|
در پی تلاش های گسترده فعالان صنفی سراسر کشور و صدور بيانيه
ای در تاريخ 10/1/86 معلمان برای چند مين بار خواسته های خود
را مطرح نمودند. در بند سوم آن آمده بود که "چنانچه اقدامات
مقتضی از طرف دولت صورت نگيرد معلمان سراسر کشور اقدام به
گردهمايی در روز 18 ارديبهشت 86 ساعت 13 تا 17 روبروی مجلس
شورای اسلامی خواهند کرد . "
همگی خوب می دانند که اقدامات مقتضی دولت ! مبنی بر دستگيری
گسترده معلمان و فعالان صنفی از سراسر کشور انجام شد و احکام
انفصال و اخراج برای برخی از آنها از طرف ديوان عدالت ؟؟ اداری
صادر گرديد.
مجلس هم در اقدامات مقتضی ديگری ! از پذيرش استيضاح وزير و …
خودداری کرد يا وصول آن را اعلام نکرد .
د ر حدود ساعت 13:30 سه شنبه 18/2/86 در ايستگاه سعدی از مترو
خارج شدم چراکه حدس می زدم مانند دفعات گذشته ايستگاه مترو "
ملت " که روبروی درب غربی مجلس قرار دارد را بسته باشند .
از چهار راه مخبر الدوله که به طرف بهارستان می آيی هر چند قدم
چند نفر مامور از يک کلانتری به همراه يک مينی بوس خالی برای
انتقال متهمان آماده ايستاده اند . انجا کلکسيون کلانتری های
تهران از" کن سلقون " در غرب تا شرق را می توان ديد .
بعلاوه خيابان روبروی سازمان برنامه بودجه پذيرای چندين و چند
مينی بوس نيروی انتظامی بود، اما خيابان بهارستان اين با ر کمی
خلوت تر بود .
از خلوت بودن پياده رو هم می شد فهميد که حضور معلمان نيز
آنچنان گرم و پر ازدهام نيست. گويا تهديدها و فشارها و دستگيری
ها در نااميد کردن و منفعل نمودن تا حدودی به صور مقطعی کارسا
ز افتاده است .
به ايستگاه مترو ملت که رسيدم حضور نيروها ی انتظامی گرداگرد
آن حکايت از بسته بودن درب آن داشت . ماشين ها و موتور سيکلت
های نيروها در سمت غرب خيابان ديده می شد .
چندين اتوبوس خالی شرکت واحد به همراه 2 يا 3 نفر مامور آماده
و حاضر بودند تا در صورت افزايش جمعيت اقدام به جمع آوری آنها
نمايند .
به طرف درب شمالی مجلس که اصلا نمی شد رفت ، تمام دور و اطراف
آن را نرده کشيده بودند و سربازها و ماموران را با کلاهخود و
باتوم و … برای ممانعت از ورود ملت به درب خانه خود در اطراف
آن گمارده بودند .
از درب خانه خرابه روبروی درب شمالی مجلس هم عبور کردم . درب
آبی بزرگ آن که باز شد، ساختمان خالی و ويرانه داخل آن را ديدم
. اين مکان در 23 اسفند 85 پذيرای صدها زن و مرد معلم بود، اما
اين بار شبيه آن چهارشنبه سياه، فقط پر بود از موتور سيکلت و
وسايل نقليه و ماموران و …
..کمی
آن طرف تر نزديک به ضلع شرقی تعدادی معلم را ديدم .
دو نفر خبرنگار خارجی هم روبروی درب شمالی مجلس بودند و توسط
افرادی همراهی می شدند ..
نيروها ی انتظامی و امنيتی هم دور تا دور و ميانه آنها را
گرفته بودند. نيروهای انتظامی با اصرار می خواستند که معلمان
پراکنده شوند و به خيابان شرقی مجلس بروند. آن طرف نزديک درب
شمال شرقی مجلس خانم های معلم به نيروهای انتظامی اعتراض می
کردند .
با ورود يک نفر از ماموران که درشت هيکل بود و رفتار تند و
خشنی داشت جو آرام و صميمی معلمان آشفته شد.
برخی از معلمان و خود بنده را به شدت هل می دانند… يکی از
معلمان که کمی مقاومت کرد مورد ضرب و شتم شديد قرار گرفت. آن
بدخو مشت و لگد محکمی به آن معلم زد و معلم را محکم گرفت که با
خود ببرد و دستگير کند .
در حالی که به شدت معلم را می کشيد، معلمان زن و مرد به شور
آمدند فرياد کشيدند مانع شدند و نگذاشتند که معلم را دستگير
کند و با خود ببرد.
فرياد های
"رهايش کن "
" معلم را رها کن "
بلند شد.
خبر دستگيری خانم ثريا دارابی را هم شنيدم .
ثريا دارابی سردبير هفته نامه توقيف شده قلم معلم است و همسر
محمد خاکساری .
برای موثق نمودن خبر به طرف ايستگاه مترو ملت برگشتم. همانجايی
که ماشين پليس زن را ديده بودم. هرچه گشتم خانم دارابی را پيد
ا نکردم اما از چندين نفر که دستگيری ايشان را ديده بودند خبر
را شنيدم. چند نفر خانم ديگر را نيز دستگير کرده بودند. يکی از
خانم هايی که آزاد شده بود لباس پاره پاره اش را نشانم داد و
گفت : ثريا دارابی را گرفتند من را هم گرفتند ما با هم بوديم .
زنه چقدر کتکم زد، اينها نگاه کن لباسم پاره شده است ( و
بالاپوشش را که پاره شده بود نشانم داد )
و ادامه داد: روسری ام را از سرم کشيد، اهانت کرد و ….
از کنار خيابان بهارستان به طرف پارک با لا رفتم، نيروها ی
انتظامی مرا گرفتند و کارت شناسايی ام را بررسی کردند و وسايل
ام را گشتند و بعد از مدتی معطلی و سوال جواب و پاک کردن عکس
های تلفن همراهم مرا رها کردند. به طرف ايستگاه دروازه شميران
که بالا می آيی نيروهای انتظامی و امنيتی را گله به گله می
بينی. به همراه 8 فروند اتوبوس شرکت واحد که آماده و حاضر
بودند …
در ميان معلمان زنان و مردان بازنشسته و برخی فعالان صنفی و
برخی معلمان شهرستان ها ديده می شوند، از شهرستان ها ی يزد،
اصفهان و … |
