طرح های امنيتی مقابله با هر نوع فعاليت سياسی مخالف با سياست های دانشگاهی و عمومی دولت، يکی پس از ديگری با بن بست روبرو شده و دانشگاهها همچنان صحنه تظاهرات، تحصن و اعتراضات دانشجوئی است. گرچه شماری بيشتر از دانشجويان معترض در حاشيه اعتراضات جمع می شوند و حالت تماشاگر را به خود می گيرند، اما انکار ناپذير است که آنها نيز نيروی ذخيره اعتراضات اند. آخرين طرح تقابل با دانشجويان فعال، شناسائی آنها در اجتماعات دانشگاهی و سپس بازداشت و دستگيری آنها در خانه هايشان است که اين خود اعتراضی افشاگرانه اضافه بر اعتراضات گذشته شده است. محکوميت دانشجويان شکنجه شده دانشگاه امير کبير که برای اعتراف گيری از آنها، در بند 209 اوين بطری نوشابه به مقعد آنها فرو کردند تا بدستور دادستان تهران "مرتضوی" اعتراف کنند در نشريات دانشجوئی توهين به مقام رهبری کرده اند، به شعله ای ديگر بر حريق دانشگاه ها تبديل شد. متعاقب اعتراض دانشجويان به محکوميت  و تبعيد اين دانشجويان از زندان اوين به بند اشرار در زندان گوهر دشت، شماری از دانشجويان به جرم نقش داشتن در برانگيختن اين اعتراضات دستگير شدند و روز گذشته، اين دستگيری ها نيز بر ديگر اعتراضات دانشجوئی افزوده شد.

دانشجويان دانشگاه علامه طباطبايی به همراه اعضای دفتر تحكيم وحدت (طيف علامه) و انجمن‌های اسلامی دانشجويان دانشگاه‌های خواجه نصير، شريف و برخی از فعالان دانشجويی دانشگاه تهران و اميركبير ظهر سه شنبه گذشته درداخل دانشكده علوم اجتماعی و ارتباطات دانشگاه علامه طباطبايی تجمع كردند.  آنها باتفاقا دانشجويانی که آنسوی درها بودند «يار دبستانی" را خواندند، تريبون آزاد دانشجويی را برگزار كردند و به سلب حق تحصيل دانشجويان دانشگاه علامه طباطبايی و ساير دانشگاه‌ها اعتراض کردند.

شماری از دانشجويان شرکت کننده دراين تجمع اعتراضی شبانه دستگير شدند و روز گذشته دانشجويان دانشگاه‌های تهران در اعتراض به بازداشت سه دانشجو كه در تجمع دانشگاه علامه طباطبايی بازداشت شده‌اند، در دانشكده مديريت دانشگاه تهران اجتماع كردند.

همزمان با اين اعتراضات، انجمن های اسلامی 30 دانشگاه سراسری ايران اعتراض نامه ای را امضاء و منتشر کردند که در آن محکوم شدن سه دانشجوی شکنجه شده به زندان، محکوم شده است. آنها در نامه احساسی خود از جمله نوشتند:

بر کدامين جرم و در کدامين محکمه دوستانمان به سپری کردن روزهای خاکستری در پشت ميله های کج فهمی و کور فکری ها محکوم شدند؟! آن هم آن هنگام که دولتمردان خاکستری پوش نهم، خود را منادی آزادی و عدالت می دانند. آزادی را در سلول های تنگ و نمور بند ۲۰۹ به مسلخ می برند و سر می برند. آن جا که ياران آزادانديشمان مجيد توکلی، احمد قصابان و احسان منصوری تنها و تنها به جرم انسانيت روزها از پی هم می گذرانند و شبها به صبح می رسانند.