سيمين دانشور رُمان نويس برجسته معاصر بدنبال بهبودی نسبی، از بيمارستان به خانه انتقال يافت. از آن دوران که "سياوش کشان" در شيراز را نوشت و برای "يوسف" گريست، تا لحظه ای که در کلبه دريائی جلال آل احمد و خودش در "اسالم"، مرگ جلال را به چشم ديد فاصله زياد نبود. چه کسی فکر می کرد اين همه يوسف و سياوش در فاصله مرگ جلال تا لحظه‌ای که در آن هستيم به خاک ايران درافتند؟ برای اين سياوش کشُون يک دريا اشک کم است، يک اقيانوس خشم حتما زياد!