امروز نيروهای موتوری- حجابی هم، درکنار پليس های خوش صورت و زير ابرو برداشته زن در تهران وارد ميدان شدند. موتورهای آنها معروف به موتور پرشی است که در رزمايش های نظامی هم ديده بودم و حالا در رزم آزاری های خيابانی به کار گرفته شده اند . در اين 2 سال اخير در ابتدا نيروهای پليس پياده را روانه شهر کردند که وقتی اين برای مردم عادی شد، کيوسک های پليس را اضافه کردند که در همه جا بر قرار است. از ميدان ها کوچک و بزرگ تا پارک های کوچک و بزرگ. حتی در نقاطی که يک تکه فضای سبز است. حالا که اين هم عادی شده نيروهای موتوری علاوه بر ماشين های گشت هميشگی به خيابان آمده اند. کم مانده صاف و ساده اعلام حکومت نظامی کنند.
امروزديدم مادری را با فرزندش گرفتند، سر مسئله حجاب . مادر را سر مسئله حجاب و پسر را برای موی بلند سرش. همين موقع يک آقائی که ناظر اين صحنه بود به ديگران می گفت" من استاد دانشگاهم. ميدانم که وضع کارگران در بوشهر خيلی خراب است.آنها را واقعا استثمار می کنند... اگر راست می گويند، بجای اين تئاترهای خيابانی بروند فکر به حال آن بيچاره ها بکنند.
يک نفر ديگر هم صدا در صدای اين استاد انداخته و گفت: چادر و حجاب که ديگه جا افتاده و حتی اينهائی را که می گيرند هم بالاخره يک جورائی حجاب را مراعات کرده اند، ديگه دردشان چيه؟ تازه با اين وضع اقتصادی، همين مقدار حجاب و حيا هم خودش يک هنر است.