مصطفی تاج زاده در سخنرانی خود در دهمين کنگره جبهه مشارکت، درباره ديدگاه های اصلاح طلبان برای اداره کشور گفت:

در دوسال گذشته تمام عوامل امنيتی، نظامی و رسانه‌ای بسيج شدند تا دولت نهم موفق شود و از طرف ديگر تمام امكانات را از منتقدين گرفتند اما امروز با گذشت دو سال از يكدست شدن حاكميت می‌بينيم كه دولت نهم در تحقق هيچ‌كدام از وعده‌هايش موفق نبوده است؛ البته احمدی‌نژاد ادعا می‌كند «پيروزی كه به دست آورده است به اندازه خدا بزرگ است» اما آنچه ديده می‌شود، غير از اين است. زمانی حضرت امام به جناح راست گفت «شما عرضه اداره كردن يك نانوايی را هم نداريد»؛ امروز اگر امام بود به حاكمان فعلی می‌فرمود شما عرضه اداره يك پمپ بنزين را هم نداريد!

چون استبداد به نام دين شكل گرفته، به طور جدی پايه‌های اعتقادی مردم را هدف گرفته است. يكی از تهمت‌های اقتدارگرايان به اصلاح‌طلبان طرفداری از بی‌بندوباری بود اما امروز فردی از ميان خودشان (آقای خوش‌چهره از حاميان احمدی‌نژاد در زمان انتخابات) می‌گويند كه می‌ترسيم به دليل عملكرد جناح حاكم، كل جامعه سكولار شود.

در طول 25 سال گذشته و تا قبل از تحولات اخير، دو فرمانده سپاه داشته‌ايم (آقايان محسن رضايی و رحيم صفوی). امروز شاهديم كه هر دوی آنها تذكر می‌دهند كه در خطر جنگ هستيم و هر دو گفته‌اند كه جنگ قابل پيشگيری است. آقای احمدی‌نژاد می‌گويد كه جنگ نمی‌شود. در شرايطی كه نظاميان ما دعوت به تعقل و سياست می‌كنند، سياسيون جناح حاكم يا حمله را منتفی می‌دانند و يا همچون آقای الهام می‌گويد آنها برنامه جنگ داشته‌اند اما با سخنرانی احمدی‌نژاد در كلمبيا منتفی شد!

گفتمان اصلاحی تحت هر شرايطی بدنبال حفظ امنيت ايران بود. بدنبال اين بود كه ايران نه تحريم شود و نه در معرض جنگ قرار بگيرد. ايران را محور شرارت اعلام کردند، درحاليکه چنين تهديدی در دوره خاتمی متوجه كشور نشد. اين هنر احمدی‌نژاد است كه امروز ايران با چنين تهديداتی مواجه است. اتفاقات اخير تركيه كه تا حدود زيادی تحت تاثير اصلاحات در ايران است؛ چراكه دموكراسی به زمينه‌ای برای حل همه مشكلات تبديل شده است. حتی پيشرفت فرهنگی و دينی در تركيه‌ای كه نظام لائيك دارد با دموكرات شدن حاصل شده است و حتی در چنين جامعه‌ای هنجارهای دينی رو به رشد است.

آقای مصباح يزدی باز هم اخيرا گفته است كه فيلم‌ها، رمان، ماهواره و ....باعث فساد است اما تركيه با وجود برخوردار بودن از همه اينهابه سمت رشد هنجارهای مذهبی حركت می‌كند. زمانی كه ما برای استقرار حكومت مردمی در ايران انقلاب كرديم در تركيه پيروان آتاتورك حكومت نظامی تشكيل دادند، امروز نظاميان تركيه به اين نتيجه رسيده‌اند كه ميزان رای ملت است اما در ايران مدعيان پيروی از امام به حزب پادگانی رسيده‌اند. هر وقت كه سخن از حضور در انتخابات می‌شود، بعضی می‌گويند كه مگر دولت اصلاحات چه كار كرد كه دوباره در انتخابات شركت كنيم و همه نگاهها را متوجه نيمه خالی ليوان می‌كنند. در پاسخ به اين اظهارات لازم نيست بگوييم كه می‌توانيم در آينده همه مطالبات را محقق كنيم؛ چون با اين ساختار و موانع نمی‌شود اما می‌توان به دو الگوی موجود اشاره كرد: يكی الگوی حكومت يكدست و تمركز قدرت كه در دوسال اخير تجربه شده و نشان داده كه نمی‌تواند كشور را اداره كند و حتی يكی از شعارهايش را محقق كند و ديگری الگوی اصلاحات كه البته بازهم با بحران‌هايی مواجه خواهد شد؛ اما كارآمدتر خواهد بود و امنيت كشور را نيز بيشتر تامين خواهد كرد.