هفته ای که از فردا در اروپا آغاز می شود، هفته اخبار ایران
است. کانون این اخبار هم امریکا و هم آلمان است. گرچه از آغاز
کار ریاست جمهوری "اوباما" شبکه های دولتی تلویزیون آلمان روی
ایران متمرکز شده اند. در طول شب، یا گزارش هائی درباره ایران،
یا گزارش هائی از ایران و یا فیلم های سینمائی قابل دیدن
ایرانی که به آلمانی دوبله شده و یا زیرنویس آلمانی دارند به
نمایش در می آید.
در آغاز هفته اجلاس 1+5 در آلمان تشکیل جلسه خواهد داد.
نماینده ویژه کاخ سفید در این اجلاس که در یکی از شهرهای مرکزی
آلمان تشکیل خواهد شد شرکت می کند. پیشتر اعلام شده بود این
کنفرانس در برلین پایتخت آلمان تشکیل خواهد شد، اما معلوم نیست
به چه دلیل محل برگزاری آن تغییر کرد. برلین بیشترین جمعیت
مسلمان و بویژه ترک ها را در خود جای داده است!
بدنبال این اجلاس، قرار است یک کنفرانس مهم پیرامون مسئله
ایران در شهر مونیخ برگزار شود. پیش و یا پس از اجلاس مونیخ
گفته می شود صدراعظم سابق آلمان "شرودر" به بهانه حضور در یک
مجمع پزشکی راهی تهران خواهد شد. اگر پیش از اجلاس مونیخ برود،
برای کسب آخرین نظرات و انتقال آن به سران شرکت کننده در اجلاس
مونیخ است و اگر بعد از اجلاس برود، نتیجه مذاکرات این اجلاس
را با خود به تهران خواهد برد.
وزیرخارجه آلمان "اشتاین مایر" که گفته می شود در آینده نزدیک
جانشین صدراعظم کنونی آلمان خواهد شد، در یک پیام هشدارگونه از
تهران خواست تا به پیام آینده رئیس جمهور جدید امریکا پاسخی
راهگشا برای مذاکرات مستقیم بدهد. این درحالی است که هنوز از
محتوای رسمی نامهای که قرار است رئیس جمهور جدید امریکا برای
رهبر جمهوری اسلامی بفرستد اطلاع دقیقی در دست نیست.
این که نامه خطاب به علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی نوشته
شود، بدعت نیست. پیش از اوباما هم کارتر و هم ریگان روسای
جمهور وقت امریکا نامه و قرآن امضاء شده برای آیت الله خمینی
فرستاده بودند! و این یعنی خطاب به آن که قدرت در جمهوری
اسلامی در اختیار اوست.
بدین ترتیب، دوران رکود خبری پیرامون ایران به پایان خود رسیده
است. این رکود خبری با اعلام آزمایش یک موشک جدید در ایران که
گویا علیه موشک "استینگر" می تواند عمل کند نیز به پایان رسیده
است. اعلام آزمایش این موشک، همزمان است با زمزمه های دوباره
خطر حمله نظامی به تاسیسات اتمی و نظامی جمهوری اسلامی. یک
کارشناس روس گزارشی از احتمالات و اشکال حمله به ایران منتشر
کرده است. او این گزارش را در لابلای تفسیری که بر اوضاع کنونی
ایران و منطقه گنجانده منتشر کرده است. این بخش از این گزارش
را بصورت مستقل در همین شماره پیک نت می خوانید. اعلام آزمایش
موشک جدید با اشارات دقیقی که کارشناس و مفسر روی پیرامون
جزئیات حمله به ایران منتشر کرده در ارتباط با یکدیگرند؟ آینده
نزدیک نشان خواهد داد.
محمد البرادعی رئیس آژانس انرژی اتمی جهان که قرار است در
اجلاس 1+5 در آلمان شرکت کند، پیش از حرکت به طرف آلمان در
مصاحبه با روزنامه واشنگتن پست گفت:
امیدوارم "باراک اوباما" با سیاست
گفتگوی مستقیم با تهران بتواند آژانس بینالمللی انرژی اتمی را
در حل مسئله اتمی ایران یاری کند
.
آژانس در طول دوران ریاست جمهوری بوش
تا جایی که میتوانست و اختیارات داشت سعی کرد
همه چیز آشکار شود. طبیعی است که ما نمی توانیم از مرزها عبور
کرده و درهای بسته را بگشائیم. ما اکنون میدانیم ایران چقدر
اورانیوم غنی
شده تولید می کند.
ایران فکر می کند اگر فناوری اتمی را تا آن مرز داشته باشند
که در یک فرصت کوتاه بتوانند آن را تبدیل به سلاح اتمی کنند
دارای قدرت، اعتبار و
امنیت می شوند. اینها مسائلی است که با تهدید از فراز
اقیانوسها حل نمیشود. ایران فکر می کند اگر تسلیحات هستهیی یا حداقل فناوری آن را داشته باشد تا حدودی از حمله در امان میماند. اما این نگرانی نیز وجود
دارد که اگر ایران
به فناوری هستهیی دست یابد از معاهده منع گسترش تسلیحات
هستهیی (ان. پی. تی(
خارج شود، اورانیوم با غنای بالا و در نهایت سلاح هستهیی تولید کند. این
"اگر"ها بر مبنای بیاعتمادی به ایران شکل گرفته است، به این
دلیل که چرا جهان
نگران ژاپن که چرخهی کامل فناوری هستهیی را دارد نیست؟ برای
اینکه این اعتماد
وجود دارد که این کشور قصد تولید سلاح هستهیی را ندارد.
سخنان
خصمانهی بسیاری که از جانب مقامات ایرانی گفته می شود به این
سوء ظن دامن می زند.
مسئله اتمی ایران نوک کوه یخی است که باید بر سر آن پشت میز
مذاکره نشست. از مسائل امنیتی و سیاسی تا مسائل اقتصادی .
آژانس هر سه ماه یکبار از مسئله اتمی ایران گزارش داد و هر بار
تاکید کرد که ایران همکاری لازم و شفاف را که ما خواستار آن هستیم نمی کند. آژانس هر چه از دستش بر می آمد انجام
داد. من امیدوارم ایرانیها در دوره جدید ریاست جمهوری در
امریکا درک کنند که اوباما دست خود را
به سوی آنها دراز کرده است و آنها باید علاوه بر آن با آژانس
نیز همکاری کنند تا حداکثر
شفافیت را ارایه کنند. |