تحريم اقتصادی
خطرخيزتر از حمله نظامی
و. زيتون

يک مهندس مکانيک شاغل در يکی از شرکت‌های خودروسازی : خط توليد اتوموبيل‌های "ريو" و "زانتيا" به علت نرسيدن قطعات کاملا خوابيده و در گروه سايپا فعلا فقط "پرايد" که بيشتر قطعاتش ايرانی است توليد می‌شود.
بزودی توليد "پژو" در شرکت ايران‌خودرو می‌خوابد و تنها تا مدتی می‌توانند "پژو آردی" با موتور پيکان توليد کنند.

در هر کدام از اين کارخانه‌ها چندهزار کارگر مشغول کارند و بيکاری همه آنها را تهديد می کند.

در اين چند ماه خيلی شنيده ام:

ـ برادرم کارخانه‌ی توليد قطعات برای فلان کارخانه‌ی معروف را داشت و به علت بلوکه شدن مواد خارجی در کشور مقصد، نتوانست به تعهداتش عمل کن و بدجور ورشکست شد. بعد از مدتی سکته کرد و افسرده گوشه‌ی خانه نشست. تلفن‌های کارگران عيالوار بيکارشده‌اش هم دردش را صد چندان کرده.

- مادرم با دوستانش کارگاه کوچک هوله‌بافی باز کرد. اوائل خوب بود. اما حالا به علت نرسيدن مواد ديگر مخارج خود کارگاه را در نمی‌آيد چه برسد به سودی .

- پدرم از کار دولتی استعفا داد و يک شرکت صادرات واردات تأسيس کرد. تا وقتی احمدی‌نژاد انتخاب نشده بود اوضاع خوب بود. اما به محض انتخاب شدن و بخصوص افاضات مشعشعانه‌اش بيشتر کشورها از همکاری با او سرباز می‌زنند و کالاهای خريداری شده را به بهانه‌ی خطر در مقصد تحويل نمی‌دهند.
- پدرم دست مردم چک دارد، و مردم دست پدرم. هيچکدام پاس نمی‌شود. چون کالايی رد و بدل نمی‌شود. همه از هم شکايت کرده‌اند و بلبشويی‌ست که بيا و ببين.