گنادی زوگانف دبيرکل حزب کمونيست فدراسيون روسيه به مناسبت ديدار سران 8 کشور سرمايه داری جهان که پوتين رئيس جمهوری روسيه نيز يکی از آنان، طی يک مصاحبه مطبوعاتی در مسکو گفت:

من روابط روسيه با غرب را عليرغم لفاظی های ضدغربی دولت، پيروی از امپرياليسم ترسيم می كنم. اوضاع بين المللی در جهت خلاف منافع روسيه حركت می كند. ناتو و اتحاديه اروپا، روسيه را از اروپای شرقی و جنوب شرقی اروپا عقب راند و تجاوز به اراضی اتحاد شوروی را آغاز کرده اند.

دولت های غربی در صدد تضعيف، انزوای بين المللی روسيه و تسريع فشار به مسكو برای تحت كنترل در آوردن سياست خارجی کشور، دستيابی به منابع طبيعی و تجزيه روسيه اند. يعنی گسترش آن چه در سال 1991 شروع شد. هم اكنون واشنگتن از مرحله دوم "دمكراتيزه كردن روسيه" سخن می گويد، كه مضمون آن عبارتست از تجزيه و غارت روسيه و ديگر كشورهای سابق اتحاد شوروی.

برای فروپاشی اتحاد شوروی و اردوگاه سوسياليسم که کنسرن های بزرگ سرمايه داری ايالات متحده و اروپای غربی در آن نقش مهمی داشتند، بشريت بهای گزافی را پرداخت. بشريت دومين قدرت جهانی را كه تضمين كننده ثبات جهان بود از دست داد.عواقب اين واقعه بزرگ تاريخی را جهان امروز احساس می كند.

ما خرسنديم که پوتين در موضع گيری های پيش از نشست 8 کشور بزرگ سرمايه داری  بالاخره آنچه كه حزب كمونيست روسيه طی 15 سال اخير می گفت و نسبت به آن هشدار می داد را حداقل در سخن گفتن به رسميت شناخت. اما سخن در باره "جنگ سرد" بين روسيه و غرب جنبه سطحی وزمينه واقعی نداشت. "جنگ سرد" در پايان دهه 40 و اواسط دهه 90 قرن بيستم خصلت گلوبال- تاريخی و ايدئولوژی داشت و به معنای در برابر هم ايستادن دو سيستم كاپيتاليسم و سوسياليسم و ايدئولوژی آنان بود. رقابت نظامی- سياسی تنها عواقب ثانوی اين نبرد بودند.

در نتيجه سياست ضد ملی خارجی روسيه، مقدمات ايجاد پايگاه های ناتو نه تنها در اروپای شرقی بلكه هم چنين در جمهوری های سابق اتحاد شوروی بوجود آمد و كشور ما از متحدين خود در اروپای شرقی، آسيا و خاورميانه محروم گرديد.

من معتقدم كه روسيه بايستی به دوران ايفای نقش ابر قدرت باز گردد. برای تضمين ثبات جهانی، ايستادن در برابر گلوباليزاسيون به سبك آمريكايی كه جهان را بسوی مناقشه دائمی سوق می دهد. اما دولت كنونی روسيه توان اجرای اين امر را ندارد. دولت روسيه بنا به خصلت خود نقش متحد ايالات متحده را دارد. از اينرو برگشت روسيه به يك دولت ابر قدرت تنها در سايه به قدرت رسيدن نيروهای  كه خط مشی  ملی - آزاديبخش تحت رهبری حزب كمونيست را پيش می برند امكانپذير است.