پنجمين کنفرانس مطبوعاتی رئيس‌جمهور پس از حدود دو سال که از تصدی رياست‌جمهوری ايشان می گذرد برگزار شد. ايشان حدودا سالی دو مصاحبه برگزار کرده‌ و مقابل نمايندگان رسانه‌ها و افکار عمومی قرار گرفته است.

دراين مصاحبه حتی اجازه طرح سئوال به خبرنگاران رسانه‌های مستقل داده نشد. برخی همانند خبرگزاری ايلنا از شرکت در اين نوع جلسات منع می‌شوند و برخی مانند روزنامه‌های منتقد دولت، اجازه طرح سئوال نمی‌يابند.

دولت خاتمی که از سوی برادران جناح راست بشدت تحت انتقاد بود، بيشترين ارتباط را با رسانه‌ها داشت. رئيس‌جمهور سابق حداقل ماهی يکبار در ساختمان هيات دولت پذيرای خبرنگاران بود و اعضای هيات دولت نيز جدا از کنفرانس‌های مطبوعاتی، در حاشيه ديدار رئيس‌جمهور و سخنگوی دولت سابق، با خبرنگاران درباره مهمترين اتفاقات روز به گفت‌وگو می‌نشستند. بيلان پاسخگويی به‌رغم انتقادات، آنچنان بالا بود که همه مطمئن بودند بعد از يک اتفاق مهم سياسی، اجتماعی يا حتی اقتصادی نمايندگان دولت و رئيس‌جمهور در اولين جلسه خود به پاسخگويی درباره آن می‌پردازند.

«سنت پاسخگويی" که اصولگرايان در دولت خاتمی به شدت دنبال آن بودند، در دولت احمدی‌نژاد کمرنگ و کمرنگ‌تر شد و حتی منتقدان محلی برای طرح مسائل اصلی نمی‌يابند. آيا پاسخگويی اکنون بدل به اجرای يک شو نمايشی شده که قرار است سالی دو بار به صحنه برود و چند روزنامه خاص و از پيش تعيين شده سئوالات کليشه‌ای خود را مطرح کنند؟ و پيام‌هايی از طريق اين صحنه رد و بدل شود و از سئوالات اساسی غفلت شود؟ (عنوان اين مطلب انتخاب پيک نت است و در متن نيز با توجه به عدم ضرورت برخی ملاحظات که در داخل کشور ضروری است و در خارج از کشور خير، برخی تغييرات داده شده است.)