عبدی در مصاحبه ای با يکی از نشريات اصفهان راه حل مورد نظر خود را برای حل بحران ساختاری اقتصاد و سياست در ايران طرح کرده است. اين مصاحبه منتشر نشده زيرا آن نشريه انتشار نيافته است! نکاتی از آن را برگرفته از وب سايت عبدی می خوانيد:

- اصلاح طلبان برای بازگشت مجدد به قدرت بايد به چه منابع مغفول اقتصادی و برنامه ريزی های انجام نشده اقتصادی، تاکيد کنند و يا آنها را در اختيار گيرند؟

عبدی بازگشت به قدرت، اصطلاح و معادل صحيحی نيست، چرا كه اين امر را به ذهن متبادر می‌كند كه قبلاً در قدرت بوده‌اند. آنان قبلاً عهده‌دار مسئوليت بدون قدرت بودند و كوششی درخور برای كسب قدرت نكردند و اگر قرار باشد كه مجدداً بار مسئوليت را بر دوش كشند و صندلی قدرت را در اختيار ديگران قرار دهند، همان بِهتر كه برای اين هدف كوششی نكنند و اگر هم كوشش کردند، همان بهتر كه مردم به آنان رأی ندهند.

اما برای كسب قدرت و نه بازگشت به آن، در كنار اعتقاد و التزام نسبی به برنامه چهارم توسعه و اصول كلی آن، بايد درباره نفت و درآمد آن نيز چاره‌ای را پيشنهاد كنند كه به نظر من بهترين ايده، توزيع مستقيم درآمدهای نفتی در ميان مردم است تا با اجرای اين طرح اين ساختار مخرب و فاسد اقتصادی بر روی ريل اصلاح قرار گيرد.

- شرايط اقتصادی حاضر تا چه حد برای بازگشت مجدد اصلاح طلبان به قدرت مهيا می باشد و ايشان در صورت بازگشت به قدرت با چه مشکلات اقتصادی درگير خواهند شد؟

عبدي: با توجه به پاسخ قبلی می‌توانم بگويم با پذيرش ساختار اقتصادی كنونی و قرار داشتن پول نفت در اختيار حكومت، بازگشت به ساختار سياسی، مترادف بازگشت به قدرت نيست و هر كس هم كه بيايد، جز اين‌كه سياست‌های كنونی را، حتی بصورت بدتری ادامه دهد، چاره‌ای ندارد. اما در حال حاضر بهترين شرايط برای ورود به قدرت بايد با شعار توزيع درآمدهای نفتی همراه باشد، چرا كه وضعيت اين درآمدها به نحوی است كه زمينه را برای اين شعار و اجرای آن فراهم كرده است.
- عملکرد اقتصادی اصلاح طلبان را تا چه اندازه در شکل گيری و ثبات دولت نهم، تاثيرگذار می دانيد؟

عبدي: اگر فكر كنيم كه دولت حاضر، از دل «تخم‌مرغ شانسی" درآمده، در اين صورت بايد بحث را تعطيل و سياست را به شانس تقليل دهيم و با سياست و فعاليت فكری خداحافظی كنيم. اما اگر عللی برای شكل‌گيری دولت جديد وجود دارد، به ناچار بخش مهمی از آن در دل دولت قبل بوده است و البته به نظر من با آن رفتار دولت قبل (نه فقط رفتار اقتصادی، بلكه مهم‌تر از آن رفتار سياسی)، شكل‌گيری دولت جديد بسيار منطقی است.

- شما اخيرا و در دغدغه های متاخر خود چه در مصاحبه ها و چه در مقالات، ايده « توزيع درآمد مستقيم نفت درجيب مردم» را مطرح کرده ايد. آيا اين ايده را به عنوان راه حلی برای بازگشت اصلاح طلبان به قدرت، ارايه داده ايد؟

عبدي: نه صرفا برای بازگشت يا ورود اصلاح‌طلبان به قدرت، بلكه برای اصلاح وضع كنونی مملكت، حتی اگر افراد كنونی هم حاكم باشند فرقی نمی‌كند. مشكلات بيش از اين‌كه به اشخاص اصلاح‌طلب يا محافظه‌كار مربوط باشد، به ساختار اقتصادی مربوط است و اين طرح هم برای اصلاح ساختار اقتصادی است. البته اگر اصلاح‌طلبان خواستند از اين طريق و بصورت واقعی وارد قدرت حقيقی شوند، بايد به آنها تبريك گفت.

- چگونه می توان اعتماد توده های مردم را در برخورداری از درآمد نفت به صورت مستقيم، جلب کرد؟

عبدي: اين شعار ابتدا بايد در سطح نخبگان جامعه تحليل و پذيرفته شود و راهكار اجرايی آن هم مطرح شود. پس از اين مرحله، مردم به راحتی آن‌را خواهند پذيرفت.

- احزاب و شخصيت های اصلاح طلب در ارتباط با اين ايده، واکنش شفاف و مشخصی بروز نداده اند. اين موضوع دليل بر مخالفت با ايده شماست يا امکان عمل نيافتن آن ؟

عبدي: كمتر افرادی مخالف اين ايده هستند. به‌ويژه در گفتگوهای حضوری و محدود اصل قضيه را قبول دارند و در تحليل‌های جاری هم شما می‌توانيد ردپای اين ادعای مرا ملاحظه كنيد. درباره غيرعملی دانستن آن نيز برخی فكر می‌كنند حرف اين مسأله را هم نمی‌توان زد، زيرا ساخت قدرت اجازه نمی‌دهد. ولی بيان علنی اين ديدگاه برای آنان موجب هزينه می‌شود، زيرا مردم خواهند پرسيد كه پس شما به عنوان يك نيروی سياسی چه‌كاره‌ايد كه چيزی را لازم می‌دانيد ولی بيان نمی‌كنيد، صرفا به اين دليل که حكومت آنرا نمی‌پذيرد در حالی كه مردم آنرا می‌پذيرند؟
علت ديگری هم هست. برخی از دوستان علاقه‌ای به حضور در حكومتی كه در آن اختيار نفت در دست دولت نباشد، ندارند. در واقع شيرينی حكومت ايران به نفت است و اگر اين شيرينی از آن حذف شود، مزه ديگری دارد كه معلوم نيست با ذائقه برخی افراد سازگاری داشته باشد.
(خلاصه شده)