چند روز بيشتر به اول ماه می (روز جهانی کارگر) باقی نمانده
است . ۱۱ و ۱۲ ارديبهشت هر ساله دو روز متوالی بوده اند !!!
اما آن چه که امسال اين قرابت را هيجان انگيز می کند اوج گيری
مبارزات معلمان و سلسله تجمعات و تحصن های آن ها در ارديبهشت
ماه - بنا به اعلام کانون های صنفی - از يک سو و تشکيل "شورای
همکاری تشکل ها و فعالين کارگری" و تصميم بر برگزاری مستقل
مراسم روز جهانی کارگر بدور از اختلاف نظر های کميته ها و
فعالين کارگری از سوی ديگر است . البته در سال های گذشته نيز
مراسم مستقلی به صورت جدا از هم و بيشتر در مکان های غير عمومی
توسط تشکل ها و فعالين کارگری برگزار شده بود که بارز ترين آن
تجمع در مقابل اداره ی کار شرق تهران در حمايت از کارگران شرکت
واحد در سال گذشته بود .
اما مراسمی که نبايد از آن غفلت کرد مراسمی است که هر ساله
توسط خانه ی کارگر به منظور بهره برداری حاکميت برگزار می شود
. اما در دو سال گذشته کنترل آن به طور کامل در اختيار توده ی
کارگران حاضر در مراسم درآمده است و کارگران با بلند کردن
پلاکارد های مستقل و بر آوردن فرياد برابری طلبی مطالبات بر حق
خود را مطرح کرده اند . اين مراسم در سال گذشته به طوری بود که
برخی از فعالين کارگری بر جلو تر بودن توده ی کارگران از
پيشروان کارگری تاکيد کردند . به نظر نگارنده اين مراسم از سوی
پيشروان کارگری نبايد کم اهميت انگاشته شود و بايد تدابيری در
جهت راديکاليزه کردن مطالبات و جهت دهی به مراسم انديشيده شود
.
زمان و نحوه ی تجمعات معلمان در ارديبهشت ماه در بيانيه ی
کانون های صنفی در ۱۰ فروردين ماه اعلام شد و مشخص شد که
معلمان در روز ۱۲ ارديبهشت ماه در برابر وزارت آموزش و پرورش و
در ۱۸ ارديبهشت مقابل مجلس تجمع خواهند داشت .
در حال حاضر با توجه به روند مبارزاتی معلمان امکان ايجاد
رابطه بين فعالين و کميته های کارگری با فعالين صنفی حقوق
معلمان حداقل تا روز جهانی کارگر و روز معلم وجود نخواهد داشت
. اما با توجه به اوج گيری جنبش مبارزاتی کارگران ومزد بگيران
و نزديکی مراسم معلمان و کارگران با يکديگر از نظر زمانی اين
ضرورت وجود دارد که فعالين کارگری و دانشجويان در تجمعات آتی
معلمان حضور پيدا کنند و زمينه را برای پيوند خوردن مبارزات
معلمان با کارگران ايجاد کنند . |