هاشمی رفسنجانی، در همایش «اصل 44؛
موانع و راهکارها» که از سوی بسیج
داشجویی دانشگاههای استان تهران در سالن
همایشهای صدا و سیما برگزار شده
بود گفت:
نکته اساسی این است که امروز
واضح است ما باید در اداره کشور به
اقیانوس عظیم ملت متکی شویم. کارهای
بزرگ ما تا به حال با کمک مردم
انجام گرفته است.
پس از پیروزی انقلاب نقش نیروهای
مسلح و سپاه در سازندگی کشور نقش
بسیار باارزشی است؛ گر چه به ما انتقاد
میشد و میگفتند شما نیروهای رزمی
را به عرصه اقتصاد آوردهاید، اما اگر
آنها نبودند بسیاری از کارها خیلی
گرانتر تمام میشد. در آن روزها جهاد
سازندگی هم کل کشور را پوشش داد و
وارد میدان شد.
اکنون چرا سرمایهها به دوبی برود و
ساختمان 100 طبقه از این سرمایهها
ساخته شود؟ چرا ما نتوانیم سرمایه بیش
از 1000 میلیارد دلاری ایرانیان
خارج از کشور را جلب کنیم؟ و چرا از
سرمایههای دنیا استفاده نکنیم؟
ما راه انجام همه
این کارها را در اصل 44 و سند
چشمانداز باز کردهایم. اگر کسی به آن عمل
نمیکند و مانع اجرای آن میشود، چه
کسی باید وارد میدان شود؟ چرا در این
جهاد مقدسی که ما را از نفت منقطع
میکند و به مقام اول 28 کشور هدف در
منطقه میرساند، حضورتان جدی نیست؟
من تا به حال در این مسئله فریاد بلندی از
این نیروی
صفشکن نشنیدهام، ولی امروز اولین
فریادتان را
میبینیم؛ گر چه نمیدانیم این فریاد بلند
خواهد بود یا نه؟
ما در اصل 44 برای تعاونیها منبع تعیین
کردیم و گفتیم
شرکتهای بزرگ را که میفروشیم بخشی از
درآمدش را باید به تعاونیها
اختصاص دهیم. شما باید بندهای مربوط
به تعاونیها را بخوانید و ببینید
چقدر راهگشاست.
تاکید
ما اینست که میدانهای انحصاری در
اختیار بخش خصوصی یا تعاونیها
قرار گیرد، ثانیا اگر مصوبات ما
اجرا شده بود اکنون تعاونیها مسلح به
سرمایه بودند، بانک تعاونی که این
قدر مورد تاکید ماست، تشکیل میشد. شما
خوب است صریح باشید و پاسخ این
سوالات را بگیرید.
هاسمی در پاسخ به پرسش
یکی دیگر از حضار مبنی بر علت حضور
نداشتن
نمایندهای از دولت در این همایش گفت:
حقیقتا این را باید
از دولت
بپرسید، من نمیتوانم این را به نیابت پاسخ دهم. اینجا را
نمیتوانند متهم کنند که کار انتخاباتی و سیاسی انجام
میشود. به هر
حال بسیج در
خدمت آقا است و
موضع آقا را هم همه میدانند.
هاشمی رفسنجانی، درباره تغییر ماهیت دادن
اصل 44 قانون اساسی با فرمان علی خامنه ای گفت:
در شروع پیروزی انقلاب، آن حالت ویژه
انقلابی
آن روز و رنجی که جامعه از قدرتهای مالی
آن زمان کشیده بود، خود را در
تدوین اصل 44 قانون اساسی نشان داد؛
به نحوی که عمده مسائل مهم زیربنایی
در انحصار دولت رفت؛ زیرا آنها از
دخالت ثروتمندان طاغوتی رنج برده
بودند.
بندی به اصل 44 توسط
قانونگذاران اضافه شد و تاکید شد که این انحصار تا زمانی
اعتبار دارد که به
اقتصاد کشور
ضربهای نخورد و همین ماده بود که به دادمان رسید؛ چنان که پس
از دفاع مقدس
که ضروریترین کار ما ترمیم خرابیها و تاسیس زیربناها بود،
احساس کردیم
انحصارات دولتی بسیار دست و پا گیر است و از همان موقع به اسم
سیاست تعدیل
این کار را شروع کردیم که رادیکالهای آن زمان و اصلاحطلبان
این زمان،
منتقدان جدی آن بودند؛ اما کار ما قانونی بود و شورای نگهبان
آن
را تایید کرده
بود.
بند دوم این مصوبه که اتفاقا بسیج میبایست
بیش از همه دنبال آن باشد، موضوع
تعاونیهاست. در این بخش آمده که 25 درصد
اقتصاد کشور در پایان برنامه پنج
ساله باید تعاونی باشد. حالا شما باید
ببینید با توجه به این اعداد و
ارقام در چهار سال اولی که از این برنامه
گذشته ما در کجای آن قرار داریم؟
این بند کاملا به محرومان، مستضعفان،
نیروهای بیسرمایه و
بدنه 13، 14 میلیونی بسیج
مربوط است.
دربند سوم سیاستهای کلی اصل 44 درباره
واگذاریهاست. ما هوس این
نداریم که شرکتهایی را که در طول
30 سال گذشته با تلاش دولتها جمع و به
یک قدرت اقتصادی تبدیل شده،
همینطور واگذار کنیم. اینها ثروتهای ملی و
دسترنج تعداد زیادی است که کار و
جهاد کردهاند؛ البته مدیریت دولتی در
مقابل مدیریت خصوصی کند است؛ زیرا
قانونهای دست و پاگیری برای جلوگیری از
فساد وجود دارد.
البته هدف ما
اصلاح مدیریت بوده و نه جابجایی
صرف.
ابلاغ کننده این سیاستها اگر فرمانده
شما هم نباشد، رهبرتان است و شما
باید بیش از همه احساس وظیفه
اجرایی داشته باشید. انشاءالله که در این
حرکت مبارک به سیاسیکاری و کارشکنی
متهم نمیشوید. شما موضعتان روشن است
و متهم نمیشوید که با فرمان آقا
مخالفت کردهاید. حرف شما هم که عنوان
شود برای همه حجت است و اعتبار
دانشگاهی شما بالا میرود؛ زیرا صاحبنظران
کشور میبینند که بسیج در کارهای
زیربنایی وارد شده و این به اعتبار شما
در دانشگاه میافزاید.
چرا بدنه بسیج اقدام به تشکیل این
تعاونیها نمیکند؟ این یک کار
نظامی نیست، اگر تعاونیها را تشکیل دهید
میتوانیم از این منبع برای انجام
کارهای بزرگ استفاده کنیم. میتوانید
اتوبان بسازید، تا این همه کشته
نداشته باشیم. میتوانید نیروگاه بسازید
تا قطع برق نداشته باشیم و
میتوانید زیرمجموعههای صنعت نفت را به دست
بگیرید؛ چرا که آن جا هزاران صنعت
پرسود خوابیده است و نهایتا با این کار
نقاط محروم میتوانند ظرفیت خود را
بالا ببرند تا تبعیض جغرافیایی به
توازن عدالتخواهانه تبدیل شود.
شما میتوانید بپرسید
درآمد حاصل از
واگذاریها در
کجا مصرف شده است؟ سوال بسیجی، دانشجو، استاد و کسی که
میخواهد امر
فرماندهاش را عمل کند، همین است. شما باید همینها را
بپرسید؟ خدا
کند این طور باشد که همه چیز طبق قانون انجام شده باشد. من
قضاوتی ندارم
که تخلفی انجام شده، شما هم باید مطمئن شوید امر قانون انجام
شده است.
بسیاری از کارهای
عمرانی که دولت میکند در اصل 44
انحصاری نیست.
درآمد نفتی که
در طول تاریخ بیسابقه بوده، چطور شده؟ آیا
اینها را برای
سازندگی خرج کردهایم؟ این سوالات ربطی به باندبازی و
سیاستبازی
ندارد. اینجا میدان اجرای سیاستهای رهبری است و باید به صورت
روشن به این
سوالات پاسخ داده شود. ممکن است بگوییم این دولت چند برابر
دولتهای گذشته
واگذاری داشته و خصوصیسازی کرده، اما باید توجه کنیم دولتهای دیگر ممنوع
بودهاند، در حالی که دولت امروز مامور به این کار
است و این قیاس
یک قیاس معالفارغ است، زیرا آنها حکم، دستور و وظیفه
قانونی دارند
که این کار را انجام بدهند. پس این مغالطه نباید انجام شود،
زیرا زمانبندی
خصوصیسازیها مشخص است.
|