پس از سال ها كه با افتخار ماليات شخصی و ماليات بر درآمد خودم را پرداخت كرده، به اصول آزادی رای داده و مقاله هايی در آن خصوص نوشته ام، حالا از سوی رئيس جمهور مورد خطاب گرفته ام كه با امريكا مشكل دارم. فكر كردم مقداری عجيب و غريب است كه رئيس جمهور ما را متعصب سياسی بخواند ولی حالا به نظر می رسد چنين حسی وجود دارد. رئيس جمهور ايالات متحده آمريكا شخص متوهمی است كه به صورت خيانت آميزی جهنم حماقت آلودی را با نابودسازی كشور به وجود آورده است.

من به جای جنگيدن برای پيروزی، تلاش كردم تا مانع شوم دولت روزی 2 ميليارد دلار استقراض پيدا كند تا بتواند به فعاليت هايش ادامه دهد. رئيس جمهور در تلاش است حضور ميليون ها جنايتكار را صورت قانونی ببخشد و قانونا آنها را مستحق چيز هايی مانند موقعيت شغلی، رفاه و تامين اجتماعی كند كه قبلا آنها را می دزديدند.

آيا كافی نيست بگوييم مهاجران غير قانونی بدون اين كه هويتشان كاملا شناسايی شده باشد خانه می خرند، فرصت های شغلی آمريكاييان را می ربايند، سيستم بهداشتی ما را نابود می كنند،امكانات آموزشی فرزندان ما را تضعيف می كنند،به طور گسترده در ايالات مرزی دست به جنايت می زنند، به پليس های گشتی آمريكا يورش می برند،فرهنگ ما را منحط می كنند،با راه پيمايی در خيابان های آمريكا حقوقی را خواستار می شوند كه استحقاق آن را ندارند.اما مردم آمريكا طبق نظر رئيس جمهورشان بايد با اين جنايتكاران"به شايستگی و احترام"رفتار كنند!

آقای رئيس جمهوری! شايستگی و احترامی كه من به عنوان شهروند قانونی بايد از آن برخوردار باشم كجاست؟ كجا از خدمات افتخار آميز من به اين كشور قدردانی شده است؟ چرا شما به خواست مردم آمريكا احترام نمی گذاريد؟ چرا فرياد مردم آمريكا در دستور جلسات محرمانه شما  ناديده گرفته می شود؟

امروز رئيس جمهور در مركز توانمندسازی ماموران مرزی در جورجيا گفت:"بسياری از مردم آمريكا به اصلاح قوانين مهاجرتی شك دارند چون اصولا باور ندارند دولت بتواند مشكل را حل كند".

بله درست است. ما شاهد روش شگفت آور دولت خود در مذاكره با كره شمالی و ايران بوده ايم و ديده ايم چگونه امنيت اجتماعی بهبود يافته و تقويت می شود، چگونه مدارس آنها شما را وامی دارند تا باورهای آموزشی ما را دگرگون كنيد،چگونه ماموران امداد به شكل باورنكردنی به شهروندان لوئيزينيا كمك كردند و دست آخر نبايد فراموش كنيم شما چگونه با استادی عراق و افغانستان را فتح كرديد و اكنون بر آن تسلط داريد!

آقای بوش اميدوارم مرا عفو كنيد. من به شما شك دارم، شما و دوستان صميمی تان لياقت كمترين اعتماد را هم نداريد. اگر شما به جای بانكداران خارجی به سخنان مردم آمريكا گوش می داديد می توانستيد اعتبار بيشتری به دست آوريد.اگر گوش می سپرديد آن گاه در می يافتيد كه مردم آمريكا علاقه ندارند اين افراد غير قانونی بيش از اين در كشورشان به سر برند.اگر به حرف رای دهندگان محترم و قانونی آمريكايی چون من گوش می سپرديد،الان ما به صورت افراد دردسرآفرين برای كسی كه به خاطر محافظت از كشور به او رای داده بوديم در نمی آمديم.