پيرامون حمله نيروهای انتظامی به يک کنسرت و جشن در کرج و دستگيری دهها پسر و دختر، گزارشی همراه با تعدادی عکس برای نشريه "بذر"  در داخل کشور تهيه و رونوشت آن برای ديگر سايت های سياسی، از جمله "پيک نت" نيز ارسال شده است.

اين گزارش مشروح و مقداری شعاری و آلوده به صفت هائی است که ما آن را هم خلاصه کرده ايم و هم از شعار و صفت پاک. کوشيده ايم از اين گزارش جنبه های خبری آن را استخراج کرده و منتشر کنيم:

چهارشنبه شب 10 مرداد به باغی در اطراف كرج كه كنسرتی در آنجا برگزار می شد حمله شد و 270 دختر و پسر جوان دستگير شدند. تحقير کردند، فحش های ركيك دادند و تهديد به سنگسار کردند. برخی از خانواده ها كه از محل بازداشت فرزندان خود خبردار شده بودند به فرماندهی انتظامی کرج مراجعه کردند.

روز بعد نيز خانواده ها در بلواری كه فرماندهی انتظامی در آنجا قرار دارد جمع شدند که عکسی از آن ضميمه است.

ساعت 12 ظهر اتوبوس دختران بازداشت شده از باغ فرماندهی انتظامی خارج شد. بسياری از دختران روسری بسر نداشتند و در حاليكه دستانشان را از پنجره اتوبوس بيرون آورده بودند از مردم كمك می طلبيدند. آنها فرياد می زدند و برخی اشك می ريختند. در اين لحظه يك مادر در مسير اتوبوس به زمين نشست و فرياد زد نميذارم بچه هامونو ببرين. مگر از روی جنازه من رد بشين. نيروهای انتظامی اين مادر را را كشان كشان به كناری بردند. مردم ناظر اين صحنه بنای اعتراض را گذاشتند. راه بندان ايجاد شده بود. خانواده ها پياده يا با اتومبيل به دنبال اتوبوس حامل فرزندانشان که بازداشت شده بودند راه افتادند. نيروهای كمكی ضد شورش با وانت سر رسيدند. چند تن از فرماندهان انتظامی با خانواده ها وارد گفتگو شده و به آنها توصيه کردند با سند به زندان رجايی شهر مراجعه کرده و فرزندان خود را تحويل بگيرند. اين در شرايطی بود که هنوز عده ای از بازداشت شدگان در داخل بازداشتگاه بودند. بعد از ساعتی چند دختر آزاد شدند اما كليه وسايل شخصی آنها را ضبط كرده بودند و به آنها گفته بودند يا بايد امضاء كنيد كه روابط نامشروع داشته ايد. يكی از مادرها می گفت دختر او را كه حاضر به امضاء نشده شديدا كتك زده اند.

در اين ميان يك واقعه ديگر هم رخ داد. اتوبوس قراضه ای از داخل مقر نيروهای انتظامی خارج شد. مردم با اين خيال كه اتوبوس حامل فرزندان آنهاست بطرف آن دويدند. اما اين اتوبوس حامل كارگران افغانی بود كه دستگير شده و به مرز برده می شدند. خانواده ها عقب نشستند اما شماری زن و كودك پابرهنه افغان همچنان دنبال اين اتوبوس دويدند.