خانواده های سه دانشجوی زندانی اوين که قاضی مرتضوی گفته تا "توبه نامه" ننويسند آزاد نخواهند شد - مجيد توكلی،احمد قصابان و احسان منصوری -طی رنجنامه ای خطاب به آيت الله هاشمی شاهرودی  جزئيات بيشتری را درباره 80 روز زندان و شکنجه اين دانشجويان فاش کردند. آنها در نامه خود نوشتند:

طی مدت طولانی هر آنچه از وضعيت فرزندانمان در زندان شنيديم،هيچ نگفتيم اما امروز پس از دو جلسه ملاقات و آزادی ۵ دانشجوی ديگر با شنيدن آنچه که بر فرزندانمان در سلول های انفرادی بند ۲۰۹ رفته است مهر سکوت را شکسته و آنچه که بر آنها رفته است را به شرح زير به استحضار می رسانيم:

آزارهای روانی :

1- بازجويی طولانی مدت (۲۴ ساعت مداوم) توسط يک تيم ۷ نفره و نيز بازجويی های گاه و بيگاه شامل نيمه های شب

2- ارائه اخبار کذب بر دستگيری، ضرب و شتم و آزار اعضای خانواده و همچنين اخباری مبتنی بر بيماري(سکته قلبی) و انتقال اعضای خانواده به بيمارستان

3- پخش صداهای آزار دهنده در سلول در زمان استراحت به طوری که مانع خوابيدن دانشجويان می شده است.

4- توهين های شديد و سخيف به فرد و اعضای خانواده

5- اهانت به دانشجويان و رفتار نا مناسب توسط نگهبانان بند ۲۰۹

6- تهديد های مختلف اعم از تهديد به قتل و ضرب و جرح شديد و تهديد به آزار رساندن به اعضای خانواده

7- ارائه احکام مجعول مانند حکم اخراج والدين از محل کار ، حکم قطعی شلاق ( ۸۰ ضربه ) برای فرد

8- فرستادن دانشجويان به سلول افراد خطرناک

9- دادن وعده ی آزادی و تحويل کليه وسايل دانشجويان دربند و سپس بازگرداندن آنها به سلول انفرادي

آزار های جسمی :

1- ضرب و شتم شديد توسط7 بازجو به صورت هم زمان که به بيهوشی و انتقال فرزندانمان

به بهداری بند ۲۰۹ منجر شده است .

2- ضربه با پا به بازوها، سينه، پشت و … ضرب و شتم با مشت و لگد به سر و صورت و پا ها به صورتی که در اثر ضربه دانشجويان از روی صندلی سقوط کرده يا به شدت به ديوار برخورد می کردند .

3- ضربه زدن روی دستبند به صورتی که آثار کبودی و تورم تا هفته ها روی دست آنها بوده است .

4- نگهداری در سلول هايی با اندازه های کوچک بطوريکه امکان راه رفتن يا دراز کردن پا در آن نبوده است.

5- نگهداری در سلول هايی بدون زير انداز و هيچگونه وسيله ديگري

6- اجبار به ايستادن متوالی طولانی مدت (۴۸ ساعت (

7- استفاده از کابل و شلاق برای ضرب و شتم

8- خواباندن دانشجويان روی زمين و اذيت و آزار توسط تيم هفت نفره باز جويی از جمله فشار بر سر و صورت با پا ، ايستادن روی پا ها و کمر و نشستن روی پشت و کمر.
۹- اجبار به ايستادن روی يک پا بصورت متوالی به مدت طولانی ( ۱۸ ساعت ) .
10- پرتاب کردن و هل دادن به صورتی که به ديوار برخورد کنند
11- ندادن غذا به مدت ۴۸ ساعت .

12- ضرب و شتم شديد حين انتقال به زندان به صورتی که مسئولين بند ۲۰۹ از تحويل گرفتن فرد اجتناب می کردند .

13- اجبار دانشجويان به خواندن مقالات موهن با صدای بلند به طور مداوم و پس از آن اجبار به نوشتن آن مطالب و مقالات از حفظ

14- ممانعت از ويزيت دانشجويان توسط پزشک بند و استفاده از دارو های مورد نياز
15- اجبار به انجام حرکات طاقت فرسا به مدت طولانی از قبيل نشستن و بلند شدن متوالی ، خم شدن و گرفتن مچ پا و …

جناب آقای شاهرودي

آيا اعترافاتی كه از اين طريق بدست آيد قابل قبول است؟ هر آنچه كه در زندان تحت عنوان اعتراف از فرزندانمان اخذ شده است تحت شديد ترين فشارهای روحی و جسمی كه به بخشی از آنها در بالا اشاره شد بوده

با تشكر و تجديد احترام

خانواده های سه دانشجوی زندانی :مجيد توكلی،احمد قصابان،احسان منصوري

در ارتباط با شکنجه دانشجويان، اين اطلاعات نيز انتشار يافته که در نامه خانواده ها بدليل ملاحظات سياسی طرح نشده است:

بازجوهای وزارت اطلاعات دانشجويان را به پشت روی زمين می خواباندند و لباس هايشان را از تنشان خارج کرده و به شيوه های مختلف مانند بطری نوشابه، تخم مرغ داغ و… آن ها را مورد تهديد قرار می دادند. شدت ضرب و شتم و شکنجه های روحی روانی دانشجويان به حدی بوده که صدای گريه و ناله های ايشان از اتاق های بازجويی و سلول های انفرادی به گوش دوستانشان که در اتاق های بازجويی يا سلول های مجاور قرار داشتند می رسيده است. در اثر آزار و اذيت دانشجويان توسط تيم بازجويی و برخی از نگهبان های بند ۲۰۹ زندان اوين چند نفر دانشجويان در طول مدت بازداشت دست به خودکشی زده اند که آثار اين عمل هنوز روی بدن آن ها قرار دارد.

گفتنی است دانشجويان بازداشت شده به صورت مداوم از برخی از اعضای بسيج دانشگاه اميرکبير و کارکنان اداره کل فرهنگی به عنوان عامل اجرايی جعل نشريات دانشجويی و عليرضا رهايی، رئيس دانشگاه اميرکبير، به عنوان مسئول اين قضيه نام می بردند که به محض نام بردن از دکتر رهايی و اعضای بسيج به شدت از سوی بازجويان مورد اذيت و آزار قرار می گرفتند.

در عين اين که دانشجويان را مجبور به انجام طاقت فرسا مانند خم شدن و گرفتن مچ پاها می کردند، چند نفری روی کمر دانشجو سوار می شدند. همچنين در مواردی که دانشجويان در اثر ايستادن های طولانی مدت کنترل خود را از دست داده و به روی زمين سقوط می کردند، بازجوها با گرفتن موها و بلند کردن ايشان، آن ها را مجبور می کردند دوباره سر پا بايستند. از جمله آزارهای روحی روانی دانشجويان اين بوده که در مواردی ايشان را به بند اعضای گروه تروريستی القاعده منتقل نموده اند.

تيم بازجويی تلاش زيادی جهت گرفتن اعتراف دروغ مبنی بر انتشار نشريات جعلی توسط دانشجويان بازداشت شده و همچنين ارتباط دادن اين غائله با احزاب اصلاح طلبی مانند حزب کارگزاران و سازمان مجاهدين انقلاب داشته اند. علاوه بر اين بازجويان تلاش وافری جهت ارتباط دادن غائله نشريات جعلی با انقلاب های مخلمين داشته اند.