رفسنجانی در
همايش «بازسازی عراق» سخنرانی مشروحی کرد و از جمله گفت:
دو ملت ايران و عراق از لحاظ فكری، جغرافيايی و سياسی و نيز
سرنوشت مشترك در منطقه نيازمند همكاری همهجانبه اند.
هاشمی
با انتقاد از
سياست امنيت و سكوت قبرستانی كه در برخی كشورها و نيز
در عراق زمان صدام برقرار شده بود گفت:
در كشورهايی كه امنيت و سكوت قبرستانی ايجاد میشود توسعه
پايدار
وجود ندارد چون ملتها نمیتوانند به آينده اميدوار باشند.
امنيت در سكوت قبرستانی گذراست هرچند که با بیرحمی ادامه يابد.
گاهی مسائل كشور ضدامنيت میشود كه دولتها از اين وضع میترسند و سعی میكنند فضا را امنيتی كنند
تا مردم را
بترسانند.
اين شرايط نوعی برونفكنی است كه سعی میكنند دشمن خارجی را در
ذهن مردم مجسم کنند و مردم با ديدن اين دشمن به دولت خود تعرض نكنند.
اين
سياست بسيار شوم است و هدف از آن دشمن سازی است تا در سايهی آن فرصتی پيش میآيد تا مردم ساكت
شوند و حكومت
جابرانه ادامه يابد و فرصت كار از مردم گرفته شود.
در زمان صدام
كشورهايی كه برای خودشان منافع امنيتی تعريف كردهاند حضور
صدام را تحمل نمیكردند و نتيجهی آن لشگركشیها و تحريمهای
اعمالشده بود.
امروز
دنيا شاهد اشغال عراق است.
ناامنیهای امروز عراق محصول اشغال و سياستهای برونفكنی و
دوره ديكتاتوری غيرقابل قبول عراق است.
هاشمی در پايان سخنرانی خود، روی همکاری اقتصادی دو کشور و
بازسازی عراق با استفاده از تجربه پس از جنگ ايران تاکيد کرد و
بخش خصوصی دو کشور را به اين صحنه فراخواند و لازمه آن را
بازگشت آرامش به عراق توصيف کرد. |