درآخرين روزها هفته ای که با عيد فطر به پايان رسيد، مسکو کانون مذاکرات مهم سياسی پيرامون آينده برخورد با ايران بود. علاوه بر رئيس جمهور فرانسه، وزيرخارجه و وزير دفاع امريکا نيز خود را به مسکو رساندند تا قبل از حرکت پوتين رئيس جمهور روسيه به طرف ايران، آخرين رايزنی ها را انجام دهند. در ادامه همين رايزنی ها قرار است پوتين پيش از حرکت به سوی ايران، در آلمان با صدراعظم اين کشور نيز مذاکره کند.

از آنچه در هفته گذشته در مسکو گذشت، شايد دو نقل قول از وزير خارجه امريکا "رايس" و همچنين وزير خارجه روسيه مهم ترين و درعين حال گره گشای آن مسائلی باشد که در اتاق های در بسته مطرح شده و به مطبوعات راه نيافته است.

رايس در يک اظهار نظر عجيب گفت: "امريکا بر سر مسئله اتمی ايران با مسکو معامله نخواهد کرد و استقرار سپر موشکی در اروپای شرقی بازگشت ناپذير است."

معنای ديپلماتيک اين جمله از روز روشن تر است و آن نيست مگر اين که چنين سازشی اگر مطرح نبود و در مذاکرات عنوان نشده بود ضرورتی به رد آن با اين صراحت نبود! بنابراين همراه سازی روسيه با طرح های امريکا عليه ايران، نه درگرو مناسبات تسليحاتی و حتی نيروگاه بوشهر، بلکه بر سر رسيدن به يک تفاهم و زدوبند است.

آن جمله مهمی که وزير خارجه روسيه گفت نيز بسيار کوتاه بود:" مسکو نمی تواند با يک جانبه عمل کردن امريکا در تشديد تحريم ها و حمله نظامی به ايران موافق باشد."

دراين ارتباط نيز اگر وزير خارجه روسيه از طرح های يک جانبه و نظامی و اقتصادی امريکا عليه ايران اطلاعات دست اولی را در اختيار نداشت، ضروری نبود چنين بی پرده و با صراحت موضوع را طرح کند.

بنابراين دو اظهار نظر، آنچه در مسکو گذشته و قطعا در مذاکرات پوتين با صدراعظم آلمان نيز به گونه ای مطرح خواهد بود، مسئله حرکت يک جانبه امريکا عليه ايران است، تا حد رد معامله روسيه با امريکا بر سر عدم استقرار سپر موشکی عليه روسيه در اروپای شرقی!