|
یک روز پس از 16 آذر، حال و هوای اطراف دانشگاه تهران
دیدنی بود! موسسه حیان در یکی از فرعی های 16 آذر است، در
کوچه ما دو
ماشین نیروی انتظامی مخفی شده بود ، به کوچه بالایی رفتم آنجا
هم دو ماشین
پر از نیرو متمرکز بود، ظاهراً برای جلب نظر نکردن نیروهای ضد
شورش در
خیابان های اصلی حضور نداشتند، همه نیرو ها در کوچه ها و
خیابان های فرعی
جاگرفته بودند!
با همسرم یک سان کامل از نیروهای
ضد شورش دیدیم، به او گفتم، اینها می خواهند حکومت ما را حفظ
کنند؟ ما که
بر دلها حکومت می کردیم، و شاه با تمام نیروهای ضد شورش ،
کماندوهای آموزش
دیده در اسرائیل، گارد شاهنشاهی، نتوانست در برابر ایمان و
اراده ملت دوام
آورد، ماراچه شده است؟ چرا باید برای حفظ حکومت به روش های او
متمسک شویم،
مگر مردم با ما نیستند؟ امروز صحنه های چهار مردان، گذر خان،
کوچه آبشار
و لحظه شهادت برادرم در برابر دیدگانم رژه رفتند ! باز هم
باتوم، باز هم
اسلحه، باز هم یار دبستانی و چوب الف
...!
چرا
مسئولین ما که نهضت را از میان حوزه و دانشگاه
آغاز کردند، و روزهای پر شور انقلاب در
جمع دانشجویان می نشستند و نان و پنیر می خوردند، امروز
برای گذر از خیابان دانشگاه باید در اتومبیل
ضد گلوله و با اسکورت رد شوند، امروز
رئیس جمهور ما در دانشگاه کلمبیا احساس امنیت بیشتری دارد و
جرات نمی کند به دانشگاه تهران بیاید، او از
حوزه و دانشگاه، طلبه و دانشجو، عالم و
دانشمند قطع امید کرده است، تمام امید او به بی سوادانی
است که تصویر مار را بر کتابت کلمه مار ترجیح
داده، و بتوان با هدیه ای او را فریفت،
او از دانش و دانشگاه می هراسد، اگر می توانست برای 4 سال در
تعلیم و تعلم را می بست و با خیال راحت حکومت
می کرد، چه می شد ؟ |
