پيک نت peiknet


	آيت الله منتظری در ديدار با شورای مرکزی دفتر تحکيم از خواب خوش خيالی برخيزيد! اين مردم، آن مردم دوران جنگ با عراق نيستند مردم را "آدم" حساب کنيد و آنها را محرم بدانيد. سکوت نکنيد اما با هزينه کم انتقاد کنيد، بايد نيروها حفظ شوند!

اعضای شورای مرکزی دفتر تحکيم وحدت روز جمعه ۱۱/۸/۱۳۸۶ در قم با حضرت آيت الله العظمی منتظری ديدار و گفتگو کردند. اين ديدار در پی محکوميت تعدادی از دانشجويان و اعتراض دانشجويی به اين گونه احکام صادره صورت گرفت . آيت الله منتظری ضمن تشکر از صبر و استقامت دانشجويان با اظهار تأسف شديد از برخوردهای تند و خشن با منتقدان به ويژه فرهيختگان و دانشجويان، اين گونه احکام را غيرشرعی، غيرقانونی و غيرعاقلانه دانسته و گفت:

افرادی را که به اتهامات واهی در پی پرونده سازيهای معمول بازداشت می کنند اکثرشان را می شناسم؛ آنان افرادی متدين و معتقد به ارزش ها هستند. از اتهام ضديت با انقلاب و کشور هم کاملاً مبرا می باشند. آنها فقط از عقل و شعور خود استفاده کرده و انتقاد می کنند.

حجةالاسلام والمسلمين هادی قابل و آقای عمادالدين را با پرونده سازی های واهی و اتهامات ساختگی با احکام سنگين روبرو و روانه زندان کردند. همين آقای باقی که در زندان است مگر چه فعاليتی انجام می داد جز حمايت از حقوق زندانيان و خانواده های آنان؟! تلاش بی مزد آقای باقی اين بود که اگر خانواده ای نان آورش در زندان است کمتر سختی بکشد و زندانی بتواند از حقوق خودش آگاه باشد و استفاده نمايد. برايش فرقی هم نمی کرد زندانی سياسی باشد يا غيرسياسی. آيا اين چنين افرادی را بايد زندانی کرد يا بر اساس تدبير وعقلانيت بايد جايزه داد؟ آيا فعاليت های امثال ايشان و ديگرانی که معتقدند و فعاليت های حقوق بشری می کنند باعث نمی شود که فشارها بر روی کشور ما از اين لحاظ کمتر باشد؟!

برخوردهايی هم که با دانشجويان می شود بدون دليل شرعی و قانونی است به ويژه اين که آنها را ستاره دار می کنند وحتی از حق طبيعی تحصيل محروم می نمايند. همين احمد ما با اين که من زندانی و از مخالفان سرسخت شاه بودم و شهيد محمد هم فراری بود، با اين حال از سوی وزارت فرهنگ و يا ساواک از تحصيل محروم نشد و توانست در دانشگاه پلی تکنيک مدرک مهندسی اش را بگيرد. اين گونه فشارها را بی ارتباط با برگزاری انتخابات آينده نيست.

فشارها روز به روز افزايش می يابد تا شرايطی فراهم شود و همراه با نظارت استصوابی يک انتخابات ظاهری که نتيجه آن از قبل مشخص شده برگزار گردد.

آقايان قضاتی که به راحتی برای منتقدان و دانشجويان حکم صادر می کنند بدانند احکام آنها غيرشرعی و غيرقانونی است. قبلاً هم درباره دانشجويانی که احکام سنگينی برای آنها صادر شده از من سؤال شد من هم نوشتم: حرف آنها – که می گويند توهين به مقدسات نکرده اند – مسموع است و حکمی عليه آنها نمی توان صادر کرد.

آقايان قضات که چنين احکامی را صادر می کنند آيا مفهوم زندان را می فهمند و درک می کنند؟ مدتی خودتان به زندان بويژه انفرادی برويد تا درک کنيد زندان يعنی چه! من خودم بيش از پنج سال در رژيم گذشته زندان بودم و سه سال تبعيد؛ و در اين رژيم هم بيش از پنج سال در حصر غيرقانونی؛ به خوبی درد زندان و زندانی را لمس می کنم.

به جای اين برخوردها، به مشکلات فزاينده اقتصادی و معيشتی مردم برسيد. با اين که نفت بيش از نود دلار شده و معادن و پول اين نفت مال مردم است و بايد برای رفع مشکلاتشان هزينه شود، با اين حال وضعيت تورم بر اثر بی درايتی روزبروز بدتر می شود و بر اثر برخی شعارها فقر و مشکلات افزايش پيدا کرده است. اخباری که به ما می رسد واقعاً ناراحت کننده است. در خبرها می خواندم که پدری به واسطه فقر دختر نوجوانش را به دويست هزار تومان فروخته است؛ تازه خريداران چهل هزار تومان بيشتر به او نداده اند!

من بی اطلاع و بی خبر از اخبار روز، از جمله فشارهای خارجی و تهديدهای کشور نيستم . توجه به برخی گزارشات بايد جدی باشد. آقايان بيش از حد اوضاع را طبيعی جلوه می دهند و فکر می کنند اگر جنگی دربگيرد آب از آب تکان نمی خورد؛ ولی بايد بدانيد اين مردم ديگر مردم گذشته نيستند که داوطلبانه روی مين می رفتند. اگر در فکر گذشته ايد اشتباه می کنيد. درست است که روزی می گفتند: «آمريکا هيچ غلطی نمی تواند بکند» اما اگر بی تدبيری کرد و حتی به نقاطی خاص نيز حمله کرد خسارت آن را مردم متحمل می شوند؛ مردمی که ديگر مردم گذشته نيستند.

بنابراين نبايد بگذاريم حتی زمينه جنگ و حمله هم فراهم شود. بايد با مذاکره مستقيم مشکلات را حل کرد. من يادم هست که آمريکايی ها در عين جنگ در ويتنام، در پاريس با ويت کنگ ها در حال مذاکره بودند. از نظر داخلی هم مردم را «آدم» حساب کنيد، آنها را «محرم» بدانيد. حال که بحران خارجی هست نخواهيد با ايجاد بحران داخلی کشور را مطابق ميل خود اداره کنيد. افرادی هم که انتقاد به وضع موجود دارند سکوت نکنند، اما به گونه ای بايد انتقاد کرد که هزينه کمتری داشته باشد و نيروها حفظ شوند. امربه معروف و نهی از منکر واجب است و از مصاديق کامل تر آن درباره حاکمان است که اگر اين واجب اجتماعی سياسی ترک شود بر اساس وصيت امام علي(ع) به امام حسن و امام حسين(ع) «بدها» و «اشرار» بر مردم مسلط می شوند.