این جماعت از اولش هم سر همراهی با امام در موضوعاتی مانند حضور اجتماعی و
سیاسی زنان نداشتند. لیکن در آن سال ها مجال بروز منویات واقعی
خود را نیافتند. چرا که امام بارها و بارها نگاه روشن و
مترقیانه خود را در مورد جایگاه زنان در جمهوری اسلامی بیان
کردند و همواره مشوق حضور دختران و بانوان در عرصه های مختلف
به خصوص در میدان پیشرفت های تحصیلی و آموزشی بودند.
اما حالا چندیست زمزمه های دیگری به گوش می رسد که به کاهش حضور اجتماعی و
کمرنگ شدن نقش زنان در عرصه های مختلف اشاره دارد. این سخنان
البته به مراحل عمل نیز نزدیک شده و هر از چندی می بینیم
سیاستی در جهت اعمال این نگاه به تصویب می رسد. از موضوع سهمیه
بندی جنسیتی دانشگاهها و ماده 23 و برخی مواد دیگر قانون حمایت
از خانواده که بگذریم، فرمایشات اخیر دبیر شورای نگهبان شنیدنی
است. آقای جنتی در خطبه های نماز جمعه 8 آذر مطالبی ایراد کرده
و گویی از پرسش خانم ها در مورد تحصیلات دانشگاهی آقایانی که
به خواستگاری می روند بهتش زده است.
ایشان لابد انتظار دارد که خانم ها بدون توجه به اهمیت تحصیلات دانشگاهی
برای اشتغال در همه مراکز دولتی و بخش خصوصی و بدون توجه به
نقش آموزش دانشگاهی در نظام مند کردن و به چارچوب درآوردن فکر
و رفتار افراد، آن را نادیده بگیرند. طبیعی است که امروزه
تحصیلات دانشگاهی به عنوان یک ارزش مطرح باشد. به طور قطع تقوی
و صداقتی که ایشان در امر ازدواج ملاک قرار می دهد - اگر چه
ملاک مهمی است اما - در ابتدا و ظاهر امر قابل احصا و تشخیص
نیست و آن را باید در طول زندگی و کوران امتحانات یافت. در
حالی که میزان تحصیلات می تواند نشانگر نگاه رو به آینده فرد و
تلاش و کوشش برای زندگی بهتر باشد. در این شرایط اگر آموزش
ملاک نباشد لابد باید ثروت و قیافه را ارزش قرار دهیم؟ آقای
جنتی که سنی از ایشان گذشته باید این مسئله را تجربه کرده
باشد.
البته از دیدگاه و تفکری که جایگاه خانوادگی و وظایف مادری و همسری زنان را
مقدم بر هویت انسانی و حقوق فردی آنان در کسب آموزش و مهارت
های زندگی می داند انتظاری بیش از این نمی توان داشت. متاسفانه
در حالی که از بزرگترین افتخارات جمهوری اسلامی موضوع
پیشرفت زنان در عرصه های آموزش و تحصیلات عالی بوده و مشوق آن
نیز امام راحل و مقام رهبری اینک در خطبه های نماز جمعه می
شنویم از این پیشرفت به عنوان یکی از مشکلات و بدبختی های کشور
یاد می شود.
برای من روشن است که آنچه بیان شده نسبتی با آرمان ها و ارزش های اصیل
انقلاب ندارد. شاید هم خطیب نماز جمعه نتوانسته از ادبیات
درستی در بیان مطالب خود در تاکید بر اهمیت ازدواج استفاده
کند. به هر حال من به چنین دیدگاههایی اعتقاد ندارم و به آن
پای بند نیستم. نمی دانم چگونه ممکن است از دل آموزه های دینی
که اعتقاد عمیق به کسب علم و آموزش توسط همه آحاد بشر اعم از
زن و مرد در هر کجای دنیا دارد، چنین برداشت هایی شود.
در کمال تاسف این روزها مشاهده می شود که چنین نظراتی مجال بسیاری برای طرح
دارند. یکی دیگرش اینکه مشاور وزیر آموزش و پرورش به کاهش
دوران تحصیلات دختران اشاره می کند. چرا؟ که چه بشود؟!
امیدوارم پیشنهاد دهندگان از افرادی نباشند که خودشان بیشتر از
نمره 12 نمی گرفتند و فکر می کنند هیچکس حوصله درس خواندن
ندارد.
این روزها که به مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری و
بانوان نماینده مجلس و شوراهای رسمی مرتبط با موضوع، امیدی نمی
رود، همتی از جامعه زنان باید که به تلاش برای استیفای کرامت
و جایگاه زنان و رفع شبهه از اسلام عزیز و فقه پویای شیعه
بپردازند. اگر اقشار مختلف بانوان هشیار نباشند، دستاوردهای
انقلاب که حاصل تلاش و گذشت و کار خود خانم ها بوده از دست می
رود و به راحتی توسط عده ای واپس گرا مصادره می شود.
|