بنزين دزدی
در بورسه!
سيامک زند

شايد خيال کنيد شوخی می کنم و يا کمی روغن آب ماجرای سهميه بندی بنزين را می خواهم زياد کنم. اما باور کنيد هيچکدام از اينها نيست. يک سری زدم دادگستری تهران. از پدرم يک پيغامی برای يکی از مقامات برده بودم. ايشان خوش و بشی کرد و گفت: "به ابوی بفرمائيد چشم. اين روزها خيلی سرم شلوغ است، اما به ديده منت! شما که می بينی چه خبر است!"

اشاره اش به مردمی بود که در راهروها مثل مور و ملخ از اين اتاق به آن اتاق می شدند و يا پشت دراتاق ها زانوی غم بغل گرفته بودند.

گفتم: بله حاج آقا می بينم. هر روز همينطوره؟

گفت: بله پسر جان، اما اين روزها بيشتر از روزهای پيش. پرونده های دزدی کم بود، حالا بنزين دزدی هم به آن اضافه شده.

من در محله خودمان شنيده بودم و برو بچه ها ازمحله های ديگر هم گفته بودند اما فکر نمی کردم وسعت ماجرا اينقدر باشد. بنزين دزدی را می‌گويم. شب ها باک ماشين ها را خالی می کنند. اگر رحم و مروت داشته باشند در باک بنزين را باز می کنند و شيلنک می اندازند، اگر هم بی رحم و مروت باشند باک را از زير با ميخ های مخصوص و يک ضربه به آن سوراخ می کنند و بنزين را می برند. شبی 30 – 40 ليتر هم که ببرند نانشان در روغن است. در کوچه خودمان اهل محل با هم قرار گذاشته اند شبی يکی از ماشين دارها بپا بشه. شايد در محله های ديگر هم همين کار را می کنند. نمی دانم، اما حاج آقا می گفت بنزين دزدی الان در بورسه!