مانور يا همايش بسيج خواهران ديروز در پايگاه گردان الزهرای تهران برگزار شد. ظاهرا بسيج برای دفاع از کشور در برابر حمله خارجی تشکيل شده و يا حداقل در ابتدا با اين هدف تشکيل شده بود. اما مانور ديروز خواهران بسيج، حکايت ديگری بود. اين مانور نه برای مقابله با حمله خارجی، بلکه برای سرکوب شورش های مردمی برگزار شد و البته بخش مقابله زنانه اش به بسيج خواهران رسيده، والا بخش مردانه اش همچنان در اختيار لباس شخصی ها و حزب پادگانی هاست. البته ستاد پشتيبانی هر دو سپاه و نيروی انتظامی است.

در مانور ديروز، يک گروه شدند زنان تظاهر کننده و گروه دوم مقابله کننده با اين تظاهر کنندگان و شورش کنندگان. بتدريج ريش ماجرای مقابله با بدحجابی و بگير و اعدام کن لات و لوت ها در می آيد. همه اين مانورها برای مقابله با شورش مردم است و از شورش شب سهميه بندی بنزين درس بزرگی به آقايان داده است. آنقدر بزرگ، که خانم های بسيجی را هم به خدمت گرفته اند!

اين مانورها و يورش های سياسی با آن گرايش به مصالحه جهانی بر سر برنامه اتمی که در 24 ساعت گذشته تبليغ جهانی می شود، همخوانی ندارد، زيرا حکومت خود را همچنان آماده تحريم ها و حمله نظامی می کند. اگر مصالحه و تفاهمی در کار بود، نياز به اين مانورها و آمادگی ها نبود. هرکس نداند، حاکميت می داند به کجا می رود و حرف آخر اتمی ش چيست!