کميسيون امنيت ملی و سياست خارجی مجلس و قوه قضائيه بر سر يک دوراهی آزمون صداقت و جسارت قرار گرفته اند. اين دو قوه از سه قوه اداره کننده جمهوری اسلامی در جريان جزئيات شکنجه دانشجويان در بند 209 اوين قرار گرفته اند و هر دو نيز مدعی رسيدگی به شکنجه ها و آنچه بر دانشجويان رفته است شده اند. رئيس قوه قضائيه، رئيس دادگستری مرکز را مامور رسيدگی کرده و کميسيون امنيت ملی و سياست خارجی مجلس هم خود را متعهد به اين رسيدگی اعلام داشته است.

به تحقيق هم مسئله روشن است: قاضی مرتضوی و محسنی اژه ای با هم مسابقه شکنجه و اعتراف گيری دارند و دراين ميان هر دانشجو، فعال کارگری و طرفدار برابری حقوق زن و مرد و يا طرفدار حقوق مليت ها دستگير شده و نوچه های مرتضوی و اژه ای طرف را مثل گوشت قربانی ميان خود دست به دست کرده اند. اژه ای که در حاکميت اطلاع از بيماری "سانديسم" او دارند دنبال سايه براندازی می گردد و مرتضوی زير چوبه دار سخنرانی می کند!

شک نيست که سر و ته اين تحقيق و بررسی را هم مانند همه موارد ديگر هم خواهند آورد و حداکثر کاری که خواهند کرد به حال خود رها کردن دانشجويان شکنجه شده و له شده ايست که از زندان بيرون آمده و يا خواهند آمد. وقتی در خيابان آن می کنند که در رنجنامه دانشجويان در نامه به رئيس قوه قضائيه شرح آن داده شده، چگونه می توان منتظر گرفتن گريبان شکنجه گر اوين و يا صادر کننده جواز شکنجه بود؟

بخوانيد بخشی از رنجنامه دانشجويان را که مشابه رنجنامه ملی مذهبی ها و مشابه سه دهه فرياد و فغان زندانيانی است که له و لورده از اوين تهران و اوين شهرها و شهرستان ها بيرون می آيند و گوش شنوائی نيست.

بخشی از رنجنامه دانشجويان:

«ضرب و شتم شديد با زدن ضربات مداوم و وحشيانه كابل و شلاق به كمر و پشت، ضربات شديد مشت و لگد به سر و صورت به نحوی كه منجر به شكستگی سر و بيهوشی و انتقال به بهداری اوين شد، ايستادن 7 نفر از بازجويان بر روی بدن(كمر، سر و صورت) توام با زدن لگدهای مداوم به بدن، سرپا نگه داشتن اجباری و مداوم به مدت چند شبانه روز همراه با ضرب و شتم، تهديد به قتل اعضای خانواده و خود زندانی، نگهداری در سلول های 1×1 به صورت طولانی مدت، گرسنگی دادن چند روزه، ضرب وشتم شديد در هنگام دستگيری به نحوی كه مسول بند 209 از تحويل گرفتن بازداشتی خودداری می کرد، فحاشی و تحقير مداوم با كلمات ركيك و توهين آميز، ممانعت از معاينه دانشجويان توسط پزشك بند، پخش صداهای زجرآور در سلول انفرادی (همان سويت اختصاصی هتل اوين که قاضی حداد معاون قاضی مرتضوی در مصاحبه هفته گذشته خود به آن اشاره کرد) و بسياری موارد ديگر بخش هايی از شكنجه های قرون وسطايی انجام شده بر روی ما دانشجويان پلی تكنيك طی 80 روز برای اخذ اعترافات دروغين بوده است.»