همزمان با اعلام محکوميت زندان دبير سنديکای کارگران و رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، اين گزارش نيز توسط خبرگزاری های داخلی بعنوان نا متشکل بودن کارگران منتشر شد:

دو ميليون و 500 هزار واحد صنفی با بيش از 10 ميليون کارگر و مزد بگير فاقد هر نوع تشكل‌ صنفی اند.

دستمزد مصوب شورای عالی كار به اين كارگران پرداخت نمی شود و بيش از هشت ساعت در طول روز کار می کنند، بی آنکه حق بيمه آن‌ها از سوی كارفرمايان پرداخت ‌شود.

وزارت کار هيچ مسئوليتی را در قبال آن ها برعهده نمی گيرد.

رييس شورای اصناف می‌گويد: كارگران اصناف در واحدهای كوچك كار می‌كنند و امكان ايجاد تشكل‌ ندارند. آنها بايد مستقيم با كارفرمايانشان طرف شوند.

بعضا شرايط بسيار تاسف باری بر اين كارگران که عمدتا از ميان مهاجران روستا وشهرهای کوچک ايران اند که خود را به اطراف تهران و شهرهای بزرگ ديگر رسانده اند حاكم است.