انتشار دو سخنرانی ازسوی دو مقام نظامی و انتظامی، در 3 روز گذشته بیشتر از پیام تبریک تولد عیسی مسیح توسط احمدی نژاد در مطبوعات جهان بازتاب داشت. نخست این تهدید سردار رادان فرمانده نیروی انتظامی "گردن هر اوباشی كه سر بلند کند می شکنم" از صدا و سیمای جمهوری اسلامی پخش سراسری شد و دوم این تهدید فرمانده کل سپاه پاسداران که "اگر لازم باشد 13 آبان دیگری را ترتیب خواهیم داد"

در مورد نخست، اوباش هستند و به کارشان هم ادامه میدهد و تا آنجا که توانسته‌اند ارتباط خودشان را هم با نیروی انتظامی، حزب پادگانی و مقامات مربوطه نزدیک تر کرده‌اند تا در امنیت کامل به کارشان ادامه دهند. حتی گفته می شود خارج ساختن "اسمال تیغ کش" از زندان گوهر دشت برای سازماندهی آنها صورت گرفته است. شبکه توزیع مواد مخدر به کارش ادامه میدهد. چاقو کشی و قمه زنی ادامه دارد، سرقت از خانه ها و ربودن اتومبیل و موتور سیکلت مردم هم به همچنین. مگر یکی از آنها بخواهد مستقل از شبکه تحت نظارت عمل کند که پیام سردار رادان خطاب به او می تواند تلقی شود.

فرمانده کل سپاه پاسداران هم در جمع دانشجویان بسیجی سخنرانی کرده و در همین سخنرانی گفت که اگر لازم باشد 13 آبان (تصرف سفارت امریکا) دیگری را حمایت خواهیم کرد. البته به کمک بسیج دانشجوئی!

پیش از هر نوع تفسیری از سخنان فرمانده کل سپاه، باید مخاطب این سخن تهدید آمیز را پیدا کرد. امریکا که در ایران سفارت ندارد و طرح بازگشائی دفتر امریکائی ایرانیان که مذاکراتش میان هوشنگ امیراحمدی و هاشمی ثمره معاون احمدی نژاد صورت گرفته بود، با مصادره بنیاد علوی بکلی منتفی شد. روسیه هم که مورد نظر نمی تواند باشد، چرا که بخشی از این جسارت بدلیل ارتباط های سیاسی و حمایت های نظامی آن کشور است. بنابراین روی سخن فرمانده کل سپاه پاسداران با سفارت خانه های عربی و از جمله دفتر نمایندگی مصر در تهران است. چرا؟ به این دلیل که آنها در دو نشست بحرین و نیویورک آشکارا حق حاکمیت جمهوری اسلامی بر ایران را زیر علامت سئوال برده اند. یعنی اعلام کرده اند در تمام مذاکرات اتمی و حتی مذاکرات سیاسی جمهوری اسلامی با امریکا باید آنها نیز حضور داشته باشند! بویژه که "عمرموسی" دبیرکل اتحادیه عرب نیز از این پیشنهاد حمایت کرده است.

این پیشنهاد نفی حاکمیت جمهوری اسلامی است، زیرا مگر در مذاکرات کشورهای عربی با امریکا و یا هر کشور دیگری جمهوری اسلامی خواهان حضور مستقیم است که اعراب چنین خواستی را دارند؟

پاسخ منفی است و به همین دلیل خواست اعراب نه تنها بی اعتمادی نسبت به جمهوری اسلامی است، بلکه نفی حاکمیت آنست.