فردای خویش را
در امروز عراق
می بينم!
محمد جواد روح

در ميان اين همه رويداد تلخ كه هر روز در خانه به سمت ما هجوم می‌آورند و چشم‌انداز فردا بسی تيره‌ تر از امروز می‌نمايد، من بيش از خانه، غم همسايه دارم. همسايه‌ای كه برای جشن و پايكوبی در پيروزی تيم ملی فوتبال خود هم احساس امنيت نمی‌كند.
كافی است گزارش خبرگزاری فرانسه را كه ايسنا ترجمه و منتشر كرده، بخوانيد تا عمق فاجعه را درك كنيد. خبر، خود با تو حرف می‌زند؛ آنجا كه گزارشگر به زيبايی روايت می‌كند: « هزاران تن از ساکنان بغداد در يکی از لحظات نادر "اتحاد ملی" در خيابان‌ها جمع شده بودند تا با رقص و پايكوبی صعود تيم ملی خود به فينال را جشن بگيرند»، اما...
واقعا غم همسايه دارم؛ اما اين واقعيت سانسوركردنی نيست كه از فردای سياه‌تر از امروز كشور خود هم می‌ترسم. تصوير فردای خويش را در آينه همسايه می‌بينم