مير حسين موسوی
سرانجام يک نفر دهان گشود
و مچ رهبر و دولتش را گرفت
جواد مهربان

سخنرانی مير حسين موسوی در سالروز انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی که پيک نت نيز خلاصه ای از آن را شسته و رفته منتشر کرده، در محافل مختلف اصلاح طلبان و حکومتيان انعکاس های واکنش آميز داشته است. سخنرانی ساختارشکنيست. فکر ميکنم اين سخنرانی  عاملی شود که برخی از اصلاح طلب ها دور او را از اين پس و با اين سخنرانی خط بکشند؛ زيرا او هم پافشاری بر نظرات چپ گرايانه اش را به وضوح نشان داده و هم با جسارتی که در قامت او بود نسبت به تغيير اصل 44 قانون اساسی که فرمان جديد رهبر پشتوانه اين تغيير است واکنش مخالفت آميز نشان داد.

بخاطر بسپاريد که با اين نکته اکثريت اصلاح طلب ها موافق نيستند و در ماه های اخير شاهديم که سازشان را فورا با ساز علی خامنه ای در اين زمينه کوک کردند و سينه چاک اين تغيير و گسترش خصوصی سازی شدند. مهمترين و عمده ترين انتقاد اين اصلاح طلب ها متوجه کندی حراج  ثروت ملی تحت نام فرمان تفسير جديد از اصل 44 قانون اساسی است. يعنی درست همانجائی که می توانستند مچ رهبر را گرفته و ماهيت سياست ها و فرامين او و همچنين دولت مورد حمايت او را فاش کنند، حامی و پيرو او شدند.

در روزهای آينده شاهد واکنش های تندی نسبت به اعلام اين نظرات موسوی نخست وزير خواهيم بود، البته نه از اين زاويه که چرا با خصوصی سازی و تغيير اصل 44 قانون اساسی مخالفت کرده و روبروی رهبر ايستادی، بلکه از همان موضع و بهانه ها که در تقابل های سياسی در جمهوری اسلامی رايج است و معمولا از کمر به پائين را شامل می شود و نه از گردن به بالا!