اعدام 16 تن از نیروهای انتظامی که توسط جندالله در بلوچستان ایران به گروگان گرفته شده بودند و خبر آن از سوی فرماندهان نیروهای انتظامی تائید شد، روز گذشته نه تنها از سوی نمایندگان زاهدان در مجلس طرح شد، بلکه تقاضای رسیدگی به آن تسلیم هیات رئیسه مجلس شد. در طول دورانی که این افراد در حالت گروگان بودند، بی وقفه مقامات انتظامی ودولتی وعده بازگرداندن آنها طرح شده بود و از سوی جندالله نیز شرایط این آزاد سازی اعلام شده بود. یعنی آزاد کردن شماری از افراد جندالله در برابر آزادی این گروگان ها. هیچکس بدرستی نمی داند و نیروهای انتظامی نیز اعلام نکرده اند که جندالله چه افرادی را برای مبادله می خواست و چه مذاکراتی انجام شد، اما اعدام های پیاپی در زاهدان که معلوم نیست دقیقا درچه ارتباطی انجام شده و می شود، ظاهرا بهانه لازم را برای اعدام این 16 تن فراهم ساخت. این رویدادها در منطقه بلوچستان حکایت از تنش‌های مسلحانه مهمی می کند که اخبار آن انتشار نمی یابد و یا اگر انتشار می یابد در حد گزارش نیروی انتظامی از کشفیات این نیرو و ضبط سلاح است که آخرین آن 5 روز پیش اعلام شد. اگر گفته های سردار رشید جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح را جدی تلقی کنیم، آنگاه باید بپذیریم که کردستان دیگری در جبهه بلوچستان باز شده است. منطقه ای که در بخش پاکستانی آن نفت کشف شده و بتدریج مسئله خودمختاری و استقلال آن زمزمه می شود. بلوچستان پاکستان سالها دولت محلی خود را داشته و "بزنجو" از رهبران شناخته شده آن دولت است. اما اکنون زمزمه بلوچستان بزرگ مطرح است که علاوه بر بلوچستان ایران، بخشی از خاک افغانستان را نیز شامل می‌شود.