|
همزمان با برگزاری کنگره جبهه مشارکت و سازمان مجاهدين انقلاب
و حضور جدی تر محمد خاتمی در نشست های تدارک انتخابات مجلس
هشتم، نيروهای ملی مذهبی نيز به برخی رايزنی ها در ميان خود
مشغول شده اند. اين رايزنی ها، با توجه به شرايط سياسی- حکومتی
دم به دم در حال تغيير ايران، هنوز به يک نتيجه قطعی نرسيده،
اما اطلاع از آن بی فايده نيست.
انتخابات مجلس هشتم
برخی افراد با سابقه و زندان ديده ملی مذهبی معتقدند انتخابات
مجلس هشتم شبيه به انتخابات شورای شهر خواهد بود. يعنی به
احتمال زياد کانديداهای شناخته شده و مشهور اصلاح طلب را رد
صلاحيت خواهند کرد و عمدتا نمايندگان کارگزاران سازندگی، حزب
اعتماد ملی شيخ مهدی کروبی و طيف ميانه رو جبهه مشارکت تائيد
صلاحيت خواهند شد.
درباره تشتت در ميان طيف راست حکومتی و انعکاس نتيجه اين تشتت
در انتخابات مجلس هشتم نيز اغلب ملی مذهبی ها اعتقاد دارند
کانديداهای طيف راست مخالف احمدی نژاد (با محوريت طرفداران
قاليباف و لاريجانی) کرسی های زيادی را در مجلس اشغال خواهند
کرد و دست احمدی نژاد در سال آخر دوره رياست جمهوری اش، برخلاف
تصوری که اکنون دارد، بسته تر خواهد شد. اين مجلس عملا آماده
چيدن نوک احمدی نژاد و نشاندن او بر سرجائی است که لايق آنست.
شماری ديگر از ملی مذهبی ها بطور کلی نسبت به موثر بودن انتخابات در
تغيير اوضاع کشور بدبين هستند و شرکت در انتخابات را دور بسته‌ای می دانند. اين عده شرکت در انتخابات را مشروط به "موثر و
مفيد" بودن آن دانسته و البته "تحريم" انتخابات را نيز بطور
کلی در ايران بی اثر می دانند و بدين ترتيب خود نيز در تحليل
هايشان در يک مدار بسته گرفتار آمده اند.
آنها معتقدند در نبود رسانه و در سيستم استبدادی، تحريم نمی
تواند توده های مردم را با خود همراه کند. آنها هنوز زخم های
انتخابات مجلس ششم و انتخابات شوراهای دوره دوم را بر پهلو
دارند. مثلا به ياد می آورند که در شب انتخابات مجلس ششم با
ريش سفيدان ملی مذهبی از طرف ياران محمد خاتمی تماس گرفته شده
و توصيه شده بود برای خنثی سازی توطئه جلوگيری از برگزاری
انتخابات در برخی شهرها از جانب شورای نگهبان و يا باطل اعلام
شدن صندوق ها از سوی همين شورا، بهتر است خود را کانديدا نکرده
و کنار بکشند.
با اين نمونه ها، آنها معتقدند شانسی برای کانديداهای ملی
مذهبی نيست و انگيزه شرکت در انتخابات در ميان اين نيروها
همچنان ضعيف است.
نگرانی از حمله امريکا به ايران و غرق شدن ايران در يک جنگ
ويرانگر، تقريبا در ميان همه ملی مذهبی ها به يکسان رشد کرده و
بر خلاف چند ماه پيش، امروز خطر را جدی می بينند.
در ادامه همين نگرانی، در محافل ملی مذهبی سرانجام عراق نيز
مورد بحث است. از جمله واگذاری نجف و کربلا به دولتی که در
بغداد بر سر کار است، واگذاری کردستان به کردهائی که در آن
منطقه بر سرکارند و مذاکره با طرفداران صدام حسين و قبائل سنی
مانند تکريتی ها برای تشکيل حکومت سنی های غير کرد و غير شيعه.
با اين ارزيابی آنها اعتقاد دارند که عملا حکومت فدراتيو در
عراق شکل گرفته است و بعيد به نظر می رسد گامی به عقب دراين
عرصه برداشته شود.
سرانجام عراق
درباره رابطه امريکا با شيعيان عراق نيز آنها اعتقاد دارند،
امريکا سرانجام مجبور شده با نيروئی متحد شود که بر خلاف
هياهوها و ماجراجوئی های شبه نظامی امثال مقتدا صدر و سپاه
مهدی او عقبه اجتماعی دارند. بويژه که وابستگی اين گروه ها به
حاکميت جمهوری اسلامی نه تنها واکنش منفی مردم را در پی داشته
بلکه شيعيان عراق آنها را عوامل خونريز جمهوری اسلامی ميدانند.
تبليغات دولت عراق و امريکائی ها نيز در عراق تاثيری جدی در
اين زمينه داشته است. بدين ترتيب است که آيت الله سيستانی
امروز طرف اصلی و مورد نظر امريکائی هاست و نه تنها امثال
مقتدا صدر و آيت الله حکيم، بلکه چلبی نيز که از کارگزاران
سابقه دار امريکا به حساب می آيد نيز کنار گذاشته شده اند.
در مورد ايران هم ملی مذهبی ها اغلب فکر می کنند امريکا برخلاف
تصورات آقايان حاکم روی امثال محسن سازگارا و علی افشاری برای
بلند مدت حساب نمی کند و مانند نمونه عراق روی نيروهائی حساب
می کنند که درميان مردم شناخته شده و دارای پايگاه باشند. هر
قدر حکومت اين نيروها را بيشتر طرد کند و با آنها به مقابله
برخيزد، بيشتر امريکا را اميدوار به نفوذ در ميان اين نيروها
می کند.
آنچه را ملی مذهبی ها بعنوان نگرانی خود در اين زمينه بيان می
کنند، در طيف های ديگر هم مطرح است. يعنی طرد نيروها از سوی
دولت احمدی نژاد نيز به سود امريکاست.
بسيج سپاه
بسياری از نمايندگان ولی فقيه در دانشگاه ها در ماه های
اخيرکارد بزنيد خونش در نمی آمد. آنها از دست احمدی نژاد
کلافه اند. رهبران بسيج دانشگاهها که ارتباط های قديمی و
سازمانی با احمدی نژاد دارند زير پای اغلب اين نمايندگان را
خالی می کنند. از دفتر رهبری به آنها توصيه به مدارا و سکوت و
آماده شدن برای شرکت در انتخابات و رفتن به مجلس شده است.
اگر اوضاع همينگونه پيش برود، مجلس بعدی نه همسو با احمدی نژاد
بلکه برای کنترل او و نظارت بر کار دولت و کابينه شکل خواهد
گرفت. با آگاهی از همين ارتباط های بسيج است که اولا آن را
بردند زير نظر فرمانده کل سپاه و يک حجت الاسلام را بعنوان
نماينده فرمانده کل سپاه گذاشته اند بالای سر آن و ضمنا سردار
"حجازی" را بيت رهبری مسئول
تهيه طرح سازمانی جديد بسيج و يک بررسی اطلاعاتی سراسری در
بسيج کرده است.
اين اقدامات با سياست "راهبردی" اخير سپاه برای برخورد با
تهديدهای داخلی و ادغام بسيج در سپاه بايد همسو باشد.
دانشگاه
اوضاع در دانشگاهها روز به روز وخيم تر می شود. هفت سال و نيم
زندان برای دانشجويان اميرکبير هيچ اعتراض جدی و مهمی را در
مجلس و قوه قضائيه در پی نداشت و اين مسئله خشم دانشجويان را
بيشتر کرده است. اين در حالی است که هم نمايندگان مجلس و هم
سخنگو و مقامات قوه قضائيه که ماجرای زندان و شکنجه اين
دانشجويان را دنبال کرده اند کاملا اطلاع دارند که اين
دانشجويان بشدت شکنجه شده و حتی به سبک ساواک شاهنشاهی بطری
نوشابه درباره آنها استعمال کرده اند.
مدتی که خانواده ها به مجلس رفته و به قوه قضائيه مراجعه کرده
بودند عقب کشيدند اما دوباره که آب ها از آسياب افتاد محاکمه و
محکوميت را در دستور قرار دادند. از اين بچه ها انتقام توهين
به احمدی نژاد در جريان سخنرانی در دانشگاه امير کبير در سال
گذشته را گرفتند. |
