هفته با آتش بس در غزه پایان یافت اما مطبوعات دولتی، سیمای
جمهوری اسلامی و نمازجمعه ها همچنان گرفتار تب غزه باقی مانده
اند و از بیم از عمق به سطح آمدن مسئله مهم انتخابات ریاست
جمهوری، همچنان سعی می کنند مردم را با اخبار غزه سرگرم
نگهدارند.
شاید برخی موضع گیری های سیاسی اعضای کابینه احمدی نژاد، خود
احمدی نژاد و دست پرقدرت احمد جنتی دبیرشورای نگهبان که آش
دولت نهم را پخت به همین دلیل و با هدف داغ نگهداشتن غزه
صدرنشین مطبوعات داخلی شد. این موضع گیری ها شاید مصارف داخلی
داشت اما در حساس ترین شرایط جهانی ضربه ای بود به کمر ایران.
1- منوچهر متکی وزیر خارجه دولت، که ماههاست در ایران زمین گیر
شده و امور خارجه را با تلفن و پیام هدایت می کند و حضور و
مذاکره را به رئیس مجلس و دبیرشورای امنیت واگذار کرده، در
چارچوب سیاست داغ نگهداشتن تنور غزه و سرد کردن تنور انتخابات،
پس از اعلام آتش بس در غزه ناگهان گفت: "غزه حوزه
امنیتی جهان اسلام، خاورمیانه و جمهوری اسلامی است. " او که
در یکی از دهها همایش جهانی و منطقهای که جنب دفتر احمدی نژاد
تشکیل می شود، در پاسخ غیر مستقیم به ارسال سلاح به غزه و کمک
های مالی به حماس (نه فلسطین) و اعتراض های مردم خود ایران
اضافه کرد: "این حمایتها باید صورت بگیرد؛ اینها هزینه نیست،
بلکه سرمایهگذاری برای امنیتمان است."
بدین ترتیب و با این سخنان معلوم می شود مردم غزه "گوشت دم
توپ" امنیت جمهوری اسلامی شده اند.
2- همزمان با متکی، احمدی نژاد نیز پیش از غیبت ناگهانی که
گفته میشود دلیل آن بیماری قدیمی حملات روانی- روحی است که
برای معالجه آن نزد دکتر سامی می رفت و به جای آنکه خود درمان
شود، دکتر معالجش قربانی شد، ناگهان در یک تماس تلفنی با
خالد مشعل رهبر حماس در سوریه، نه گذاشت و نه برداشت، گفت:
«خروج اشغالگران، رفع حصر و
بازشدن راهها و گذرگاهها زمینهساز تکمیل پیروزیها خواهد شد.»
این سخنان زمانی بیان و توسط خبرگزاری های داخلی و خارجی منتشر
شد که اسرائیل بدنبال بهانه ای برای دفع فشار اتحادیه اروپا
برای تخلیه غره بود. بهانه ای از این رسمی تر که از دهان رئیس
جمهوری بیرون آمد، نمی توانست پیدا کند. اعتراف به استفاده از
راه ها و گذرگاه ها برای تکمیل پیروزی! رئیس جمهور نه سخنی
درباره کمک های غذائی و پزشکی و داروئی گفت و نه اشاره به غیر
نظامی بودن این گذرگاه ها و این یعنی تبدیل این گذرگاه ها به
ارسال آن کمک هائی که رهبران کنونی جمهوری اسلامی تصور کرده
اند با استفاده از آنها می توان امنیت خود را تامین کنند. یعنی
همان هدفی که منوچهر متکی وزیر خارجه دولت احمدی نژاد با صراحت
کامل آن را بیان کرد.
3- شماری از مقامات قضائی جمهوری اسلامی هم از ضرورت تشکیل یک
دادگاه بین المللی برای محاکمه رهبران اسرائیل به دلیل جنایاتی
که در غزه مرتکب شده اند سخن گفتند. کسانی خواهان برپائی این
دادگاه عدل و عدالت شدند، که خود مستقیم و غیر مستقیم و با
فتوا و بی فتوا مرتکب بزرگترین جنایات 30 سال اخیر در ایران
شده اند. از قتل عام چند هزار زندانی سیاسی تا قتل های زنجیره
ای و در پناه گرفتن آمرین و عاملین و مجریان این جنایات. چراغی
که به خانه رواست، به مسجد حرام است. کسانی که هنوز حاضر به
پاسخگوئی درباره آن جنایات نیستند و سعی می کنند با تبدیل
"خاوران" به "ترمینال" و "اتوبان" جای پای جنایتکاران را پاک
کنند، کسانی که حتی زیر بار برپائی یک محاکمه واقعی داخلی برای
رسیدگی به پرونده قتل امثال دکتر "زهرا یعقوبی" در همدان و یا
دکتر "زهرا کاظمی" نمی روند، چگونه تصور کرده اند مردم ایران و
جهان دادخواهی آنها برای مردم بی پناه غزه را باور خواهند کرد؟
مردمی که گوشت دم توپ یک سیاست ماجراجویانه و جنگی شدند و به
زیر بمباران وحشیانه اسرائیل رانده شدند. آنها که تاب تحمل
دفتر کانون مدافعان حقوق بشر را نیآورده و فراتر از آن، دفتر
وکالت برنده جایزه صلح نوبل را تاب نیآورند و فتوای قتل او را
در جیب آدمکشان حرفه ای که با نام بسیج دانشجوئی به خانه وی
حمله ور شده بودند گذاشتند، می توانند مدعی برپائی دادگاهی بین
المللی برای محاکمه سران اسرائیل شوند؟
4- تب غزه ادامه یافت. نه فقط در روزنامه کیهان و سیمای جمهوری
اسلامی، بلکه درسخنرانی حیرت آور دبیر شورای نگهبان، در خطبه
های نماز جمعه هفته گذشته تهران. احمدجنتی که در 80 سالگی
همچنان به ستون شورای نگهبان چسبیده و مدعی نجات رهبر از چنگ
دوران اصلاحات است، دراین سخنرانی که از صدای جمهوری اسلامی
پخش شد اما در مطبوعات توانستند بخش هائی از آن را حذف کنند،
از پشت تریبون نماز جمعه تهران پرسید: "کسی نیست یک گلوله توی
کله این خانم – هیلاری کلینتون- خالی کند؟"
احمدجنتی که تصور کرده در تاریکی دخمه مقابل مسجد فیروز آبادی
تهران برای تیم های ترور – مراجعه کنید به اولین افشاگری فرشاد
ابراهیمی در پرونده نوار سازان که خود در جمع یکی از مستمعین
این سخنان بوده- سخنرانی می کند و فتوا می دهد، در بخش دیگری
از خطبه های نماز جمعه خود تف به روی مردم امریکا انداخت که به
اوباما رای داده اند!
رهبر جمهوری اسلامی که به هیچکس پاسخگو نیست و دبیر شورای
نگبهان را خود تعیین میکند، به جای آنکه احمد جنتی را روانه
بیمارستان روانی کند، دستش را برای برگزاری انتخابات آینده
ریاست جمهوری در ایران باز گذاشت!
5- بودجه ضعیف و فقیرانه سال آینده نیز در همین روزها تسلیم
مجلس شد. برمبنای نفت بشکه ای 37 و نیم دلار که تازه معلوم
نیست بر همین پایه هم بماند. بلند پروازی های جستجوی امنیت در
غزه، پخش سهام عدالت، طرح های زود بازده، نقدی کردن یارانه ها
و... در این بودجه سهمی ندارند. طرح هائی که برخی از آنها
تقلیدی است از طرح های مشابه در زمان شاه، تصمیمات دولت خمرها
در کامبوج که دو میلیون قربانی گرفت و همچنین "انقلاب فرهنگی
چین" که چین را سالها به عقب برگرداند.
6- چرخ جهان به حرکت خود ادامه داد. اتحادیه اروپا و کنفرانس
شرم الشیخ در قاهره و اجلاس عرب ها در کویت، هیچکدام به سود
اسرائیل و جنایاتی که در غزه مرتکب شد نبود. در اینجا هم بار
دیگر ماجراجوئی های سپاه پاسداران به داد اسرائیل رسید. ماجرای
کشتی حامل مواد منفره که از ایران به بهانه مقابله با کشتی
ربایان حرکت کرده بود و در آب های بین المللی توسط امریکا
توقیف شد، طرح شد. وزیر خارجه اسرائیل با پرونده این کشتی که
گفته می شود در اوج حوادث خونین غزه با 60 تن مواد منفجره راهی
غزه برای رساندن آن به حماس بوده راهی اتحادیه اروپا شد. او در
اتحادیه اروپا از دخالت های مستقیم سپاه قدس جمهوری اسلامی در
غزه سخن گفت.
7- "اوباما" نیز طی دو روزی که پیک نت منتشر نمی شود(5 شنبه و
جمعه) وارد کاخ سفید شد و کار خود را آغاز کرد. از میان سیل
5ر2 میلیونی مردمی که در محوطه و خیابان های اطراف محل سخنرانی
وی از شب قبل از سخنرانی جمع شده بودند کسی تف به صورت
"اوباما" نیانداخت! در دومین روز آغاز کار رئیس جمهور جدید
امریکا، اوباما و هیلاری کلینتون رئوس برنامه های خود را در
امور جهانی اعلام داشتند که در راس همه آنها خاورمیانه قرار
داشت. کسی گلوله به کله هیلاری کلینتون خالی نکرد! اما او
سخنان قاطعی در باره خاورمیانه گفت که اشارات آن به ایران و
امثال احمد جنتی بود.
8- اگر از اعلام خبر تشکیل جلسه 1+5 در پایتخت آلمان "برلین"
بعنوان مرور اخبار مهم سه روز گذشته چیزی ننویسم، سرفصل همه
خبرهای مهم سه روز گذشته را ننوشته و خوانندگان خود را در
جریان همه آنها قرار نداده ایم. تشکیل این جلسه در دومین روز
ورود اوباما به کاخ سفید و به پیشنهاد روسیه اعلام شد. خود
داری اوباما و وزیر خارجه جدید امریکا از سخن گفتن درباره
جمهوری اسلامی و بویژه مسائل اتمی آن نشان داد که دولت جدید
امریکا نمی خواهد سیاستی مستقل از اروپا و روسیه در ارتباط با
ایران داشته باشد و به همین دلیل همه حرف ها را برای اجلاس 1+5
گذاشته اند. اوباما درآخرین سخنرانی پیش از ورود به کاخ سفید
از مشت واحد جهانی سخن گفته بود و خود داری از موضع گیری صریح
در برابر جمهوری اسلامی پیش از اجلاس 1+5 و همآهنگی با متحدان
اروپائی، روسی و چینی و ژاپنی جز پایبندی به آن شعار نمیتواند
ارزیابی شود.
بقیه اخبار را در این شماره و شماره های بعدی پیک نت می
خوانید. |