يکصد نماينده مجلس هفتم با مهدی کروبی رئيس مجلس ششم و محمد خاتمی رئيس جمهور سابق ديدار کردند. پيش از آن با هاشمی رفسنجانی ديدار کرده بودند. يکصد نماينده مجلس هم با رئيس دولت کنونی – احمدی نژاد- ديدار کرده اند. در هر سه ديدار ترکيب اين يکصد نفره يکی بوده يا متفاوت بر مردم معلوم نيست، اما يک نکته قطعی است که سنگ روی سنگ بند نيست و همه نگران آينده اند. گروهی نگران آينده ايران، گروهی نگران بی خاصيت بودن و بی اعتبار شدن مجلس، جمعی نگران رد صلاحيت برای مجلس آينده و گروهی در پی به ميدان فراخواندن چند شخصيتی که با امثال حدادعادل چند سر و گردن فاصله اعتبار و سابقه و استقلال رای دارند. مباشر رهبر نيستند و نام جا افتاده ای در جامعه دارند.

هاشمی رفسنجانی به مجلس بازنخواهد گشت. حتی سن و سالش هم اقتضای اين بازگشت را نمی کند. کروبی ليدر و بنيانگذار يک حزب سياسی شده و آرای انتخابات رياست جمهوری دوره نهم خود را يکبار ديگر می خواهد زنده کند. در اين ميان همه فشارها، از همه سو بر خاتمی است که از تهران خود را کانديدا کند تا با رای اول بيايد به مجلس هشتم و رياست آن را برعهده بگيرد.

او پيشنهاد رهبر برای عضويت در مجمع مصلحت را يکبار رد کرده است. يکبار نيز رسما گفته است که در ساختار کنونی نظام ديگر مسئوليتی را نخواهد پذيرفت. عهدش را خواهد شکست؟