در تهران، برای بررسی حوادث روی داده در
مجامع ورزشی جهان، برای وزرشکاران ایران، نشست «بررسی ارتباط
دوپینگ و اعتیاد به مواد مخدر» برگزار شد.
در این نشست اعلام شد: دوپینگ یعنی مصرف
داروهای
نیروزا که هر ورزشکاری در صورت فاش شدن مصرف آن برای بار اول،
دو سال از ورزش قهرمانی محروم می شود و و بار دوم،
برای همیشه از صحنه ورزش قهرمانی حذف می
شود.
در وزنه برداری ایران اکنون از 9 عضو تیم
ملی 8 تن دوپینگی اند که خبرهای ان در اين اواخر فاش شد. در همین نشست
اعلام شد که درکنار مصرف داروهای انرژی زا، در میان قهرمانان
ورزشی ایران مصرف برخی مواد دیگر نیز رایج است. از جمله
داروهای ضد درد و مخدرهای دیگر و به همین دلیل عمر
قهرمانی ورزشکاران ایران بر اثر داروهای مخدر و مسکن بشدت کاهش
یافته است.
«م. ک» و «م. ذ» از این جمله اند. «م. ذ»
پس از هفت سال حضور در تیم ملی، سرانجام از تزریق
هروئین مرد.
در همین نشست که خبرگزاری ایسنا از قول مسعود حاجی رسولی آن
را مخابره کرده گفته شده بسیاری از قهرمانان ما به ویژه کسانی
که دوپینگ
میکنند، در معرض خطر اعتیاد قراردارند. ورزشکاران ایران
به بهانه کاهش وزن در ورزشهایی مثل وزنهبرداری، سوء مصرف
داروهای
بتابلوکر مثل پروپانالول برای کاهش ضربان قلب در ورزشهایی مثل
تیراندازی و مصرف
هورمونهای پیتایدی یا هورمونهای رشدی که به غلط میگویند از
آدم یا اسب و گاو
گرفته شده، در حالی که کاملا صناعی است، از دیگر انواع دوپینگ
است. یکی دیگر از انواع دوپینگ، دوپینگ خون است که در قهرمانان
استقامتی مشاهده
میشود؛ آن گونه که خون یکی از همخونان خود را فریز میکنند،
یک هفته یا دو سه روز
قبل از مسابقه به خود تزریق میکنند تا اثراتی مثل افزایش
هموگلوبین و اکسیژن بدن
را مشاهده کنند و این در حالیست که بعد از مدتی دچار لختگی
شدید خون و سکته
میشوند.
چرا باید در
کشور ما به گونهای در قبال ورزشکاران عمل
شود که ورزشکاران در سطح قهرمانی برای
رسیدن به وعدههای پولی و هدفهای مالی دست
به هر کاری بزنند. در کشورهای دیگر هرگز این گونه نیست.
هیچکس نمیآید عکس تختی با یک ظرف میوه که
به دستش گرفته و
میخندد را به عنوان الگو به دست فرزندش
بدهد و همه اینها در حالیست که در گذشته
دوپینگ ورزشکاران خوردن موادی مانند شلغم
بود و امروز میبینیم که آبمیوه مصنوعی با
قرص ویتامین را به جای شلغم به ورزشکاران
میدهند.
در میان ورزشکاران ما، در این 30 سال، 14 مورد سرطان بدخیم
کبد، 14 مورد
عوارض بسیار شدید، یک مورد سرطان پروستات، 21 مورد پرخونی
حفرههای کبد و در همه
نمونهها تاسی سر، افسردگی، اختلالات شخصیتی و اضطراب شدید
گزارش شده است.
متاسفانه داروهای مسکن و ضد درد به وفور در دسترس
ورزشکاران و مربیان قرار دارد و
قسمت فاجعه بار قضیه اینجاست که گاهی مشاهده
میشود که این داروها را پیشاپیش به
عنوان داروی ضد درد برای افزایش تحمل نسبت
به درد مصرف میکنند
.
داروهای دوپینگ دربقالی، زیرمیزمربی، در داروخانهها و درباشگاههای بدنسازی توزیع
میشود. |