما به فاصله کوتاهی آن را حذف کرد. انگيزه حذف اين مطلب هرچه باشد- حتی برخی ملاحظات ديپلماتيک- از اهميت و اعتبار آن از يکسو و ضرورت آگاهی عمومی از آن از سوی ديگر نمی کاهد. اين گزارش با برداشت های گزارشگر حاضر در اجلاس همراه است که عمدتا متمايل به جمهوری اسلامی است. بخش هائی از اين گزارش را می خوانيد:

«بعدازظهر چهارشنبه (21 نوامبر) جمعی از کارشناسان، قانونگذاران، مسئولان دولتی و ديپلماتيک برای بحث در يکی از تالارهای مرکز همايش های ملکه اليزابت دوم در لندن گردآمدند. اين همايش را گروهی با عنوان "تحليل شنودهای رسانه های بين المللی" (IMIA) برای پاسخگويی به اين پرسش برگزار کردند: "آيا بسوی رويارويی با ايران می رويم؟"

همايش در دو بخش برگزار شد، در بخش نخست بيشتر بحث بر سر اين بود که چگونه می توان از رويارويی نظامی با ايران پيشگيری کرد و در بخش دوم به اين پرداخته شد که اگر راههای ديپلماتيک برای حل مناقشه اتمی ايران به بن بست برسد و کار به حمله نظامی به اين کشور برسد، چه حوادثی رخ می دهد.

ميزبانی همايش را سر مالکوم ريفکيند، از سياستمداران مشهور حزب محافظه کار بريتانيا به عهده داشت که در دولت جان ميجر وزير دفاع و سپس وزير خارجه بود و اکنون نيز از نمايندگان مجلس عوام بريتانياست.

شرکت کنندگان ميزگرد نخست نشست عبارت بودند از: مايکل گيل، مسئول نظارت بر امور ايران در سفارت آمريکا در لندن، ويکتور ميزين از مرکز ارزيابی های استراتژيک در مسکو که پيشتر از مسئولان امور کنترل تسليحاتی و امنيت جهانی در وزارت خارجه روسيه بوده، فرانک دبيه، مدير بنياد نوآوری های سياسی در فرانسه که مسئول برنامه ريزی های حزب حاکم اين کشور بوده و پاتريک مرسر، نماينده محافظه کار مجلس عوام.

فرانک دبيه در سخنان خود تأکيد کرد که افکار عمومی در جهان بايد از آنچه در قبال مناقشه اتمی ايران جريان دارد آگاه بماند و همه اطلاعات ممکن در اين زمينه بايد از طريق رسانه ها در اختيار عموم گذاشته شود تا هر تصميمی که در مورد ايران گرفته می شود پشتيبانی افکار عمومی را در سطح جهان به همراه داشته باشد.

اينکه ايران در صورت مورد حمله قرار گرفتن چگونه می تواند از گروه شيعی حزب الله لبنان برای حملات تلافی جويانه عليه آمريکا و متحدانش استفاده کند، محور سخنرانی آقای کمپ بود.

ريچارد کمپ، حزب الله را توانمندترين گروه در جهان در زمينه حملات تروريستی خواند که به عقيده او در اين زمينه حتی از شبکه القاعده نيز تواناتر است و انتظار می رود اگر تأسيسات اتمی ايران مورد حمله قرار بگيرد، هسته های اين گروه در اروپا و کشورهای عرب حاشيه خليج فارس، اماکنی را که برای آمريکا و متحدانش از لحاظ اقتصادی اهميت دارند هدف بمبگذاری قرار دهد و همچنين به شيوه هايی همچون آدم ربايی و بمبگذاری انتحاری و حتی ترور شخصيت های سياسی در غرب دست بزند.

مهرداد خوانساری که پيش از انقلاب به عنوان ديپلمات در سفارتخانه های ايران در واشنگتن و لندن و هيئت نمايندگی شاهنشاهی در سازمان ملل متحد فعاليت کرده، هم اکنون از فعالان سياسی مشروطه خواه و مشاور ارشد مرکز مطالعات ايرانی - عربی در لندن است. او نيز در اين اجلاس شرکت داشت و گزارش هائی را که در مورد نقش حزب الله لبنان داده شد را اغراق آميز ارزيابی کرد.

او گفت: جمهوری اسلامی در عمر 28 ساله خود هيچگاه بر اثر فشارهای درونی و بيرونی تا اين حد ضعيف نبوده و ارزيابی غرب از توان ايران برای تلافی حمله خارجی به دور از واقعيت است.

به گفته مهرداد خوانساری اگر زمانی فرابرسد که ايران خطر حمله را جدی ببيند حتماً همان گونه که آيت الله خمينی در سال 1988 "جام زهر را نوشيد" و قطعنامه شورای امنيت سازمان ملل برای آتش بس با عراق را پذيرفت، به خواسته های جامعه جهانی در مورد فعاليت اتمی خود تن خواهد داد.

در مقابل، زکی شهاب، سخنران بعدی که از روزنامه نگاران مشهور جهان عرب است در سخنان خود تأکيد کرد که ايران نفوذ بسيار چشمگيری در خاورميانه يافته و از طريق حزب الله در لبنان توانسته کار را به جايی برساند که آمريکا و فرانسه به عنوان قدرتهای صاحب نفوذ در لبنان، در صحنه سياسی اين کشور عربی در موضع ضعف در مقابل ايران قرار گرفته اند.

وی همچنين گفت که حمايت ايران از حزب الله و حماس قدرتی بيشتر از پيش به اين دو گروه لبنانی و فلسطينی بخشيده و محبوبيتی که اين دو گروه در جهان عرب کسب کرده اند باعث شده تا حتی گروهها و محافل محافظه کار سنی همچون دانشجويان الازهر و اخوان المسلمين به حمايت از حزب الله برخيزند و چنين عاملی باعث می شود که در شرايطی که ايران در خطر قرار بگيرد، نه تنها حزب الله، بلکه گروههای سنی مذهب نيز در مقابله با آمريکا و متحدانش به حمايت از ايران برخيزند.

آخرين سخنران، رونن برگمن، روزنامه نگار مشهور اسرائيلی بود که گفت:

ايران تأسيسات اتمی پنهانی دارد که آمريکا و اسرائيل هنوز به وجود آنها پی نبرده اند و حتی در صورتی که تأسيسات شناخته شده کنونی بر اثر بمباران آمريکا و متحدانش نابود شوند، باز هم فعاليت اتمی ايران برای دست يافتن به سلاح اتمی ادامه خواهد يافت و خطر ايران را افزايش خواهد داد.

ولاديمير پوتين رئيس جمهور روسيه به آريل شارون، نخست وزير پيشين اسرائيل قول داده که نيروگاه اتمی بوشهر هيچگاه به بهره برداری نخواهد رسيد و همين "قول" باعث شده که آمريکا و اسرائيل مدتها از فعاليت "پنهان" اتمی ايران غافل بمانند تا اينکه جاسوسان اسرائيل به فعاليت تأسيسات غنی سازی اورانيوم در نطنز پی می برند و وجود آن را از طريق سازمان مجاهدين خلق برای جهانيان افشا کردند.