|
این هفته مردم بی صبرانه منتظر روز دوشنبه و دیدن برنامه 90
بودند، تا ببینند حال و هوای برنامه چگونه است. هفته گذشته
فردوسی پور چنان دژم، بی روحیه و بی حوصله مینمود که همه پیش
خود گفتند یحتمل این آخرین برنامه "90" ی باشد که دیدیم. ویژه
آنکه خود فردوسی پور هم در آخر برنامه در تائید برداشت مردم،
کلامی گفت و رفت.
برنامه سه شنبه شب 90 را می شود از این زاویه دید که باز شدن
کوچکترین دریچه ای از نگاه تیز بین مردم پوشیده نمی ماند و با
حضور خویش حرف خود را میزنند. دیشب (سه شنبه شب) فردوسی پور
ابتدا ضمن تبرا جستن از رسانه های "آن سوی آب"ی برنامه را با
این سئوال شروع کرد که "آیا از رویکرد برنامه 90 راضی هستید؟"
تا حال دانسته اید که بیش از دو میلیون نفر در این نظر خواهی
اس.ام اسی شرکت کردند و97 درصدشان گفتند که دلشان نمیخواهد که
برنامه‌ای تشریفاتی و پر از مجامله را ببینند. دلشان نمی خواهد
که شاهد بادمجان دور قاب چینی های مهوع مجری از مسئولان باشند.
دلشان نمیخواهد که مجری گری راه رسیدن به صندلی فلان فدراسیون
دست چندم و آلاف و اولوف باشد.
جامعه جوان و هوشمند ایرانی قدرت درک و تحلیل بالائی دارد و
وقتی می بیند که مسئولان در تحلیل هر مسئله ای سرنا را از سر
گشادش به ترنم در آورده و چیز هائی میگویند که مرغ یخزده مور
مورش می شود، معلوم است که اعتمادش سلب شده رو به صدا هائی می
آورد که برای بیننده خود احترام قائل بوده و او را نادان، بی
هویت و ساده فرض نمی کنند.
به هر حال فعلن تا اطلاع ثانوی می توانیم از برنامه 90 لذت
ببریم! |
