ايران نه! بلکه بيت رهبری بر سر يک چند راهی  مهم قرار گرفته و رايزنی های پنهان برای انتخاب يکی از راه ادامه دارد.

جمله آب نکشيده، اما حساب شده و توافق شده ای را علی لاريجانی از بيت رهبری به ترکيه برده و تحويل "سولانا" همآهنگ کننده سياست خارجی اتحايه اروپا داده است. می گويند که لاريجانی به سولانا گفته مشکل ما غنی سازی نيست، بلکه لج بازی امريکاست و ما بايد با امريکا به تفاهم برسيم که برای اين تفاهم نيز نياز به مذاکره مستقيم است. من حامل اين پيام از سوی رهبر جمهوری اسلامی هستم که می توانيم مذاکرات با امريکا را بر سر همه مسائل مورد علاقه دو طرف آغاز کنيم و به اين بن بست خاتمه بدهيم. برای رفتن پای ميز مذاکره، حتی اگر جنجال خبری نشود حاضريم ابتدا غنی سازی را برای مدت مذاکره متوقف کنيم.

اين مضمون، که درمحافل سياسی ايران مورد بحث و تفسير است، حرف و پيشنهاد تازه ای نيست و تاکنون بارها از دهان اين و آن مطرح شده است، اعتبار اين بار اين پيشنهاد در پيوندی است که لاريجانی پيشنهاد خود را به رهبر داده است.

ظاهرا تصور نمی شده که "سولانا" قبل از رسيدن به واشنگتن و انتقال پيام رهبر جمهوری اسلامی به کاخ سفيد در اين باره چيزی بگويد، اما اين تصور با اشاره سولانا به پيام لاريجانی منتفی شده است، بويژه آن که امريکا نيز پيشآپيش بر موضع گذشته خود برای مذاکره پافشاری کرده و يکبار ديگر رسما آن را اعلام داشت: ابتدا توقف غنی سازی و راست آزمائی و بعد مذاکره!

در واقع نيز، مهم ترين بخش اين شرط، نه توقف غنی سازی، بلکه مسئله راست آزمائی است. يعنی به محض آنکه ايران اعلام توقف در غنی سازی بکند، امريکا و سازمان انرژی هسته ای به همراه اتحاديه اروپا يورش همآهنگی را برای کنترل تاسيسات اتمی ايران و راست آزمائی غنی سازی شروع خواهند کرد. بيم آنست که در جريان اين راست آزمائی به تاسيساتی برسند که تاکنون اعلام نشده و بزرگترين جنجال تبليغات جهانی آغاز شود و يا کارشکنی ها مانع راست آزمائی شود که دراينصورت نيز، عملا تبليغات جهانی آغاز خواهد شد.

بدين ترتيب، سولانا هنوز به امريکا نرسيده و پيام رهبر را انتقال نداده، پاسخ آن را امريکا با تاکيد بر شرط قبلی خود جهت مذاکره مستقيم با ايران داد و حال ماجرای مذاکرات لاريجانی – سولانا در ترکيه به ماجرای چوب و پياز تبديل شده است. يعنی هم فاش شده که پشت پرده جنجال بی حجابی مسائل مهم تری مطرح بوده و هست، و هم ماجرای پيام رهبر و ناکام ماندن آن بر ملا شده است.

بموجب اين محاسبه ساده، بايد در روزهای آينده منتظر يکی از سخنرانی های جديد رهبر در تکذيب پيام برای مذاکره با امريکا بود. اين بار، چنين سخنرانی با اشکالاتی روبرو شده که در سخنرانی های قبلی مطرح نبوده است. يعنی اگر پيام خود را تکذيب کند، ديگر هيچ اعتباری برای لاريجانی و امثال او باقی نمی ماند و کسی روی وی بعنوان يک مذاکره کننده حساب نمی کند. دراين تکذيب، عملا بايد سولانا بعنوان يک دروغگو (جه مستقيم و تلويحی) اعلام شود که دراينصورت اتحاديه اروپا می تواند واکنش تندی نشان بدهد. و اين در شرايطی است که هيات نمايندگی جمهوری اسلامی برای رفتن به کنفرانس امنيت عراق که در شرم الشيخ مصر تشکيل می شود خود را آماده کرده است. هر نوع سخنرانی رهبر قبل از اين کنفرانس، روی سمت گيری های کنفرانس نسبت به نقش اتمی – نظامی جمهوری اسلامی در منطقه و حضور مستقيم و غير مستقيمش در عراق تاثير مستقيم خواهد گذاشت.

با آگاهی از اين دايره بسته و در واقع "تله" است که مقامات امريکائی چهره ای مظلوم به خود گرفته و از جمهوری اسلامی می خوهند از کنفرانس شرم الشيخ قهر نکند و بيايد آنجا! جائی که می خواهند پرونده های زيادی را در مقابل ديدگان اعضای دائم شورای امنيت، هيات نمايندگی آلمان و چند هيات نمايندگی ديگر از کشورهای غير عضو در شورای امنيت اما صاحب نفوذ در عرصه جهانی بگشايند.

سرداران دستگير شده در اربيل و بغداد و سردار عسگری ربوده شده در ترکيه، که جمهوری اسلامی با تمام توان و امکانات سعی در معامله بر سر آنها و منتفی ساختن اعترافات و اطلاعات فاش شده آنها دارد، دراين سناريو نقش آفرينند!