همزمان با جلسه معاونان وزارت خارجه گروه 1+5 که با
هدف بحث پيرامون قطعنامه شورای امنيت عليه فعاليت های اتمی
ايران در لندن تشکيل جلسه دادند و همچنين همزمان با سفر وزير
خارجه عربستان به لندن و در ارتباط با همين نشست، متن يک
مصاحبه سئوال برانگيز و مهم از قول وليعهد بحرين منتشر شد.
روزنامه ايندپندنت اين مصاحبه را منتشر کرده، اما عنوان بندی
های آن چنان بوده، که هم مطبوعات داخلی و هم خبرگزاری ها و
راديوهای فارسی زبان به نکته مهم مطرح شده در اين مصاحبه کمتر
توجه کرده اند. ايندپندنت روی توليد سلاح اتمی در ايران متمرکز
شده که برای نخستين بار از دهان مقامی مانند وليعهد بحرين مطرح
شده است. سلمان بن حمد آل خليفه که معاون وزير دفاع بحرين نيز
هست گفته: « ايران هنوز بمب ندارند، ولی در حال ساخت آن است و
تلاش می کنند به توانايی ساخت آن دست يابند.»
اين جمله خواه نا خواه از دهان وليعهد کشوری که
اکنون بزرگترين پايگاه نظامی امريکا شده مهم است اما نه
باندازه جمله دومی که او گفته است. آن جمله اينست:
«بايد نظر همه منطقه پرسيده شود. وقتی که رژيم عراق
می خواست تغيير کند، ما طرف مشاوره کامل قرار نگرفتيم. ايران
حتی موضوع بزرگ تری است. ما می خواهيم بخشی از هر گونه توافقی
در اين زمينه باشيم. ما نمی خواهيم يک روز از خواب بيدار شويم
و ناگهان ببينيم که آسمان تاريک شده و صدای آژير در همه خيابان
ها شنيده می شود.»
او ماجرای حمله به عراق را پيش می کشد تا مستقيما حمله به
ايران را مطرح نکند، اما از روز روشن تراست که می گويد، ما می
خواهيم نه تنها درجريان طرح حمله باشيم، بلکه بخشی از توافق بر
سر ايران آينده باشيم. بنابراين، حمله چنان قطعی است که شيخ
نشين ها می خواهند در باره فردای حمله مورد مشورت قرار گرفته و
سهم خويش را تعيين کنند! |