علی ربيعي: خطراينجاست
تحول در راه است، اما قدرت
دوست ندارد آن را ببيند!
سئوال روز:
اگر با 18 تيری، درابعاد وسيع تر
 روبرو شديم، چه بايد بکنيم؟

علی ربيعی مشاور امنيتی محمد خاتمی درسالهای اصلاحات و از اعضای گروه تحقيق قتل های زنجيره ای ضمن حضور در اردوی انجمن‌اسلامی دانشجويان دانشگاه
تهران وعلوم پزشكی تهران که در اردبيل برگزار شد، با اشاره به دوران طولانی گذار اصلاحی گفت:

شايد امروز دركوچه و خيابان طولانی شدن اين گذار نمود نداشته باشد، اما اگر چشم مسلح وجود داشته باشد می‌بيند كه اين مسئله جزئی از مسائل درگير در جامعه است. افرادی كه در قدرت هستند خيلی چيزها را نمی‌بينند و آنچه را كه دوست دارند می‌بينند! شايد بعضی ازما‌ها نيز در زندگی شخصی خود اين طور باشيم، اما اگر كسی در قدرت اين چنين باشد فوق العاده خطرناك است، زيرا كه خيلی از تحولات جامعه ديده نمی‌شود؛ تحولاتی كه اتفاق افتاده يا اتفاق خواهد افتاد.

اين يك مساله اساسی است كه برای دلسوزان انقلاب اسلامی به يك مساله نگران كننده تبديل شده است. اين که  چرا در ايران دوران ذار طولانی شده است؟ اينكه چرا در انتخابات تك نفره حركت مردم قابل پيش ينی نيست؟ و انتخابات‌ها مثل دوم خرداد و يا سوم تير می‌شود؟ و شبيه نقلاب‌ به يك‌باره ‌و ناشناخته ايجاد می‌شود. آيا در كشور ما بناپارتيسم
رشد می‌كند؟ و آيا منجی‌های ناشناخته‌ به وجود می‌آيند؟ اگر اين منجی‌ها
در مواقع غير از انتخابات به وجود بيايند نظام با آنها چگونه رفتار كند؟

اگر 18 تير و كوی دانشگاه در اشل بزرگتر به وقع بپيوندد بايد با آن چگونه برخورد كرد؟

تحولات امروز اجتماعی ايران به سرعت سياست‌زده می‌شوند نگار در لايه‌های زيرين جامعه هنجارها و مسائلی در جريان است كه با لايه‌های بالايی و ارزش‌های رسمی متفاوت است و دواليسم‌ متعدد مشاهده می‌شود و ارزش‌های رسمی و آنچه تبليغ می‌شود، تنها برای بخش كوچكياز جامعه پذيرفته است. تحولات امروز اجتماعی ايران و پديده‌های اجتماعی به اقتضای مسائل فرهنگی به سرعت وارد عرصه سياسی شده و سياست‌زده می‌شوند.

جامعه مانند يك بدن بيمار است، اگر تشخيص برای آن غلط باشد داروهايی كه برای آن تجويز می‌شود منجر به تشديد بيماری و يا رفتارهای شوك‌آور خواهد شد، آن وقت ما در برابر استفاده از اين داروها نتظار واكنش مناسب از سوی جامعه را داريم .

دولت‌ها ديگر مثل سابق مقتدر يستند، كانون‌های قدرت در حال پراكنده شدن هستند و نمی‌توان قدرت را به زور در يك نقطه جمع كرد. برهمين مبنا است كه فكر می‌كنم با روندی كه تدبيرهای برای آن انديشه نمی شود درآينده با بحران مشاركت رو به رو خواهيم شد.

شيوه‌های معيشت و سبك زندگی امروز با پنج سال پيش متفاوت شده است، بنياد خانواده در حال تغييراست و شهرنشينی رو به تزايد است، طبقه‌ی متوسط جديدی به وجود آمده است كه
شايد در عرصه‌ی اقتصاد تهی دست باشد، اما يك طبقه‌ی متوسط فرهنگی و درحال
تبديل شدن به يك جنبش عظيم است. نسل امروز، انقلاب را با آيين 22 بهمن و چند فيلم سينمايی می‌شناسد.

اين را بدانيد كه حركت اصلاحی همواره هزينه داشته است و كسی زير پای انسان فرش قرمز پهن نمی‌كند. حركت‌های تحولگرايانه همواره با ناآرامی همراه بوده است. نسل ما به دنبال انقلاب بود ، چرا كه استبداد به همراه استعمار جديد يعنی آمريكا معجونی ايجاد كرده بود كه تنها راه مقابله با آن انقلاب  بود و می توانست پاسخی با قانونمندي
اجتماعی، قواعد مشخص و پاسخ به يك ضرورت دوران خود باشد، اما امروز وضعيت
متفاوت است و نبايد اينگونه قياس ها صورت گيرد و نتيجه گيری‌های غلط به وجود
آيد. در درون نظام اسلامی برخاسته از انقلاب پاسخگو خواهد بود هر چند در
دوران جديد حركت اصلاحی با موانع و مشكلات مواجه است و ما بايد شرايط
جامعه و اين موانع و مشكلات را بشناسيم و پاسخ آن را يافته تا بتوانيم
راهكارهای برون رفت را پيدا كنيم. هنوز در جامعه‌ی ما مشروعيت‌ها وجود دارد و بخشی را هم كه دچار آسيب شده، می‌توان ترميم كرد؛ در حالی كه در دوره‌ی رژيم گذشته شاه
مشروعيت ذهنی خود را در جامعه از دست داده بود .

جنبش دانشجويی در شرايط كنونی خود را حفظ كند. نبايد در راه افراط و تفريط بيافتيم. برچسب هايی چون منافق سازی هايی جديد و... درصدد نشنيدن صدايی غير از خود بوده، ولی ما نبايد به معارضه‌ بيفتيم.