تجربه نشان داده گفت وگوی ایران و امریکا بر سر عراق با حضور
مقامات عراقی ثمر چندانی برای بهبود روابط بین دو کشور نداشته
است، بنابراین بهتر است در یک طرح کلی مسائل بین ایران و
امریکا مورد مذاکره قرار گیرد. پس از گذشت 30 سال چالش بین
ایران و امریکا که بحث مذاکره این دو کشور مطرح است، به نظر می
رسد چنانچه مذاکرات به صورت رسمی و علنی انجام شود، مناسب تر
است. تاکنون هم امریکا حرف از مذاکره زده و هم ایران تمایل به
مذاکره را رد نکرده است. بنابراین شاید بتوان گفت زمینه لازم
برای این گفت وگو وجود دارد اما اینکه گفت وگو چگونه شروع شود
و دستور العمل مذاکرات چه باشد و چه مباحثی را در بر گیرد و
هدف از آن چه باشد، مسائلی است که باید مورد مطالعه و بررسی
قرار گیرد. اگر امریکا بخواهد مسائلش را با ایران حل کند،
نباید در موضوعات محدود و مشخص مانند عراق صحبت کند، بلکه باید
راجع به مسائل ایران و امریکا بحث شود و اگر به دنبال آن هستند
که دامنه تنش ها را کاهش دهند، می توانند به موضوعات مورد
علاقه طرفین مانند افغانستان و عراق توجه کنند.
امریکا نباید مذاکره را با انتخابات ریاست جمهوری در ایران گره
بزند. مسائل مربوط به سیاست خارجی و به خصوص مساله ایران و
امریکا فراتر از رفت وآمد دولت ها است و به سیاست های کلی نظام
باز می گردد و باید در راس نظام
تصمیم گیری شود. بنابراین اگر امریکایی ها بخواهند اقدامی را
انجام دهند نباید منتظر جابه جایی دولت ها در ایران باشند چون
خود این مساله بیانگر آن است که امریکا قصد مذاکره ندارد، بلکه
قصد مداخله در امور ایران را دارد. |