روزنامه نيويورک تايمز، گزارشی از ديدار و گفتگوی گزارشگر خود درتهران با حسين شريعتمداری منتشر کرده است. گزارشی که بيشتر به يک آگهی تبليغاتی می ماند تا يک گزارش واقعی و خبری. در لابلای اين گزارش که از حجب و حيا و ادب شريعتمداری صحبت ميشود و روی محکوميت او به اعدام در زمان شاه مکث و ادعای كشيدن ناخن های او در زمان شاه تاکيد می شود، به برخی فعاليت های امنيتی و يا وابستگی او به سپاه نيز اشاره می شود. اشاراتی که هيچ کدام حرفی نو نيست و بارها در دوران اصلاحات مطبوعات وقت در مقالات انتقادی از شريعتمداری نوشتند و اکنون نيويورک تايمزآنها را به گونه ای که در تائيد شريعتمداری است منتشر کرده است. به مجموعه اين شواهد، آنچه که بعنوان گزارش گزارشگر نيويورک تايمز منتشر شده، آگهی تبليغاتی است که بايد ديد هزينه آن چگونه به اين نشريه پرداخت شده است!

تازه ترين و قابل توجه ترين نکته ای که دراين مصاحبه وجود دارد اطلاعاتی است که نيويورک تايمز در باره موقعيت سقوط کرده روزنامه کيهان در جامعه ايران به آن اشاره ميکند. اين بخش را، باضافه چند اشاره از آن گزارش می خوانيد. توضيحات ما بعنوان اطلاعات خودمان در پرانتز است.

نيويورک تايمز:

شريعتمداری می گويد: هنوز عده كمی باقی مانده اند كه ارزش ها را به چالش می كشند. زنانی كه قوانين و عرف های پوشش را رعايت نمی كنند، مردانی كه از آرايش های غربی استفاده می كنند. روحانيونی كه بنيادهای تئوريك ولايت فقيه را زير سئوال می برند. "

کيهان روزنامه ای از سال 1942 منتشر می شود و با صدها هزار نسخه تيراژ روزانه صدای انقلاب بود، اکنون حدود 70 هزار نسخه تيراژ روانه دارد و حدود 1000 كارمند كه در اروپا، آسيا و خاورميانه پخش اند. (فعاليت اين کارمندان هيچ بازتاب خبری در روزنامه کيهان ندارد و دفاتری که کيهان در خارج از کشور دارد عمدتا يا دفاترتجاری اند و يا دفاتر امنيتی- اطلاعاتی)

شمس الواعظين می گويد با آمدن شريعتمداری كيهان يك روزنامه اطلاعاتی شد.
شريعتمداری 58 ساله شده و در دفتر کارش (در روزنامه کيهان که روزگای دفتر کار دکتر مصطفی مصباح زاده بنيانگذار کيهان بود) جلوی پای ميهمانانش بر می خيزد.

در مورد او شايعات بسيار است و رايج ترين شايعه در مورد او اين است كه او يك بازجوی سازمان اطلاعات ايران بوده است. 

خودش اين اتهامات را رد می كند اما تاييد می كند كه چند مورد با زندانيان ديدار داشته است اما نه به عنوان بازجو.