ايران

www.peiknet.com

   پيك نت

 
صفحه اول پیوندهای پیک بايگانی پيک  

infos@peiknet.com

 
 
 

اندک اطلاعاتی که حسن روحانی در باره سال 82(2003) فاش کرد
روزهائی که هر لحظه
انتظار حمله امریکا می رفت

در راس حاکمیت، نفس در سینه ها حبس شده بود

آنها که امروز از کنار گود صحبت می کنند(احمدی نژاد) نمی دانند فضای سال 82 چگونه بود. سال 82 زمانی بود که امریکا بر افغانستان و عراق پیروز شده و در اندیشه حمله به ایران بود. ناگهان باکشف مساله نطنز و سپس آلودگی سطح بالا به وسیله آژانس، سروصدای زیادی ایجاد شد. تمام تلاش این بود که پرونده ما را به شورای امنیت بفرستند و بلافاصله تحریم و سپس حمله نظامی را شروع کنند. تمام اقتصاد کشور قفل و نفس‌ها در سینه ها حبس شده بود.

 
 
 
 
 

 

"حسن روحانی" دبیر شورای عالی امنیت ملی در زمان خاتمی و مسئول تیم مذاکره کننده اتمی، با روزنامه "جام جم" مصاحبه کرده و آن فضائی را تشریح کرده است که گزارش اخیر سازمان های جاسوسی امریکا نیز اشاره به آن دارد. حسن روحانی از مقطعی سخن می گوید که امریکا همه شرایط بین المللی را برای حمله به ایران دراختیار داشت و وحشت بر ایران سایه افکنده بود. آنچه او دراین مصاحبه می گوید تنها اشاره ای کلی است به آن اخبار و اطلاعاتی که در آن هفته ها و روزها در عالی ترین سطوح حاکمیت جمهوری اسلامی درباره آن محرمانه ترین بحث ها جریان داشته است. چهار سال پر حادثه از آن تاریخی گذشته که حسن روحانی در باره آن صحبت می کند. معلوم نیست چه مدت و یا چند سال دیگر خواهد گذشت تا درباره اوضاع به مراتب بغرنج تر امروز ایران و جهان اندک اطلاعاتی از آنچه در پشت صحنه مورد بحث است برای مردم فاش شود.

حسن روحانی بی آنکه نام احمدی نژاد را بیآورد، می گوید که وی در آن مقطع اصلا حضور حکومتی و محلی از اعراب نداشته و از هیچ چیز هم با اطلاع نیست. بنابراین حرف هائی که این روزها می زند، یک بازی تبلیغاتی است. روحانی در همین مصاحبه در باره پرونده جاسوسی موسویان و اظهارات احمدی نژاد و وزیر اطلاعات و امنیت کابینه اش "محسنی اژه ای" نیز نظراتش را می دهد که می خوانید.

خلاصه مهم ترین نکات مصاحبه حسن روحانی با جام جم به شرح زیر است:

آنها که امروز قضاوت می‌کنند، بظاهر فراموش کرده‌اند که فضای سال 82 چگونه بود. سال 82 زمانی بود که امریکا بر افغانستان و عراق پیروز شده و در اندیشه حمله به ایران بود. ناگهان باکشف مساله نطنز و سپس آلودگی سطح بالا به وسیله آژانس، سروصدای زیادی ایجاد شد. تمام تلاش این بود که پرونده ما را به شورای امنیت بفرستند و بلافاصله تحریم و سپس حمله نظامی را شروع کنند. تمام اقتصاد کشور قفل و نفس‌ها در سینه ها حبس شده بود. آن زمان، تمام دنیا از امریکا و اسرائیل گرفته تا تمام کشورهای اروپایی، همه ما را به فعالیت مخفیانه برای ساخت بمب اتمی متهم ‌کردند. در آن شرایط، ما تهدیدات را رفع کردیم و پرونده را از پشت در شورای امنیت به شورای حکام بازگرداندیم. راه رفع این تهدیدات و اتهامات هم از طریق اجرای موقت پروتکل بود و بالاخره پرونده را به جایی رساندیم که آژانس به اتفاق آرا و با حضور امریکا، قطعنامه‌ای تصویب کرد که فعالیت‌های ایران صلح‌آمیز است و اگر هم قصوری بوده، ایران آن را جبران کرده است.

 

این چه حرف‌هایی است که برخی امروز مطرح می‌کنند و از کنار گود به قضاوت می‌نشینند. اینهایی که امروز چنین اتهامات و انتقادهایی را به مسوولان دوره‌های گذشته وارد می‌کنند، در آن زمان کجا بودند؟ اینها فکر می‌کنند ما از همان ابتدا که شروع کردیم، فناوری کامل هسته‌ای را در اختیار داشتیم. من که از ابتدای این کار حضور داشته‌ام، می‌دانم چه مسائلی گذشته است. ما وقتی تعلیق را پذیرفتیم اصلا UF6 در اختیار نداشتیم که بخواهیم آن را غنی سازی کنیم. ما تعلیق داوطلبانه و موقت را به این دلیل پذیرفتیم که با تعلیق موقت یک بخش و آرام کردن فضای بین‌المللی، بقیه زیرساخت‌های هسته‌ای کشور را تکمیل کنیم. خب، ما در همین فضا، اصفهان را کامل و UF6 را تولید کردیم. ما در آن مقطع تازه داشتیم اصفهان را می‌ساختیم. در فضای تعلیق بود که اصفهان کامل و تاسیسات آب سنگین اراک ساخته شد. در همین فضای تعلیق، نطنز را کامل کردیم. نطنز که از اول آماده نبود که ما بیاییم و در آن 3000 سانتریفیوژ نصب کنیم. مگر ما در آن مقطع چند عدد سانتریفیوژ داشتیم؟ کسانی که در ریز داستان هستند، می‌دانند تعلیق ما وابسته و بر مبنای توان فنی ما بود. من خودم چند نوبت در دیدار با مسوولان فنی تاکید کردم که هر زمان شما آمادگی غنی‌سازی داشتید، اعلام کنید تا ما تعلیق را بشکنیم.

حالا عده‌ای که نه اطلاعاتی دارند و نه می‌دانند چه خبر بوده است، آمده‌اند و این مطالب را دامن می‌زنند. بعلاوه همانطور که گفتم تصمیم، تصمیم فردی نبوده است، بلکه تصمیم نظام بوده و به اعتقاد من، تصمیمی بسیار دقیق، درست و هوشمندانه بوده و این چیزی است که تاریخ در مورد آن قضاوت خواهد کرد که آیا کار نظام درست بوده یا خیر؟

 

متهم شدن موسویان به جاسوسی

 

فکر می‌کنم الان این ماجرا برای همه حتی برای بچه‌های مدرسه هم روشن شده است. داستان آقای موسویان دیگر نیازی به توضیح ندارد. همه فهمیدند که این داستان چه بوده، چه کسانی دنبالش بودند و کجاها فشار آوردند. الان نه سیاسیون بلکه مردم عادی هم بخوبی از واقعیت ماجرا آگاهند. این یک اصل است که حق هرگز مخفی نمی‌ماند و باطل یک دورانی دارد و در نهایت حق آشکار می‌شود.

حال که همه چیز مشخص شده به جای اینکه از این مساله پشیمان باشند و توبه کنند و بیایند در پیشگاه ملت اعتراف کنند که به دلیل ناآگاهی این مسائل را مطرح کردند، باز بر همان روش قبلی پافشاری می‌کنند.  امیدواریم شاهد تکرار اینگونه قضایا نباشیم.