پس از پخش مستقیم سخنرانی رئیس جمهور جدید امریکا "اوباما" و مهمانی ورود او به کاخ سفید، تفسیرهای مختلفی پیرامون این سخنرانی از سوی خبرگزاری ها و رسانه های تصویری آغاز شد. در راس این تفسیرها اشارات غیر مستقیم وی به ایران اما پرهیز از بردن نام ایران بود. درعین حال که اعترافات افشاگرانه اوباما درباره وضع بهداشت، آموزش، مدارس، اقتصاد، زندگی افسانه ای ثروتمندان و ضرورت ایجاد برخی تحولات در نظام سرمایه داری نیز مورد توجه قرار گرفت.

در باره ایران، باید انعکاس سخنرانی اوباما را در سخنرانی مقامات کلیدی جمهوری اسلامی دید. احتمالا آنها مستقیم به آن نخواهند پرداخت اما غیر مستقیم حتما به برخی نکات مورد اشاره او پاسخ خواهند داد. بنابراین نوشته های مطبوعات دولتی اهمیت ندارد، بلکه باید دید مقامات اصلی یعنی فرماندهان بلند پایه سپاه ، شخص رهبر و یا هاشمی رفسنجانی و یا حتی خاتمی چه واکنشی نشان خواهند داد.

مسئله دیگر واکنش عملی نسبت به این سخنرانی است، بویژه اگر آنچه اوباما گفت تبدیل به یک سیاست پیگیر از سوی امریکا بشود. در این زمینه خیلی مهم است که ببینیم حاکمیت ایران بالاخره می خواهد با انتخابات ریاست جمهوری آینده ایران چه کند. آیا جمهوری اسلامی که تاحالا مدعی است از بیشترین حمایت مردمی برخوردار است و سیل مردم با رای خود رئیس جمهور انتخاب می کنند، در برابر انتخاباتی که با سیل مردم امریکا انجام شد تن به چه نوع انتخاباتی درایران خواهد داد؟

بنابراین باید بی وقفه اخبار درون حکومتی، درباره انتخابات آینده ایران را زیر نظر گرفت تا معلوم شود چه روابطی با امریکا برقرار خواهد شد. توجه باید داشت که مردم بسیار زیادی در ایران مراسم سوگند رئیس جمهور امریکا و سخنان او را شنیدند و دیدند. بنابراین به نوعی توقع مردم از انتخابات آینده ایران نیز بالا رفت و ما در آینده شاهد نتایج این امر خواهیم بود.