در آستانه بیرون آمدن بوش از کاخ سفید و داخل شدن اوباما به کاخ سفید، خبرگزاری ها زمزمه هائی را آغاز کرده اند درباره احتمال پذیرش آتش بس در غزه از جانب اسرائیل. این خبرگزاری ها از آتش بس در چند روز آینده خبر میدهند. یعنی در آستانه بیستم ژانویه که اوباما سکان ریاست جمهوری امریکا را بدست می گیرد.

بدین ترتیب آن پیش بینی های مربوط به بمباران غزه توسط اسرائیل تا قبل از تحویل و تحول در کاخ سفید نادرست نبوده است و اشتباه آگاهانه و یا ناآگاهانه حماس برای تحمل محاصره غزه تا سه هفته دیگر که اوباما با وعده های داده شده خود سکان ریاست جمهوری را بدست می گرفت به قیمت جنایات گسترده اسرائیل در غزه و ویرانی گسترده در این شهر خاتمه یافت. هیجان سازی های مطبوعات دولتی در تهران به هیچ وجه واقعیت آنچه که روی داد را بازتاب نمی دهد. آنها که در تهران پشت سپر حوادث غزه پنهان شده و علیه مطبوعات و مردم و ته مانده آزادی ها شمشیر زدند، مگر رویداد دیگری را بیآفرینند و یا رویداد دیگری روی دهد تا بتوانند افکار عمومی را از گرانی و سرکوب و بحث های مربوط به انتخابات ریاست جمهوری منحرف کنند و صحنه مطبوعات را برای پیام تبریک سرلشگر فیروزآبادی رئیس ستاد کل نیروهای مسلح به سردار میلیاردر "محصولی" وزیر کشور جدید دولت احمدی نژاد به بهانه سرپرستی وی بر نیروی انتظامی خالی نگهدارند.

اکنون بحث بر سر آنست که اسرائیل بعد از جنایاتی که در غزه آفرید مطابق چه طرح و شرایطی نیروی زمینی اشغالگر خود را از غزه بیرون خواهد برد. نمایندگان حماس در مصر سرگرم مذاکره در همین ارتباط اند. تنها پایان بمباران غزه نمی تواند به معنای پایان فاجعه باشد بلکه باز گشتن نیروهای اشغالگر به اسرائیل نیز بخش عمده ای از این آتش بس باید باشد.

اگر آن زمزمه هائی که دیروز در حاشیه کنفرانس قطر در "دوحه" جریان داشت و نکاتی که دبیرکل سازمان ملل در جریان سفر به مصر به آن اشاره کرد، به واقعیت تبدیل شود، سیاست های ماجراجویانه دولت احمدی نژاد و سرداران سپاه نتایج خود را در غزه به بار آورده است. دبیرکل سازمان ملل اشاره به استقرار نیروهای پاسدار آتش بس و کنترل کننده مرزهای مصر و غزه کرد. او از جزئیات این طرح و این پیشنهاد سخن نگفت و درعین حال از نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل و یا ناتو نام نبرد. آنچه را او نگفت، درحاشیه کنفرانس قطر زمزمه شد. یعنی تشکیل یک نیروی پاسدار صلح عربی مرکب از نیروهای نظامی همه کشورهای بزرگ و مطرح منطقه. این نیرو اگر تشکیل شود و بویژه اگر نخستین پیشنهاد رئیس جمهور جدید امریکا اشاره به ضرورت تشکیل همین نیرو در منطقه خاورمیانه باشد، آنوقت گام بزرگ برای کوتاه کردن دست جمهوری اسلامی در منطقه برداشته شده است. نه تنها این، بلکه این نیرو بتدریج می تواند در مرزهای ایران و عراق نیز مستقر شود و زمینه های درگیری نظامی جبهه نظامی اعراب با ایران فراهم آید.

آنچه در غزه اتفاق افتاد، صرفا جنایات اسرائیل نبود، بلکه اهداف بزرگ دیگری نیز در پشت آن پنهان بود که از تصاحب و سلطه بر گاز کرانه مدیرانه ای غزه آغاز و به تشکیل سپاه صلح عربی با حمایت مالی عربستان و کویت و عراق ختم می شود. شاید به دلیل اهمیت همین زمزمه ها بود که یکی از خبرنگاران حاضر در کنفرانس شب گذشته با احتیاط از بی اعتنائی حاضران در کنفرانس به سخنرانی پیامبرگونه احمدی نژاد و از اهمیت زمزمه های پنهان و زیر گوشی شرکت کنندگان در نشست به نقل از مقامات مافوق خود گزارش داد.