يكی از بدعتهای خطرناك در جمهوری اسلامی ايران، هتك حرمت بعضی
مراجع تقليد بوده است كه اقتدارگراها بويژه اين اهانتها را در
دهه گذشته به اوج خود رساندهاند، اگر چه آن را دفاع از اسلام
و انقلاب و ولايت فقيه مینامند. خوشحالم شرايطی ايجاد شده كه
روزنامه ايران، ارگان دولت آقای احمدی نژاد نيز از ضرورت
احترام به مراجع سخن میگويد. با اين شرايط ديگر نبايد اجازه
دهيم اقتدارگراها به آيت الله صانعی اهانت، به آيت الله منتظری
هتاكی و عليه علامه سيدمحمدحسين فضل الله شبنامه پخش كنند.
من اخيرا در نشست اصلاحطلبان در منزل حجتالاسلام و المسلمين
قوامی در قزوين توضيح دادم که ايران در سه دهه گذشته به لحاظ
توسعه اقتصادی از عربستان و كشورهای جنوبی خليج فارس عقب
افتاده است. با وجود اين خشنود بوديم كه بر سرنوشت خود حاكميم
و شاهد آزادیهای نسبی سياسی و نيز انتخابات نسبتاً آزاد
هستيم. با كمال تأسف و در پرتو اقدامهای غيرقانونی
اقتدارگراها در زمينه حقوق مدنی (آزادی انديشه- بيان و مطبوعات
راديو- تلويزيون، اينترنت، احزاب، تجمع و ...) و نيز آزادیهای
سياسی شهروندان (انتخاب آزاد و سالم) پس رفتهايم و تركيه از
ما پيشی گرفته و انتخابات آزاد، همچون مسكن، به آرزوی دست
نايافتنی مردم در زمان حكومت يكپارچه تبديل شود.
بايد اضافه كنم كه در زمينه امور فرهنگی و دينی نيز از كشورهای
همسايه، از جمله تركيه عقب افتاده ايم، زيرا در آنجا هنجارهای
اسلامی رو به رشد هستند آن هم در فضايی كاملاً آزاد. عكس آنچه
در ايران شاهديم. در حقيقت برخلاف آنچه آقای مصباح يزدی ادعا
میكند علت اصلی انحراف جوانان در ايران فيلمها، رمانها،
اينترنت و
CD ها نيستند، چرا كه در اين صورت در تركيه كه آزادی سياسی و مدنی (به
طور نسبتاً كامل) وجود دارد، نبايد اثری از هنجارها و شعائر
اسلامی باقی باشد. حال آنكه با وجود شبكههای مختلف ماهوارهای
و اينترنت و مطبوعات كاملاً آزاد، شاهد رشد هنجارهای اسلامی در
تركيه هستيم. به علاوه با وجود رشد اينترنت و شبكههای
ماهوارهای و ... در سراسر جهان، گسترش ارزشها و هنجارها و
شعائر و مناسك اسلامی از جمله در زمينه حجاب را مشاهده میكنيم
(حتی در اروپا و آمريكا). تنها استثناء جمهوری اسلامی است كه
در آن روز به روز وضع بدتر میشود. علت آن به نظر من سوء
استفاده ابزاری از دين است كه در هيچ جای دنيا به اندازه
جمهوری اسلامی ايران نيست.
تلاش برای حاكميت تكصدايی در سياست و يك سبك زندگی در جامعه
مدنی و عدم كفايت در اداره كشور و در نتيجه حل نشدن بسياری از
مشكلات مردم، بويژه قشرهای محروم و فاصله بين رفتار و گفتار
مقامات اقتدارگرا موجب گريزان شدن بسياری از جوانان از اسلام
يا دست كم دوری آنها از بسياری از هنجارهای اسلامی شده است.
امروز اقتدارگراها بايد پاسخگوی پس رفت سياسی و فرهنگی و دينی
جامعه، علاوه بر رشد كند اقتصادی كشور باشند.
بزرگترين خدمت اصلاحطلبان در عرصه فرهنگی و دينی بود كه
فضايی ايجاد كردند كه حوزههای مختلف مانند فيلم و تئاتر و
كتاب و مطبوعات شكوفا شدند و اجازه ندادند دين مساوی استبداد و
تحجر و خوارجگری قلمداد شود تا گريز بيش از پيش جوانان را در
پی داشته باشد. معرفی اسلام عقلانی و اخلاقی و رحمانی خاتمی
راه را بر بن لادنيسم در ايران بسته است.
تبعيض مصداق بارز ظلم است. آقايان كه شعارشان عدالت است، بايد
به اين خواست عمومی تن دهند كه با ملاك واحد با قضايا مواجه
شوند. در هر حال دوران آپارتايد قضايی به سرآمده، همچنان كه
آپارتايد جنسيتی نيز در حال دفن شدن در گورستان تاريخ است. |