"این جنگ نیست. نیروهای نظامی دربرابر یکدیگر قرار ندارند. این آدمکشی است. این اقدام تلافی جویانه نیست. موشک های دست سازی که در قلمرو اسرائیل بر زمین آمده اند دلیل حمله نیست. دلیل واقعی را باید در نزدیکی زمان مبارزات انتخاباتی جستجو کرد. جنگ با اعلام پایان آتش بس آغاز نشد زیرا در حالی که آتش بس بود ارتش اسرائیلی محاصره غزه را گسترش داد. " برندگان جایزه ادبیات نوبل– خوسه ساراماگو ( (José Saramagoو پیلار دل ریو (Pilar del Río) – و مفسران و هنرمندان دیگر اعتراض را اعلام می کنند.

همان شش ماه پیش که اسرائیل با حماس وارد مذاکرات آتش بس شده بود، خود را آماده حمله به غزه کرده بود. سازمان«National Information Directorate» استراتژی تبلیغاتی جدیدی را آغاز کرد که هدف از آن آماده ساختن فضای مطبوعات داخلی و بین المللی برای حمله به غزه بود. سخنگویان را آماده حمایت از این حمله کرد و صدها مصاحبه با رسانه‌های گروهی خارجی را سازمان داد. در حالیکه خبرنگاران مستقل رسانه های بین المللی اجازه ورودی به غزه را ندارند، مرکز مطبوعاتی بین المللی در اسدروت (Sderot) را ایجاد کردند تا خبرنگاران خارجی  تحت تاثیر دائمی موشک های حماس باشند که اتفاقا دراین منطقه فرود می آیند!

اما واقعیات جنایتی را که اشغالگران مقابل چشم  مردم جهان انجام می دهند میشود پنهان کرد؟

تظاهرات و اظهار نظرها در سراسر دنیا نشان می دهد که اکثریت مردم غافلگیر شده اند. آنها با مرگ و ویرانی در شهری که 1.5 میلیون جمعیت دارد مخالف اند. جمعیتی که از یک سال و شش ماه پیش در محاصره ای خلاف تمام قوانین بین المللی بسر می برند و از گرسنگی رنج می برند. این فاجعه با چراغ سبز  قدرت های جهانی به مردم غزه تحمیل شده است. مردم جهان نسبت به جنایت اعتراض دارند. آنها به زیر پا گذاشتن حقوق بین الملل و کنوانسیون گنف (Genf) معترض اند.

در چارچوب تظاهرات لیبکنشت- لوکزامبورگ در یازدهم ژانویه 2009 در برلین این خشم و مخالفت به نمایش در خواهد آمد.